گروه ترجمه، مهدی نیکوئی: گردشگری پارک‌های ملی یک پیشران قوی در اقتصاد آمریکا است. از هر یک دلار سرمایه‌گذاری در توسعه این بخش از گردشگری کشور، ۱۰ دلار عاید آمریکا می‌شود. جالب است که این نسبت در برخی از مناطق بیشتر هم می‌شود. این سخنان را اسکات تاکر، رئیس یکی از مهم‌ترین پارک‌های ملی و تاریخی آمریکا بیان می‌کند. هر چند آمریکا را با صنعت خودرو یا صنعت فناوری اطلاعات آن می‌شناسند، نباید فراموش کنیم که این کشور، بیش از تمامی کشورهای جهان از صنعت گردشگری خود درآمد کسب می‌کند. در این بین پارک‌های ملی و تاریخی این کشور یکی از مهم‌ترین ثروت‌هایی است که توانسته است با آن اقدام به جذب گردشگران کند.

با این حال منافع توجه به پارک‌های ملی و تعیین مناطق حفاظت‌شده، محدود به جنبه‌های اقتصادی نمی‌شود. به گفته اسناد رسمی گردشگری آمریکا هدف از ایجاد و توسعه این پارک‌ها دو مورد عمده است:

۱- این مناطق می‌توانند به عنوان مقاصد گردشگری و تفریحی منحصربه‌فردی باشند که منجر به فعالیت‌های اقتصادی مختلف در جوامع محلی آنها می‌شوند.

۲- جنبه‌های حفاظتی محیط زیست مانند پاکسازی آب، حفاظت از گونه‌های در معرض خطر و چرخه مواد غذایی نیز اهمیت دارند. از طرفی این پارک‌های طبیعی، ابزارهای جذب کربن زمین هستند و با استفاده و حفاظت از آنها است که می‌توان سطح آلاینده‌ها را در هوا پایین نگه داشت.

گزارش‌هایی که اخیرا منتشر شده‌اند، نشان می‌دهند در سال گذشته هزینه مستقیم گردشگران در پارک‌های ملی، ۷/ ۱۵ میلیارد دلار بوده است. تعداد بازدیدها از پارک‌ها در جوامع محلی (تا شعاع ۶۰ مایلی) به ۸/ ۲۹۲ میلیون رسیده و این هزینه‌ها، ایجادکننده ۲۷۷ هزار شغل برای جامعه بوده است. از این تعداد ۲۳۵ هزار و ۶۰۰ شغل در جوامع اطراف پارک‌های محلی ایجاد شده‌اند. براساس این گزارش تمام منافع مستقیم و غیرمستقیم گردشگری پارک‌های ملی به ۷/ ۲۹ میلیارد دلار رسیده است. بیشتر مخارج گردشگران صرف اقامتگاه‌ها (۶/ ۳۰ درصد) شده است و پس از آن خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها (۳/ ۲۰ درصد)، هزینه سوخت (۹/ ۱۱ درصد)، مجوزها و ورودیه‌ها (۲/ ۱۰ درصد) و سوغاتی و سایر مخارج (۹/ ۹ درصد) بیشترین مخارج را به گردشگران تحمیل کرده‌اند.

پارک لوئیس و کلارک

در این میان، پارک لوئیس و کلارک را می‌توان یکی از مهم‌ترین و موفق‌ترین پارک‌های ملی آمریکا دانست. این پارک‌ که در منطقه کلمبیای جنوبی از ایالت اورگان واقع شده‌ است، ۲۲۱شغل برای ساکنان محلی ایجاد می‌کند. براساس گزارش اخیر نشنال پارک سرویس، کل عواید اقتصادی ناشی از فعالیت این پارک، به ۱۹ میلیون دلار رسیده است. سال گذشته، پارک ملی تاریخی لوئیس و کلارک میزبان ۹ میلیون گردشگر بود.

داستانی که پشت نام لوئیس و کلارک وجود دارد بسیار جذاب است. گردشگران بسیاری هر سال برای شنیدن این داستان از زبان راهنمایان تور و در محیطی بکر و دست نخورده، راهی ایالت اورگان می‌شوند؛ داستانی که به گفته مسوولان گردشگری منطقه فراتر از یک داستان اکتشاف ساده و برخورد انسان‌ها با یکدیگر است.

منطقه لوئیس و کلارک در زمان توماس جفرسون، سومین رئیس‌جمهوری آمریکا کشف شد؛ شخصی که یکی از متفکران اصلی و بنیانگذاران آمریکا بود. او امیدوار بود که این اکتشافات منجر به گسترش آمریکا و شناخت آنها از غرب شود. او برای کشف مستقیم‌ترین و عملی‌ترین راه آبی در طول قاره، افراد خود را برای جست‌وجوی قاره آمریکا اعزام کرد. هر چند افراد نتوانستند راه آبی مورد انتظار جفرسون را کشف کنند، اما جست‌وجوی آنها منجر به شناسایی ۴ رودخانه مهم شد: «میسوری»، «کلمبیا»، «اسنیک» و «یلواستو». افرادی که او راهی کرده بود، تحت رهبری دو فرد به نام‌های لوئیس و کلارک راهی غرب شدند. آنها قصد داشتند برای کشف و ثبت همه چیز تلاش کنند؛ از زبان بومیان گرفته تا زمان شکوفه کردن گل‌ها. با تکمیل کردن خواسته‌های جفرسون، جست‌وجوکنندگان تبدیل به دانشمندانی آماتور شدند.

زمانی که نیروها برای کشف این منطقه راهی شدند، عصاره گیاهان را می‌گرفتند، پوست حیوانات را خشک می‌کردند و در پارچه‌های روغنی برای حفاظت در مقابل باران و آب رودخانه می‌پیچیدند. آنها هر چه را می‌دیدند، خلاصه می‌کردند و گاهی برای توصیف دیده‌های خود به نقاشی روی می‌آوردند. در این بین، کلارک کسی بود که مسیرهای رودخانه را طراحی

کرد.

سال بعد، لوئیس و جفرسون کسانی بودند که توانستند به نقشه طراحی شده توسط کلارک نگاه بیندازند؛ نقشه‌ای که تا ۸سال پس از آن انتشار عمومی نیافت. اکنون، پس از ۲۰۰ سال از کشف این منطقه، پارک ملی لوئیس و کلارک تبدیل به یکی از مهم‌ترین منابع درآمدی ساکنان ایالت اورگان شده است.

تاکر، رئیس این پارک می‌گوید: پارک‌های ملی و تاریخی لوئیس و کلارک میزبان گردشگران از سراسر ایالات متحده و پیرامون جهان است. ما خوشحال هستیم که داستان این مکان و تجربیات آن را با دیگران به اشتراک بگذاریم. ما همچنین به این پارک به چشم راهی نگاه می‌کنیم که از طریق آن می‌توان گردشگران را با منطقه کلمبیای جنوبی و تمامی آنچه که ارائه می‌دهد، آشنا کرد. از این موضوع قدردانی می‌کنیم که در اقتصاد همسایگان خود مشارکت داشته و از آن حمایت کنیم. از طرفی خرسندیم که می‌توانیم کمک‌های آنها را از طریق ایجاد جامعه‌ای پایدار پاسخ دهیم.