سازمان جهانی توریسم گام اول عبور از رکود را معرفی کرد
۷ راه مدیریت بحران گردشگری
سفر و گردشگری به‌عنوان یک بخش اقتصادی پراشتغال، یکی از تاثیرگذارترین حوزه‌هاست که مشاغل آن در کل زنجیره ارزش سفر و گردشگری در خطر است. این موضوع به‌ویژه آسیب‌پذیرترین گروه‌های جمعیت مانند زنان، جوانان و جوامع روستایی را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. سفر و گردشگری نیاز به حمایت فوری و بسته‌های ویژه کاهش اثرات برای حفظ شغل و اطمینان از ظرفیت بازار در اثر عواقب بدیهی ناشی از شرایط اضطراری دارد. اثرات اقتصادی و اجتماعی گردشگری از هر بخش اقتصادی دیگر چشمگیرتر است. باتوجه به اینکه معیشت میلیون‌ها نفر در سراسر جهان به‌طور مستقیم و غیرمستقیم به سفر و گردشگری وابسته است، ۷ اقدام اساسی در حوزه مدیریت و کاهش اثرات ضروری است و باید درجهت فراهم کردن امداد به موقع، هدفمند و موقت برای اکثریت افراد و شرکت‌های آسیب‌دیده اقدام کرد. با استفاده از هفت توصیه شامل بهره‌گیری از راهکارهای گوناگون جهت انگیزه‌بخشی برای حفظ مشاغل، حفظ خوداشتغالی و محافظت از آسیب‌پذیرترین گروه‌ها، پشتیبانی از نقدینگی شرکت‌ها، بازبینی مالیات‌ها، عوارض و مقررات تاثیرگذار بر حمل‌ونقل و گردشگری، اطمینان از حمایت و اعتماد مصرف‌کنندگان، ارتقای توسعه مهارت به‌ویژه مهارت‌های دیجیتال، ایجاد بسته‌های اضطراری اقتصادی بازار گردشگری در سطوح ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی و ایجاد مکانیزم و استراتژی‌های مدیریت بحران می‌توان به مدیریت بحران کرونا و کاهش اثرات ناشی از آن دست یافت. سازمان جهانی گردشگری برای به‌اجرا درآمدن این توصیه‌ها در حوزه مدیریت بحران و کاهش اثرات، راهکارهای دستیابی به این هفت اقدام اساسی را نیز ارائه داده است که کشورها باتوجه به این توصیه‌ها و راه‌های دستیابی به آن می‌توانند به مدیریت بحران ناشی از شیوع کرونا و کاهش اثرات آن بپردازند. به‌منظور انگیزه‌بخشی برای حفظ مشاغل، حفظ خوداشتغالی و محافظت از آسیب‌پذیرترین گروه‌ها می‌توان از راهکارهای گوناگونی بهره جست. مهم‌ترین آنها ایجاد فرصت‌های جدید برای گروه‌های آسیب‌پذیر، اعطای مشوق‌ها و صندوق‌های امدادی و یارانه‌های مالی، انتقال مزایای اجتماعی همچون بیمه بیکاری، معافیت، امهال یا کاهش پرداخت‌های اجتماعی و مالیاتی برای کارگران خویش‌فرما، ایجاد سازوکارهایی برای بیکاری، آسان‌گیری قوانین بیمه کارگری کوتاه‌مدت برای پرداخت دستمزدهای شرکت‌های آسیب‌دیده، شناسایی و کاهش خطرات شغلی، مشکلات اقتصادی کارگران در حین و بعد از کرونا است. همچنین اقدامات محافظتی ویژه جهت اطمینان گروه‌های به‌شدت آسیب‌پذیر همچون زنان، جوانان و جوامع روستایی ارائه می‌شود.
دومین اقدام در حوزه مدیریت بحران و کاهش اثرات، پشتیبانی از نقدینگی شرکت‌هاست که برای دستیابی به این امر باید هفت اقدام راهبری صورت پذیرد. اعطای ردیف بودجه ویژه در صندوق‌ها و برنامه‌های اضطراری منجر به جلوگیری از ورشکستگی و اطمینان از بازگشت عرضه به بازار می‌شود.
ایجاد استثنائات موقتی تامین معوقات اجتماعی و پرداخت‌های مالیاتی، ایجاد سازوکارهای سرمایه‌گذاری برای تامین نقدینگی شرکت‌های خرد، متوسط و کوچک در کوتاه‌مدت، اجرای استثنائات موقت کاهش صورت‌حساب‌هایی همچون برق، اجاره و... در حفظ نقدینگی شرکت‌ها تاثیرگذار خواهد بود. راهکارهای دیگری همچون تامین ابزارهای مالی برای تسهیل نقدینگی اضافی مانند استمهال در بازپرداخت وام، ضمانت وام و...، فراهم کردن کمک‌های بلاعوض کوچک، هدفمند و غیرقابل استرداد برای مشاغل کوچک، افراد شاغل و کارآفرینان، توسعه مکانیزم‌های آسان برای تعویق پرداخت هزینه‌های تامین اجتماعی و مالیاتی بدون نیاز به بوروکراسی پیچیده و در نهایت فراهم کردن پشتیبانی و راهنمایی مدیریتی و آموزشی برای شرکت‌های خرد منجر به پشتیبانی از نقدینگی شرکت‌ها خواهد شد.
از دیگر اقدامات در بخش مدیریت بحران و کاهش اثرات، بازبینی مالیات‌ها، عوارض و مقررات تاثیرگذار بر حمل‌ونقل و گردشگری است. به منظور دستیابی به این امر باید به بازبینی کلیه مالیات‌ها، هزینه‌ها و عوارض تاثیرگذار بر گردشگری، فراهم کردن تعلیق یا کاهش مالیات‌های سفر و گردشگری، هزینه‌ها و عوارض و همچنین بازبینی مقررات و اجرای انعطاف‌پذیر قوانین مربوط به بهره‌برداری شرکت‌های گردشگری و حمل‌ونقل پرداخت.
در چهارمین توصیه مدیریت بحران و اثرات ناشی از آن، برای دستیابی به اطمینان از حمایت و اعتماد مصرف‌کنندگان، دولت‌ها باید به‌منظور ترویج ترتیبات منصفانه برای مصرف‌کنندگان با بخش‌خصوصی همکاری کنند که این امر با تنظیم مجدد تعطیلات لغو شده، بلیت پرواز و اطمینان از حمایت کامل مصرف‌کنندگان و سازوکارهای جایگزین برای حل‌وفصل اختلافات مصرف‌کنندگان تحقق می‌پذیرد تا دادخواست‌ها به حداقل برسد. همچنین با ایجاد کوپن‌هایی برای افزایش تقاضا تقاضا و حمایت از مصرف‌کنندگان برای رزروهای لغو شده معتبر تا پایان سال ۲۰۲۰، پیگیری روش‌های حل‌وفصل مشکلات مربوط به بازپرداخت مبالغ از پیش‌پرداخت شده از طریق کارت‌های اعتباری می‌توان اعتماد مصرف‌کنندگان را مجددا کسب کرد.
به گزارش «دنیای‌اقتصاد» به منظور ارتقای توسعه مهارت به‌ویژه مهارت‌های دیجیتال در ابتدا باید از بیکاران جهت توسعه مهارت‌های جدید و مفید شامل محصولات جدید، بازاریابی، هوش بازار و مهارت‌های دیجیتال برای دوره بازیابی و بهبود حمایت شود. با برگزاری دوره‌های آموزش آنلاین رایگان برای افراد آسیب‌دیده از بحران کرونا با کمک دانشگاه‌ها و موسسات آموزشی، تبلیغ رایگان محتوای سازمان‌های بین‌الملل مثل سازمان جهانی گردشگری و پشتیبانی آنها به چند زبان و همچنین تدوین برنامه‌های آموزشی علمی و مهارتی با بودجه دولتی برای پرسنل شرکت‌های گردشگری که در بحران کرونا تعطیل شده‌اند، می‌توان مهارت‌های جدید را ارتقا داد. شرکای دیجیتالی نیز می‌توانند با همکاری‌های متقابل امکان مهارت‌های دیجیتالی برای متخصصان گردشگری فعلی و آینده و ارتقای فرصت‌های یادگیری دیجیتالی موجود را فراهم کنند و همچنین استارت‌آپ‌ها و کارآفرینان را با ایجاد چالش‌های ملی با تشویق و اهدای جوایز به ارائه راه‌حل‌های نوآورانه برای عبور از بحران دعوت کرد.
بازار گردشگری باید جزو بسته‌های اضطراری اقتصادی در سطوح ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی قرار گیرد که این امر با ادغام گردشگری و حمل‌ونقل در بسته‌های اضطراری با کاهش اثرات و حمایت ملی و منطقه‌ای و بین‌المللی،گنجاندن اداره‌های گردشگری ملی در برنامه‌های مربوط به سازمان‌های بین‌المللی و منطقه‌ای مانند بانک‌جهانی، بانک‌های منطقه‌ای و کمیسیون اروپا برای تضمین حمایت از کارآفرینان خرد، کوچک و متوسط، زیرساخت‌های گردشگری و سایر حوزه‌های اثرگذار صورت می‌پذیرد.
در نهایت سازمان جهانی گردشگری در هفتمین توصیه خود در حوزه مدیریت بحران شیوع کرونا و کاهش اثرات ناشی از آن روی بازار گردشگری، ایجاد مکانیزم و استراتژی‌های مدیریت بحران را مطرح کرده است که برای دستیابی به این توصیه باید پنج راهکار عملکردی را به اجرا درآورد.
