راز و جرگلان سرزمین کوه‌ها و دره‌های رازآلود

گروه گردشگری: راز و جرگلان با طبیعتی کوهستانی و بکر و دره‌های فراوان،‌ یکی از شهرستان‌های استان خراسان شمالی است. این شهرستان که در شمال غربی خراسان شمالی واقع شده از شمال با ترکمنستان، از شرق به شهرستان شیروان، از غرب به شهرستان مانه و سملقان و استان گلستان و از جنوب به شهرستان‌های بجنورد و مانه و سملقان محدود می‌شود. شهرستان راز و جرگلان از دوره پیش از تاریخ (هزاره سوم پیش از میلاد) مسکونی بوده و به دلیل موقعیت راهبردی و منابع سرشار طبیعی، اهمیت ویژه‌ای داشته است. شغل بیشتر افراد در این منطقه دامداری، کشاورزی و باغداری است و پرورش اسب اصیل ترکمن با توجه به ظرفیت‌های این منطقه در این حوزه، از دیگر صنایعی است که در سال‌های اخیر مورد توجه مسوولان و اهالی این شهرستان قرار گرفته است. راز و جرگلان دارای ۳۰۶ هکتار از اراضی مرتعی، جنگلی و ذخیره‌گاه اصلی جنگل‌های ارس در خراسان‌شمالی است و ۳۶ اثر ملی ثبت شده دارد.

چطور و به کجا برویم؟

برای رفتن به راز و جرگلان،‌ در فاصله حدود ۱۰کیلومتری جاده بین‌المللی بجنورد - آشخانه، وارد جاده‌ای فرعی شوید که در سمت چپ مسیر قرار گرفته است؛ این جاده شما را به این شهرستان زیبا خواهد رساند. بقعه شاهزاده نبی غلامان، مجموعه تاریخی راز، ارگ تاریخی آلمادوشن، تپه ارگ بالا، محوطه تاریخی راستقان، بقعه سید بزرگ، پارک گوینیک، گورستان‌های جرگلان و معماری خانه‌های اقوام ترکمن از جمله جاذبه‌های دیدنی این شهرند. علاوه بر اینها، باغ دره، دره‌ای بسیار زیبا و بکر همراه با طبیعت زیبا و دلنواز و با مناظری خیره‌کننده در این منطقه است.

صنایع دستی قومیت‌های مختلف شهرستان راز و جرگلان همانند ابریشم‌بافی، قالیچه، پوشاک، پاپوش ترکمن و نمدمالی از شهرت برخوردار بوده و سوغاتی‌های درخوری هستند که در سفر به این دیار می‌توانید با خود به ارمغان ببرید. زمستان‌های این منطقه به دلیل طبیعت کوهستانی آن سرد و تابستان‌هایش گرم و خشک است؛ ‌از این‌رو بهترین هنگامه سفر به این شهرستان،‌ فصل بهار و اردیبهشت‌ماه است. در این زمان شما می‌توانید به بهترین وجه ممکن از زیبایی‌های طبیعی و مناطق دیدنی این شهرستان بازدید کنید و خاطراتی خوش را در کنار خانواده و دوستانتان رقم بزنید. رفتن به مناطق کمتر شناخته شده‌ای همچون راز،‌ علاوه بر اینکه امکان کسب تجارب متفاوت و بدیع را برای شما فراهم می‌کند، به توسعه جوامع محلی نیز کمک کرده و باعث شکوفایی استعدادهای طبیعی و مردمی این مناطق می‌شود.