روایت روزنامه‌نگار فرانسوی از سفر به ایران

گروه گردشگری: یک روزنامه‌نگار فرانسوی که به‌تازگی به ایران سفر کرده، در مقاله‌ای به تفاوت حیرت‌آور ایران به تصویر کشیده شده در رسانه‌ها و ایران واقعی اشاره کرده است. ژان کلود گینو، که به همراه یک گروه فرانسوی به کشورمان سفر کرده، در بخشی از این مقاله ضمن تشریح چگونگی سفرش به ایران می‌نویسد: «شرایطی دست داد که بتوانم در فاصله زمانی آوریل ۲۰۱۵ تا آوریل ۲۰۱۶ به ایران سفر کنم.»

به گزارش «مهر»، او که در بار دوم سفرش با حدود ۳۰ نفر از هموطنانش به ایران آمده، ادامه می‌دهد: «با دیدن ایران، شوک به من وارد شد. حتی استفاده از کلمه شوک هم نمی‌‌تواند برای بیان این احساس کافی باشد. کلمه حیرت شاید مناسب‌تر است.» کلود گینو با اشاره به ترکیب گروهی که او را مرا همراهی می‌کرده است، توضیح می‌دهد: «گروهی که مرا همراهی می‌کردند، همگی از روی انتخاب خود لائیک بودند. هیچ کدام از ما کوچک‌ترین خشنودی از روی کار آمدن حکومت اسلامی که سی و هفت سال از آن می‌گذرد، نداشتیم.» او با بیان این پیش‌زمینه به تغییر دیدگاه گروهش به ایران و حکومت آن اشاره و اضافه می‌کند: «ولی با این حال طی کیلومترها راه از تهران تا شیراز و عبور از کاشان، ابیانه، اصفهان، نایین، یزد و اردکان، شگفتی‌مان بیشتر شد. به مساله از هر طرف که بنگریم به این نکته می‌رسیم که ایران هیچ شباهتی با تصویری که در اروپا و مخصوصا در فرانسه از آن ساخته‌ایم، ندارد.»

به گفته این روزنامه‌نگار، تمام کسانی که سفر می‌کنند می‌دانند همیشه بین کشور «به تصویر کشیده‌شده» و کشور «دیده شده» تفاوت‌هایی وجود دارد ولی این مساله در مورد ایران برای او و همراهانش حیرت‌آور بوده است. وی می‌افزاید: «اشتباه محض در معرفی این کشور و کوری ما در این مورد یک نمونه کامل از «فریب» رسانه‌ای است. در اکثر موارد، ایران یک کشور بسته و مانده در گذشته تداعی می‌شود، با مردمی که در تاریک‌اندیشی زن ستیزانه‌ای خفه شده‌اند؛ جایی مثل عربستان سعودی که زنان را به زورِ کتک، در خانه و در جهل نگه می‌دارند. ولی ما با یک واقعیت کاملا متفاوت و در واقع با یک مورد منحصربه‌فرد در ایران روبه رو شدیم.» او با اشاره به تحریم‌های بین‌المللی و محدودیت‌های طولانی‌مدت ایران در توسعه گردشگری و گسترش روابطش با جهان، ایران را برای یک بازدیدکننده، کشور بزرگی عنوان می‌کند؛ کشوری سه برابر فرانسه که دارای قریب به ۸۰ میلیون جمعیت و همچنین تحصیل‌کرده‌ترین نیروی جوان در خاورمیانه است. کلود گینو تاکید می‌کند: «تعداد زنان هیچ وقت تا این اندازه در دانشگاه‌ها و حرفه‌هایی در زمینه پزشکی، قانون، آموزش و پرورش و غیره، زیاد نبوده است.» به گفته این روزنامه‌نگار، در طول راه فرانسوی‌های گروه، از مدرن بودن، تمیزی شهرهای بزرگ و نزدیکی با استاندارد زندگی در اروپا مانند نرخ سواد متعجب شده بودند؛ به همه اینها ادب و مهمان‌نوازی ایرانیان را هم اضافه کنیم که در جهان نمونه‌اش کم دیده می‌شود.

سوالاتی برای پاسخ‌دادن به یک تفکر کلیشه‌ای

او همچنین با اشاره به تاریخ غنی ایران اضافه می‌کند: «ایران باستان، ردپا و ظرافت فرهنگی خودش را در این کشور به‌جا گذاشته است؛ تا آنجا که رانندگان تاکسی برای شما اشعار حافظ، سعدی و عمر خیام را بدون آمادگی از قبل می‌خوانند.» به باور کلود گینو، شکافی که بین تصویر رسانه‌ای-سیاسی ایران و واقعیت پارسی این کشور وجود دارد تا حدی گیج کننده است که فرد را به این پرسش وا می‌دارد؛ این کوری از کجا می‌آید؟

این روزنامه‌نگار ادامه می‌دهد: «آیا شاهد یک مقاومت اقرار نشده‌ای هستیم مربوط به دوره‌ای که به‌دلیل خصومت با ایران، در جنگ ایران و عراق از صدام حسین حمایت می‌کردیم؟ جنگ وحشتناکی که در سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸، ۷۵۰هزار کشته به جا گذاشت. آیا می‌توان دلیل این فریب را وحشت سکولاریزمی فرانسوی‌ها از انقلاب مذهبی سال ۱۹۷۹ دانست؟ آیا توضیح این مطلب به رویدادهای نزدیک‌تر مربوط است؟»

او تاکید می‌کند: «با دانستن همه اینها باز هم می‌بینیم ایرانی‌ها فرانسوی‌دوست هستند. در دوره هجوم گردشگران به ایران (با دو برابر شدن توریست‌ها) تعداد گردشگران فرانسوی از همه بیشتر شده و بعد از آن هم آلمانی‌ها و ایتالیایی‌ها از دیگر مشتریان جاذبه‌های توریستی این کشور هستند.» او در پایان یادآور می‌شود: «برخلاف آنچه انتظار می‌رفت، ایرانی که مدت‌ها مورد بی‌توجهی قرار گرفته بود، حالا به مقصد امروزی اروپایی‌ها تبدیل شده و به‌زودی آمریکایی‌ها نیز روانه این کشور خواهند شد.»