سفر یعنی تمرین نظم و انضباط

مهدیس مدنی کارشناس ارشد برنامه‌ریزی توریسم ۱۷ نفر از گروه ۲۰ نفره درست در زمان از پیش اعلام شده در لابی هتل منتظر بودند. بیش از ۱۵ دقیقه گذشته بود و خبری از خانواده سه نفره نشده بود. کم‌کم کاسه صبر راهنمای تور و باقی مسافران لبریز می‌شد. قبلا هم سابقه دیر کردن داشتند. البته همیشه هم بهانه‌های پی در پی برای توجیه این معطلی‌ها در آستین‌شان بود. این بار راهنمای تور تصمیم گرفت درس خوبی به آنها بدهد. دیر کردن آن هم در روز آخر تور که قرار است به فرودگاه بروند و زمان اهمیت بسیاری دارد به هیچ عنوان قابل توجیه نبود.

اما قبل از اینکه اقدامی صورت دهد سر و کله‌شان پیدا شد. آقا به‌خاطر حمام رفتن معطل کرده بود، خانم به‌خاطر بستن چمدان‌ها. راهی فرودگاه شدند. در سالن انتظار یکی از مسافران یادش می‌افتد کیفش را جا گذاشته. فرصتی برای بازگشت نبود. راهنما با آژانس مسافرتی تماس گرفت و آنها نیز با هتل هماهنگ کردند و قرار شد کارگزار آژانس در آن کشور کیف را تحویل بگیرد و بفرستد ایران.

قطعا اتفاقاتی از این دست برای بسیاری از ما در سفر رخ داده است. به‌خاطر عجله و گاهی هم حواس‌پرتی لوازم ضروری را جا می‌گذاریم، یا برنامه‌ریزی مناسبی نداریم و دیر می‌کنیم. عواقب این مسائل زمانی‌که با تور سفر می‌کنیم یا به‌صورت انفرادی با خانواده خودمان متفاوت است.

قطعا زمان از دست‌رفته بابت تاخیر ما در یک تور، کل گشت را برای همه مسافران تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. امکان دارد بابت ۱۵ دقیقه معطلی در ترافیک سنگین گیر کنیم یا در زمانی‌که باید به موزه‌ها یا هرجای دیگری که محدودیت زمانی دارند، نرسیم.

از این گذشته وقتی به‌خاطر حواس‌پرتی و عدم دقت کافی به دردسر می‌افتیم، مثل مورد بالا، استرس و نگرانی‌های آن به همه اعضا وارد می‌شود، وقت راهنمای تور گرفته می‌شود و خاطره خوشایندی نمی‌ماند.

قطعا وقتی با دیگران هستیم باید بیشتر حواسمان را جمع کنیم زیرا راحتی و آسایش دیگران تا حدی به اعمال ما گره خورده. روی دیگر سکه هنگامی است که خودمان با خانواده هستیم و دیگر نه راهنما در کار است و نه تیمی با برنامه‌ریزی قبلی.

البته در چنین شرایطی اوضاع کمی بهتر است و شاید برنامه‌ها از انعطاف بیشتری برخوردار باشند اما بالاخره وقت ما به‌تنهایی یا در جمع محدود است و دیدنی‌ها بسیار. به‌علاوه دست تنها بودن خودش می‌تواند ایجاد اشکال کند.

این فکر که «حالا آمده‌ایم سفر استراحت، چرا خودمان را اذیت کنیم» نمی‌تواند متعلق به یک گردشگر آگاه و کنجکاو باشد. گردشگر آگاه می‌داند آنچه زیبایی‌های سفر را دوچندان می‌کند، بودن در مکان مناسب و در وقت مناسب است. بدون وجود نظم ما با سفر همراه نمی‌شویم بلکه او جلوتر می‌دود و ما از او جا می‌مانیم.