آنها افزودند: «ما از همان بدو ورود با نگاه پر از مهربانی مردم در جای جای ایران از جمله کرمان روبه رو شدیم و این نشان از قدمت فرهنگ و تمدن بالای ملت ایران دارد.» آنتونی رنو یکی از این دو گردشگر گفت: «کرمان تنها شهری بود که از فرش زیر پا تا دیوارها و سقف و در آخر ستارگان آسمانش برای ما خیره‌کننده بود. رنگ‌هایی که در طراحی فرش و معماری بناهای تاریخی و در پته‌های دست دوز در کرمان استفاده شده برای ما نشاط آور است و حس خوبی را در ما به وجود می‌آورد.» وی افزود: «خصوصیات اخلاقی خوب و مشابهی در شهرهایی که از ایران برای بازدید رفتیم وجود دارد؛ از جمله اینکه ایرانی‌ها در همه جا به مهمان‌های خارجی خوشامد می‌گویند و برای تشکر یا سلام یا خداحافظی دستشان را روی قلبشان یا چشمانشان می‌گذارند یا سر خود را به منزله قدردانی خم می‌کنند و این بسیار برای ما جالب و خوشایند بود.»

آنتونی خاطرنشان کرد: «برعکس آنچه شنیده‌ایم در ایران می‌توان حفظ حقوق بین‌الملل را با چشم در کوچه‌ها و خیابان‌ها و بازار و دیگر نقاط دید و حضور افاغنه در کرمان می‌تواند ثابت‌کننده این امر باشد که مردم کرمان با مهربانی آنها را در جمع خود پذیرفته‌اند و در انجام کارهای خود آنها را مشارکت داده‌اند.» میلن ورژه دیگر گردشگر فرانسوی گفت: «کرمان برای جهان معرفی شده نیست و باید در مورد آن بیشتر نوشته شود. برای ما حتی قبل از آمدن اینچنین جالب و بزرگ و دیدنی نبود و ما اگر می‌دانستیم کرمان این قدر بزرگ است و این قدر جاهای دیدنی دارد، وقت بیشتری را برای ماندن در کرمان برنامه ریزی می‌کردیم.» میلن همچنین یادآور شد: «ما برای سفر به کشورهای مختلف نزدیک چند ماه قبل به بررسی فرهنگ و آداب و رسوم شان می‌پردازیم و حتی کلماتی را که روزمره هستند یاد می‌گیریم تا به مشکل برنخوریم اما در مورد کرمان چیز زیادی نوشته نشده و فقط به کلوت‌ها و شهداد و ماهان اشاراتی شده است.»