مقام سابق برنامه‌ریزی گردشگری ایران مطرح کرد
راه سفر برای گردشگر داخلی
به گزارش «دنیای‌اقتصاد»، رشد و توسعه گردشگری فرآیندی متصل به رشد و رونق اقتصادی است؛ به‌نظر می‌رسد سیاست‌های اتخاذ شده در راستای حفظ انگیزه و توان گردشگر داخلی برای سفر، جز با تدوین برنامه‌ای جامع برای کاهش هزینه‌های سفر در تمام زیرشاخه‌های آن اعم از هزینه‌های حمل‌و‌نقل، هتل و... ممکن نباشد. یک کارشناس گردشگری با اشاره به ضرورت پرداختن به حوزه گردشگری به‌عنوان موضوع کلیدی و محوری اقتصاد گفت: طراحی بسته حمایتی برای رونق گردشگری مهم و قابل‌توجه است؛ اما شخصا بسته‌های حمایتی را در قالب اجاره هتل و بلیت سفر نمی‌بینم؛ بلکه تسهیل سفر را باید در ایجاد زیرساخت‌های گردشگری جست‌وجو کرد؛ کشورهای موفق در این عرصه توانسته‌اند با کاهش قیمت سفرهای هوایی، ریلی و جاده‌ای، کل صنعت گردشگری را تحت‌الشعاع قرار داده و هزینه سفر را برای مردم کاهش دهند.
وی گفت: شاید زمان برای سیاست‌گذاری کلان برای تسهیل گردشگری مناسب نباشد همان‌طور که تخصیص بنزین برای سفر راهگشا نبود؛ اما می‌توان با تخصیص رقم مناسب و تمرکز بر گروه‌های هدف مانند کارمندان دولت، بازنشستگان و مجموعه‌های مختلف امکان سفر ارزان را فراهم کرد. معاون سابق برنامه‌ریزی و توسعه شرکت گردشگری ایران معتقد است شرایط اقتصادی فعلی، یارانه‌هایی را که برای حوزه گردشگری در نظر گرفته به بیراهه خواهد برد، مگر اینکه گروه‌های هدف یادشده به شکل هدفمند بسته حمایتی دریافت کنند. جمشید مهرابی علت شکست سیاست تخصیص یارانه را ناچیز بودن رقم یارانه سفر دانست و گفت: وقتی عددها قابل‌توجه نباشند، طبیعی است سیاست‌های حمایتی محتوم به شکست هستند؛ اگر خواهان اتفاق جدی در حوزه رونق گردشگری هستیم لازم است عددها جدی باشند. به عقیده یک کارشناس گردشگری، محل اقامت، خوراک، خدمات حوزه گردشگری، خرید و خاطره خوب از سفر، اساس گردشگری و به تبع آن الزاماتی چون هتل‌ها، اقامتگاه‌ها و غذاهای محلی، تاسیسات، حمل‌و‌نقل و بیمه، فرهنگ خرید از جامعه محلی و بسیاری زیرشاخه‌های مرتبط هستند که ضعف و فقدان هریک از آنها تداوم و رونق چرخه گردشگری را با اشکال روبه‌رو می‌کند.
رامین نوری در گفت‌وگو با خبرنگار «دنیای‌اقتصاد» گفت: عدم توان بیش از ۵۰ درصد از ایرانی‌ها برای سفر داخلی، بیانگر اشتباه فاحش در سیاست‌گذاری‌های حوزه گردشگری است؛ حضور افراد غیر‌متخصص و صرفا دارای منابع مالی و در ادامه افت خدمات در گردشگری، افزایش هزینه‌ها، تاثیرپذیری بلافصل بازار گردشگری از نرخ دلار و بنزین و... محصول این اتفاق است.وی سفر و گردش و تفریح را در ارزان‌ترین اشکال آن برای خانواری با درآمد متوسط وزارت کار بدون در نظر گرفتن هزینه‌های جانبی معمول اعم از کرایه خانه، برخورداری از وسیله حمل‌و‌نقل، تعداد افراد و سایر هزینه‌های محتمل بر خانواده، به معنای واقعی غیر‌ممکن دانست. این مدرس گردشگری تمرکز نهاد سیاست‌گذار را برای جذب گردشگر خارجی ادامه تلاش‌ها برای تحقق اهداف سند چشم‌انداز ۱۴۰۴ دولت دانست و گفت: هرچند جذب ۲۰ میلیون گردشگر، امری بعید و عملا غیر‌قابل‌دستیابی است.نوری گفت: حداقل تا زمانی که خانواده‌ها دغدغه‌های مالی جدی برای تامین سبد معیشت خود دارند، سفر و گردشگری در اولویت آنها نخواهد بود.نوری در ادامه ضمن تعریف تور استاندارد گفت: تور استاندارد، سفری با برنامه‌ریزی و برخوردار از بیمه و وسیله حمل‌و‌نقل مناسب و راهنمای رسمی است که توسط آژانس گردشگری برگزار می‌شود و در حال حاضر و با شرایط اقتصادی روز کشور، هزینه یک تور استاندارد دو تا سه‌روزه، حدود ۸۰۰ هزار تومان است، حال آنکه هزینه‌های یک سفر یک روزه برای خانواده‌ای چهار نفره از درآمد ماهانه این خانواده بیشتر است و در این میان بنگاه گردشگری ناچار از دریافت هزینه‌های تحمیل شده از مصرف‌کننده آخر یعنی مسافر است.
