ترجمه: احسان طالبی یک محصول گردشگری می‌تواند در بخش‌های مختلفی از حساب‌های ملی محاسبه شود. اینکه برخی شرکت‌ها منحصرا به گردشگران و برخی دیگر علاوه بر گردشگران به بومی‌ها نیز خدمات ارائه می‌کنند، سنجش اهمیت واقعی گردشگری را دشوار می‌کند. همه اینها لزوم وجود به یک حساب اقماری گردشگری (TSA) را متذکر می‌شود.
کنفرانس بین‌المللی سفر و گردشگری که توسط سازمان جهانی جهانگردی (WTO) در سال 1991 در اتاوا برگزار شد، اوج تلاش‌هایی بود که در دهه‌های 70 و 80 میلادی توسط سازمان‌های بین‌المللی نظیر سازمان ملل متحد، سازمان تجارت جهانی و سازمان همکاری‌های اقتصادی و توسعه، همچنین متخصصان گردشگری از کشورهایی مانند کانادا و فرانسه برای اندازه‌گیری میزان تاثیر اقتصادی گردشگری صورت گرفت. سازمان ملل متحد (از طریق کمیسیون آمار)، سازمان آماری اروپا، سازمان جهانی گردشگری، و سازمان همکاری‌های اقتصادی و توسعه از جمله سازمان‌های بین‌المللی هستند که مجموعه‌ای از تعاریف و طبقه‌بندی‌ها را تحت عنوان حساب اقماری گردشگری برای این صنعت برقرار کرده‌اند. برای این کار دو هدف وجود داشت؛ نخست، دستیابی به قابلیت قیاس بین‌المللی، و دوم اینکه کشورها بتوانند از آن به عنوان یک راهنما برای ایجاد یک سیستم آماری گردشگری استفاده کنند.
کشورها فعالیت‌های اقتصادی خود - تولید ناخالص داخلی، اشتغال و تقاضا- را بر پایه استانداردهای توافق شده بین‌المللی برای حساب‌های ملی اندازه‌گیری می‌کنند. پیش از این گردشگری به عنوان بخشی از کل اقتصاد که عنوان و محصولات مربوط به آن توسط کارپردازان تولید و توسط بازدیدکنندگان خریده می‌شد نیز در حساب‌های مرکزی گنجانده می‌شد. این حساب‌ها به خودی خود چندان شفاف نیستند. چون گردشگری به عنوان یک فعالیت مجزا شناخته نشده است و محصولاتی که توسط تقاضای گردشگری تولید و مصرف می‌شوند در زیر دیگر المان‌های حساب‌های مرکزی پنهان می‌شوند. در چارچوب حساب‌های ملی کل، فضای کمی برای تحلیل بر اساس فعالیت وجود دارد. برای غلبه بر این مشکل، حساب‌های اقماری پیشنهاد شده‌اند که به صورت مفهومی بر اساس همان حساب‌های مرکزی هستند که در عین حال می‌توانند جنبه ویژه‌ای از اقتصاد را مشخص کنند. مفاهیم پایه حساب‌های ملی به گردشگری نیز وارد شده‌اند؛ با در نظر گرفتن آن دسته از صنایعی که محصولات گردشگری را تامین می‌کنند و آنهایی که در حساب تولید مشخص شده‌اند. این صنایع به صورت همزمان خصوصیات تقاضای گردشگری را (بازدیدکنندگان)، که توسط فعالیت مشخص شده‌اند، تعیین می‌کنند.در مجموع حساب اقماری اصطلاحی است که توسط سازمان ملل متحد توسعه داده شده تا بتوان اندازه بخش‌های اقتصادی‌ را که به خودی خود در حساب‌های ملی شامل نشده‌اند، اندازه‌گیری کرد. در شماره‌های بعدی به صورت گسترده‌تری به حساب اقماری گردشگری خواهیم پرداخت.