رسول بهروش

گزارش جواد خیابانی روی بازی پیکان و پرسپولیس، مثل همیشه سوژه‌های زیادی دست مخاطبان داد. به‌طور مثال او از خطرناک بودن شرزود تمیروف سخن گفت و چندین بار به تمجید از این بازیکن ازبک پرداخت، آن هم در حالی که تمیروف امسال طی ۲۱ بازی فقط یک گل برای پیکان زده و هیچ پاس گلی هم نداده است. اگر تمیروف با این محاسبات یک مهاجم خطرناک به شمار می‌رود، جواد خیابانی هم بهترین گزارشگر جهان است! او همچنین به دفعات از پیکان به عنوان یکی از تیم‌های در معرض سقوط یاد کرد و مشغول محاسبه شرایط این تیم برای بقا شد، در حالی که خودروسازان حتی پیش از این بازی هم با ۲۷ امتیاز سهمیه خود را در لیگ برتر حفظ کرده بودند. وقتی سه تیم آخر جدول ۱۶، ۲۱ و ۲۱ امتیاز دارند و پیکان هم در بازی مستقیم با دو تیم ۲۱ امتیازی دست بالا را در اختیار دارد، طبیعتا در فاصله دو هفته به پایان مسابقات بقای این تیم قطعی شده. زشت است که گزارشگر بازی به این مهمی پیش از قرار گرفتن در باکس گزارش، حتی یک نگاه ساده هم به جدول رده‌بندی نینداخته باشد.

مردم و روزنامه‌نگاران انبوهی از تیترها را در ماتم رفتنش خلق کردند؛ خیلی‌ها به شماره پیراهن او و هادی نوروزی اشاره کردند و نوشتند: «۲۵ به ۲۴ پیوست» و خیلی‌ها هم با اشاره به حسن خلق و شوخی‌های همیشگی مهرداد، مرگ در ۴۵ سالگی را برای او بسیار زودهنگام دانستند. درگذشت ناباورانه مهرداد میناوند بعد از یک هفته بستری به دلیل ابتلا به ویروس کووید-۱۹، همچنین پویش مطالبه خرید واکسن را در فضای مجازی راه انداخت. هیچ‌کدام از اینها اما، بال چپ موفق یکی از دوست‌داشتنی‌ترین تیم‌های ملی تاریخ در جام‌جهانی ۹۸ را به این جهان بر نمی‌گرداند. حالا مهرداد رفته و نیست که ببیند علی کریمی و علی دایی در سوگش، بغل به بغل هم ایستاده‌اند و درد دل می‌کنند. داغ رفیق، آنقدر سنگین هست که آشتی‌ناپذیرترین ستارگان این فوتبال را در یک قاب سوزناک همنشین کند.

اینکه ما بهترین تماشاگران دنیا را داریم از آن تعارف‌هایی است که خودمان به خودمان می‌کنیم و زیاد نباید جدی‌اش گرفت. ما کلا از این حرف‌ها و افسانه‌سرایی‌ها زیاد داریم؛ مثل اینکه مدام گفته می‌شود ایرانی‌ها باهوش‌ترین و بامزه‌ترین آدم‌های دنیا هستند یا اینکه پژوهش‌ها نشان داده خنداندن مردم ایران چندان ساده نیست. اینها فقط برای مصرف داخلی است، برای اینکه دور هم از این خیال‌بافی‌ها لذت ببریم و شاید روی ضعف‌های جدی‌مان سرپوش بگذاریم.

رسول بهروش: مسابقات المیپک ۲۰۱۶ریو هم به پایان رسید و کاروان ورزشی ایران در مجموع با کسب ۸مدال، روی پله بیست‌وپنجم دنیا ایستاد. گذشته از مسائل فنی، به‌طور قطع برگزاری چنین تورنمنت معظمی از نظر رسانه‌ای نیز حائزاهمیت است و همه کشورهای دنیا سعی می‌کنند در این زمینه با بیشترین توان ممکن ظاهر شوند. صداوسیمای ایران هم از قاعده مزبور مستثنی نبود و سعی کرد با پرداخت هزینه‌های زیاد، عملکرد مطلوبی در این زمینه داشته باشد. تلویزیون کشورمان در برزیل استودیو زد و چند مجری و خبرنگار را هم به محل اعزام کرد.