دنیای اقتصاد: درحالی که قریب به دو ماه از آغاز به‌کار کمپین مردمی بایکوت سفر به کشورهای حامی داعش سیاه و سفید (دبی و ترکیه) می‌گذرد، حالا برخی این شبهه را وارد می‌کنند که چرا ایرانی‌هایی که خود سال‌ها گرفتار تحریم‌های بین‌المللی بوده‌اند، اقدام به تحریم سفر به کشورهایی نظیر ترکیه و امارات کرده‌اند؟ این پرسش غلط البته با کژفهمی درباره ماهیت کمپین بایکوت سفر به کشورهای حامی داعش نیز همراه می‌شود؛ به گونه‌ای که کمپینی مردمی را با کمپینی سیاسی و دولتی در قیاس قرار می‌دهند.

کمپین مذکور از زمان تولد، همواره بر لزوم مردمی بودن (درمقابل دولتی بودن) تاکید و اعلام کرده که بهتر است چنانچه مردم یک کشور نسبت به رفتار دولت یا مردم کشوری دیگر نسبت به خود معترض هستند، دست به اعتراض یا تحریم مردمی علیه آنها بزنند نه اینکه چنین بایکوتی از سوی دولت صورت گیرد؛ چه اینکه اصلی‌ترین انتقاد و اعتراض به تحریم‌های ظالمانه علیه ایران این بود که، یک ملت را تحریم کرده بودند. مردمی بودن این کمپین به‌جای دخالت دولت در آن می‌تواند چند مزیت را به همراه داشته باشد؛ پیش از هرچیز دولت‌های حامی داعش سیاه و سفید از حرکت‌های مردمی و مدنی بیش از تحریم‌های دولتی وحشت دارند و اثربخشی آن بر عملکرد این دولت‌‌ها بیشتر خواهد بود. همچنین پیوستن ایرانی‌ها به چنین کمپینی حاوی این پیام خواهد بود که مردم از رفتارهای غیردوستانه آنها با گردشگران ایرانی غافل نیستند و به حمایت آنها از تروریسم نیز واکنش نشان می‌دهند. از سوی دیگر این کمپین مردمی باعث خواهد شد که آزادی عمل برای تجار و بازرگانان ایرانی باقی بماند. کمپین بایکوت سفر به کشورهای ترکیه و امارات، در حقیقت یک دعوت است؛ دعوت مردم به اینکه آگاهانه‌تر دست به انتخاب مقصد سفر خود بزنند. علاوه‌بر این، تاکید می‌کند که تعامل اقتصادی باید تعاملی برد- برد باشد و نمی‌شود کشوری مانند امارات و ترکیه از ایران سود اقتصادی ببرند؛ اما در طرف مخاصمه با ما بنشینند. براین اساس، چه نیکو است اگر برخی منتقدان درنظر داشته باشند که کمپین بایکوت سفر به ترکیه و امارات، نه‌تنها کمپینی سیاسی و دولتی نیست بلکه خود به شدت منتقد دولتی و سیاسی شدن چنین حرکت ارزشمند مردمی نیز است. علاوه‌بر این، این کمپین قرار نیست مردم را مجبور به تحریم سفر کند، بلکه دعوتی است از مردم برای ایرانگردی به‌جای سفر به چنین کشورهایی تا از این رهگذر، به‌جای خروج ارز کشور از این طریق، صرف سفر در داخل ایران شده و به مردم جوامع محلی سود برساند.