مصطفی شفیعی‌شکیب افزود: «آمدن گردشگران چینی به ایران خوب است؛ خصوصا که آنها بخش زیادی از توریست‌های جهان را تشکیل می‌دهند؛ اما به شرط آنکه سفرشان به ایران سودی به حال ما داشته باشد، نه اینکه خودشان برنامه سفرشان را تنظیم کنند و بروند. مگر زمانی که ایرانی‌ها به چین می‌روند نباید در قالب گروه سفر کنند و آژانس چینی نیز در جریان باشد و حتی راهنما داشته باشند؟ پس چرا ما این سختگیری‌ها را برای آنها انجام نمی‌دهیم؟» وی ادامه داد: «اکنون پیله‌وران و عراقی‌هایی که به شهرهای جنوبی می‌روند تنها برای گرفتن ماهی به خرمشهر می‌آیند و شب برمی‌گردند؛ چون قیمت ماهی در ایران برای آنها ارزان‌تر از عراق است. اما همین افراد در محاسبه آمار گردشگران ورودی کشور لحاظ می‌شوند؛ درحالی که گردشگر کسی است که حداقل ۲۴ ساعت در یک اقامتگاه رسمی دور از وطن خود اقامت داشته باشد؛ اما در ایران، عراقی‌ها در حسینیه و خانه‌مسافر یا خانه اقوام اقامت می‌کنند و پیله‌وران نیز در مغازه‌های آشنایان خود.

تعدادی هم متکدیانی هستند که از پاکستان و افغانستان می‌آیند؛ اما چون مهر ورود می‌خورند به‌عنوان توریست محسوب شده و جزو آمار ایران قرار می‌گیرند! اینها مسائلی است که چون سیستم آمارگیری مناسبی نداریم باعث می‌شود اعلام کنیم که ۵میلیون گردشگر خارجی داشته‌ایم؛ درحالی که به جرات می‌توان گفت ۳۰۰ هزار نفر هم گردشگر واقعی نداریم.» این عضو جامعه تورگردانان ایران با بیان اینکه امسال ۴۵ تا ۵۰ درصد با ریزش در تعداد گردشگران ورودی به کشور مواجه بوده‌ایم، تصریح کرد: «متاسفانه روزی نیست که گروه‌های آمریکایی و اروپایی حتی آسیایی درخواست لغو تور را ندهند. در ایران امنیت بالایی وجود دارد؛ اما جو ایجاد شده برای ایران مناسب نیست. آنها اخبار را می‌خوانند و از اینکه به ایران بیایند دلهره دارند. همین موجب شده تا روز‌به‌روز تعداد توریست‌های ما کم شود.

برای مثال سال پیش از فرانسه گردشگران زیادی می‌آمدند؛ اما اگر دولت فرانسه نیز به مردمش درباره سفر به ایران هشدار دهد از این تعداد شدیدا کاسته خواهد شد.» شفیعی‌شکیب خاطرنشان کرد: «از چین نزدیک به ۱۳۰ میلیون گردشگر به دیگر کشورها سفر می‌کنند؛ اما در مجموع شاید از این تعداد ۱۰۰هزار نفر هم به ایران نیایند؛ شاید چون امکانات لازم برای حضور آنها وجود ندارد یا اینکه سفارتخانه‌های ما به‌قدری فعال نیستند که بتوانند آنها را جذب کنند. این در حالی است که درخصوص دیگر کشورها، برنامه‌های متنوعی گذاشته می‌شود تا جاذبه‌هایشان در چین معرفی شود. اما با وجود آنکه ما ۵ کنسولگری و دو سفارتخانه در چین داریم، این برنامه‌ها درباره ایران و معرفی جاذبه‌هایش وجود ندارد یا خیلی کم است.»