اخبار کشاورزی - روزنامه شماره ۶۱۳۸

• 

  صنایع تبدیلی؛ شاه‌کلید امنیت غذایی

  دنیای اقتصاد: به نظر می‌رسد متولیان بخش کشاورزی برای دو سوال مهم پاسخ روشنی ندارند؛ اینکه «چرا تولید می‌‌‌کنیم و چگونه از تولیداتمان بهره ببریم؟» این در حالی است که در سال ۱۹۸۶ ماساکی ایمای ژاپنی نظریه چرخه کایزن را وارد فرهنگ کسب‌و‌کار کرد. کایزن ترکیبی دو‌کلمه‌‌‌‌‌‌ای از یک مفهوم ژاپنی است که به معنای بهبود مستمر با تغییرات مداوم است. در اجرای این استراتژی در هر حوزه‌‌‌ای یک اصل مهم را باید در نظر داشت و آن اینکه فعالیت‌‌‌‌‌‌هایی که برای تکمیل، بهبود و افزایش سطح کیفی محصولات و خدمات لازم است، باید به فعالیت‌‌‌‌‌‌های سازمان اضافه شوند. کشاورزی در کشورهایی که ظرفیت‌‌‌های لازم را دارند به عنوان محور خودکفایی تلقی می‌شود. در کشور ما کشاورزی ریشه در تاریخ دارد. منابع آبی، زمین‌‌‌های حاصلخیز و تنوع آب و هوایی، ایران را به کشوری استثنایی در این بخش بدل کرده است. طبیعی است برای توسعه این بخش باید از چرخه کایزن بهره برد.

• سهم دولتی‌‌‌ها را از واردات نهاده‌‌‌ها کاهش دهید

  دنیای‌اقتصاد: از چالش‌‌‌های اساسی بخش‌‌‌های مختلف فعالیت‌‌‌های اقتصادی کشور، دلالی و واسطه‌‌‌گری است. در این‌‌‌ خصوص در بحث واردات و توزیع نهاده‌‌‌های دامی، دلالان حضور ویژه‌‌‌ای دارند و سود اصلی را از تولیدکنندگان سلب می‌کنند. این موضوع طی سال‌های اخیر از عوامل موثر بر بازار نهاده‌‌‌ها و نوسانات قیمتی در این بخش بوده است. با توجه به روند موجود در بازار باید از فعالیت واسطه‌‌‌گران جلوگیری کرد و زمینه بهره‌‌‌مندی تولیدکنندگان اصلی را از تولیدات خود فراهم آورد.

• تراکتورها خاموش شدند

  دنیای‌اقتصاد: یک روز برق، یک روز کمبود نهاده‌‌‌ها و یک روز سوخت؛ این درد دل کشاورزان استان‌‌‌های مختلف است که از راه کشاورزی و زراعت ارتزاق می‌کنند، اما در میان این همه گرفتاری و مشکلات مشخص نیست که تا چه زمان می‌توانند بر ادامه مسیر اصرار بورزند. بیراه نیست اگر بگوییم بیشترین مشکلات صنفی در استان‌‌‌های متکی به کشت و برداشت مربوط به کشاورزان است؛ قشری که در تمام طول سال زحمت می‌‌‌کشد، اما در نهایت سود دلالان و فروشندگان محصولات آنها، به مراتب بیشتر از تولیدکنندگان می‌شود و این قشر دردمند عقیده دارد که اگر وضعیت این چنین پیش برود، رمقی برای ادامه مسیر نخواهد ماند. عجیب اینجاست که کشاورزان چیزی هم از دولت نمی‌‌‌خواهند. در گفت‌وگو با این قشر می‌توان دریافت که این افراد تنها اعتقاد دارند که کافی است به حال خود رها شوند و چوب لای چرخ کار و زندگی‌شان گذاشته نشود وگرنه مدت‌‌‌هاست که اصلا دیگر مطالبه‌ای ندارند!