محسن دانشور از شهر پارسیان- چند سالی است که در کنار سواحل زیبای جنوب (شهر پارسیان در نزدیکی عسلویه) همراه خانواده مشغول به کار و زندگی هستیم. به دلیل نبود پلاژ در ساحل دریا امکان آب تنی برای بانوان نیست چندان خوشایند نیست.
جمعیت کارکنان مهاجر و همینطور بومی‌ها نیازمند این امکانات هستند ولی مسوولان منطقه با پشت گوش‌اندازی و بی‌توجهی از ساخت این امکانات خودداری می‌کنند. منطقه عسلویه ناحیه‌‌ای بسیار فقیر است و با وجود ثروت بالقوه فراوانش، از محرومیت‌های بسیاری رنج می‌برد. طی این سالیان پیشرفت چندانی نیز اتفاق نیفتاده است. نزدیک‌ترین پلاژ بیش از ۱۵۰ کیلومتر فاصله دارد و در صورت احداث پلاژ در این منطقه با توجه به حضور مهندسان مهاجر از شهرستان‌های مختلف و بومیان استقبال چشمگیری خواهد شد و به اقتصاد منطقه نیز کمک می‌شود.
نظر کارشناسی
سواحل، یکی از جاذبه‌های اصلی گردشگری در تمام دنیا محسوب می‌شوند؛ به طوری‌که در اکثر فهرست‌های موجود برای پربازدیدترین مناطق گردشگرپذیر، همیشه یکی دو ساحل زیبا در صدر لیست است. این اقبال عمومی علاوه بر زیبایی طبیعی این مناطق تا حد زیادی نتیجه امکانات و خدماتی است که ارائه می‌شود.
در ایران نیز با وجود سواحل زیبای جنوب و شمال امکانات بسیار خوبی برای جذب گردشگران داخلی و خارجی و همین‌طور بهره‌وری جامعه محلی از آن وجود دارد و با توجه به اسلامی بودن کشورمان نیازمند تلاش و توجه مضاعفی برای تجهیز این مناطق هستیم؛ در غیر این صورت علاوه بر از دست رفتن بازارهای هدف که به صورت بالقوه می‌توانند از کشورهای اسلامی منطقه به ایران بیایند، در داخل کشور هم نیمی از جمعیت (زنان) که به صورت طبیعی حق بهره‌برداری از این مواهب را دارند از آن محروم می‌شوند یا چنان‌که باید نمی‌توانند از آن لذت و بهره لازم را ببرند. همه اینها مستلزم همتی برای جذب سرمایه بخش خصوصی، توجه و برنامه‌ریزی بخش دولتی است.