آیا گردشگری یک صنعت است؟
ترجمه: احسان طالبی عموما در سخنرانیها، مقالات و نشریات، «صنعت گردشگری» عبارت متداولی است. با این وجود همچنان در نشریات بحث ادامهداری در خصوص اینکه آیا گردشگری یک صنعت است یا نه، دیده میشود. صنعت چیست؟ یک صنعت یا یک بخش اقتصادی به طور کلی شرکتهایی را شامل میشود که محصولات یا خدمات یکسان، یا گروهی از محصولات و خدمات که بر اساس مواد خام یکسانی هستند را تولید میکنند. نظام حسابهای ملی، صنعت را به عنوان گروهی از بنگاهها تعریف میکند که در گونه یکسانی از فعالیتهای تولیدی درگیر هستند.
ترجمه: احسان طالبی عموما در سخنرانیها، مقالات و نشریات، «صنعت گردشگری» عبارت متداولی است. با این وجود همچنان در نشریات بحث ادامهداری در خصوص اینکه آیا گردشگری یک صنعت است یا نه، دیده میشود. صنعت چیست؟ یک صنعت یا یک بخش اقتصادی به طور کلی شرکتهایی را شامل میشود که محصولات یا خدمات یکسان، یا گروهی از محصولات و خدمات که بر اساس مواد خام یکسانی هستند را تولید میکنند. نظام حسابهای ملی، صنعت را به عنوان گروهی از بنگاهها تعریف میکند که در گونه یکسانی از فعالیتهای تولیدی درگیر هستند. گردشگری که به خارج از کشور سفر میکند خدمات تامین شده توسط کسبوکار سفر، خدمات حملونقل، اسکان، غذا و نوشیدنی، سوغاتی از هر نوع، خدمات سرگرمی و غیره را خریداری میکند. واضح است که همه این فرآوردهها و خدمات به یک دسته از محصولات و خدمات تعلق دارند و این مؤید این امر است که چرا بخشی به نام گردشگری در حسابهای ملی وجود ندارد. صنعت هتلداری و پذیرایی سخت بتواند به عنوان یک جایگزین در نظر گرفته شود، چون تنها پارهای از بخش کلی گردشگری است. از سوی دیگر، بسیاری از شرکتها در صنعت پذیرایی با گردشگران ارتباطی ندارند یا ارتباطاتشان اندک است. اگرچه اطلاق مفهوم متعارف صنعت به این خدمات دشوار است، اما آنها در بردارنده آن بخش از اقتصاد هستند که یک کارکرد متعارف تامین نیازهای گردشگر را دارد. این ما را قادر میسازد تا بین عرضه و تقاضا رابطه برقرار کرده و تاثیر گردشگری بر اقتصاد را تحلیل کنیم. اسمیت (۱۹۸۸) نظریه اقتصاد گردشگری را تایید و مانند مدلیک (۱۹۸۸) یک سنجش عملی را برای فعالیتهای صنعت گردشگری تنظیم میکند. وی در دیدگاه طرفدار عرضه خود، بین بنگاههایی که منحصرا به گردشگران خدمات ارائه میکنند (مانند هتلها) و گروه دومی که به ترکیبی از گردشگران و ساکنان محلی خدمات میدهند (مانند رستورانها) تمایز قائل میشود. این حقیقت که در واقع مولفههای یک فرآورده گردشگری به بخشهای متفاوتی از حسابهای ملی تعلق دارند، و اینکه برخی شرکتها منحصرا به گردشگران و برخی دیگر علاوه بر گردشگران به غیر گردشگران نیز خدمات ارائه میکنند سنجش اهمیت واقعی گردشگری را دشوار میکند. همه اینها نیاز به یک حساب اقماری گردشگری (TSA) را به وجود میآورد. حساب اقماری اصطلاحی است که توسط سازمان ملل متحد توسعه داده شده تا بتوان اندازه بخشهای اقتصادی را که در حسابهای ملی شامل نشدهاند، اندازهگیری کرد. منبع: کتاب Economics of Tourism Destinations
ارسال نظر