پروفرمای ۳ میلیون تنی کارخانه‌های قندی
از سال‌ها پیش نرخ چغندر و شکر دستوری تعیین شده و در حال‌حاضر خرید چغندر نیز با قیمت‌گذاری همراه است و به‌صورت آزاد تعیین نمی‌شود. تناقضی در این صنعت به‌چشم می‌خورد. از طرفی قیمت خرید چغندر در حال‌حاضر دستوری است و بهای واردات شکر آزاد است و این دو همخوانی ندارد. اینها در شرایطی است که شیوه گردش مالی و آزادی عملکرد شرکت‌ها باعث افزایش سودآوری بهتر شرکت‌های قندی می‌شود. فرض بر این بود که با حذف ارز دولتی و جایگزینی ارز نیمایی به این شرکت‌ها درصدی ارز دولتی اختصاص داده شود تا این صنایع با مشکل واردات شکر خام رو‌به‌رو نشوند؛ اما این امر محقق نشد و کمتر شرکتی توانست ارز نیمایی دریافت کند، در حال‌حاضر هم کشور با کمبود ارز نیمایی نیز مواجه است. انجمن صنفی قند و شکر تنظیم‌کننده و رصد‌کننده بسیار خوبی برای بازار این کالاست اما در حال‌حاضر هر واردکننده‌ای مجاز به ورود شکر خام شده است و این مساله تحقق تعادل در بازار را دور از دسترس می‌کند، اگر این امر مختص به کارخانه و شرکت‌های قندی بود مدیریت بهتری می‌توانستیم اعمال کنیم. با توجه به آزادی واردات شکر هر وارد‌کننده می‌تواند هزینه‌های خود را محاسبه و سازمان حمایت قیمت را تعیین کند.
از سوی دیگر امسال کشت چغندر افزایش داشته و شرکت‌ها قرارداد‌هایی در حوزه غرب و نیشابور داشته‌اند. بستن قرارداد‌های بیشتر در فصل برداشت ورودی بیشتر به کارخانه‌ها را به دنبال خواهد داشت.به‌طور کلی مصرف سالانه شکر در کشور ۳ میلیون تن برآورد شده که نیمی از آن در داخل از طریق شرکت‌های نیشکری و چغندری در داخل تامین می‌شود و مابقی را نیازمند واردات شکر خام هستیم و اگر ارزی به واردکنندگان اختصاص داده نشود با افزایش دوباره قیمت شکر وکمبود مواجه خواهیم شد. طبق آخرین گزارش‌ها، شرکت‌های قندی در اوایل خردادماه ۳ میلیون تن پروفرما دریافت کرده‌اند که دوبرابر تولید داخلی است و واردات بدون تخصیص ارز نیمایی ۳۰۰ هزار تن اعلام شده است. اگر پروفرمای اعلام شده به‌موقع و در زمان نیاز وارد نشود سبب ناهماهنگی بین عرضه و تقاضا می‌شودکه خود افزایش قیمت را به همراه دارد. اگر دولت و سازمان حمایت بتوانند قیمت شکر را تا اواخر شهریور ثابت نگه دارد و تا فصل برداشت چغندر واردات پاسخگوی نیازمندی‌ها در کشور باشد افزایش زیادی در قیمت این کالا در نیمه دوم سال نخواهیم داشت.
همچنین درخصوص تجدید ارزیابی شرکت‌های قندی با توجه به سودآوری خوب شرکت‌های قندی احتمال تجدیدارزیابی برای این شرکت‌ها وجود دارد و ممکن است کارخانه‌های قدیمی به عرصه فعالیت بازگردند و تولید را از سر بگیرند. به‌طور کلی سال‌جاری را سال امیدوارانه‌ای برای تولیدات شکر می‌دانم و می‌توانیم امیدوار باشیم با مدیریت و برنامه‌ریزی درخصوص این صنایع و آموزش‌های لازم به کشاورزان در کشت و برداشت چغندر همانند سال ۹۶ به خود‌کفایی برسیم.
