اکو نومیست

«من به خوزه آنتونیو کاست رای می‌دهم.» این جمله‌ ادگار کازانوا، شهروند ۳۱ ساله ونزوئلایی است که حق شرکت در دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴ دسامبر شیلی را دارد. بسیاری دیگر از ونزوئلایی‌تبارها نیز همین راه را خواهند رفت؛ آن هم در شرایطی که آقای کاست صراحتا اعلام کرده تمام مهاجران غیرقانونی که اکثریتشان ونزوئلایی هستند باید کشور را ترک کنند یا اخراج شوند. ریشه‌ این پارادوکس سیاسی را باید در رقیب او ژانت خارا از حزب کمونیست جست. کازانوا می‌گوید: «دلم برای هم‌وطنان بدون مدارکم می‌سوزد، اما وحشت من از کمونیست‌ها هزار برابر بیشتر است.»

وزیر خزانه‌داری بریتانیا بخش قابل‌توجهی از سخنرانی بودجه خود را به حمله به دولت پیشین اختصاص داد. راشل ریوز با لحنی تند گفت: «محافظه‌کاران اقتصاد را ویران کردند» و آنان را متهم کرد که «بارها و بارها» از انجام «اصلاحات ضروری» شانه خالی کرده‌اند. ریوز تاکید داشت که حزب کارگر متفاوت است و آماده است تصمیمات دشوار اما لازم برای احیای رشد اقتصادی را اتخاذ کند. سِر کی‌یر استارمر نیز پیش‌تر اقدامات دولتش را در چارچوب «خدمت» توصیف کرده بود. او در سال ۲۰۲۴ به اعضای حزب کارگر یادآوری کرد: «اول کشور، بعد حزب»، و افزود: «این فقط یک شعار نیست؛ بنیان این پروژه است».