گاهی مشتری را منصرف کردم - ۲۷ مهر ۹۱
سحر آزاد
در روزگاری که قیمت همه چیز به سرعت بالا می‌رود، در روزگاری که برای سکه هر روز قیمت جدیدی گذاشته می‌شود و در روزگاری که ارزش پول کمتر و کمتر می‌شود، شاید سرمایه‌گذاری بر روی تابلوها یک فرصت باشد، اما چه طور فرصتی، باید این را از دست‌اندرکاران این حرف پرسید. مدیر گالری هفت ثمر می‌گوید که مشتری را باید هدایت کرد تا اثر باکیفیتی را بخرد که در آینده ارزش افزوده پیدا کند، به همین دلیل او تلاش کرده است خریداران را به سوی هنرمندانی سوق دهد که آینده داشته باشند و در کار خود جدی باشند.
لیلا ثمری، مدیر گالری هفت ثمر و یکی از اعضای گروه هفت نگاه که با برگزاری نمایشگاه‌های سالانه فروش در اقتصاد هنرهای تجسمی نقش مهمی ایجاد کرده‌اند، در مورد وضعیت گالری‌ها عنوان می‌کند: «بازدیدکنندگان گالری‌ها معمولا کسانی هستند که به آثار هنری علاقه دارند یا خودشان کار هنری انجام می‌دهند وگرنه کسانی که سررشته‌ای از هنر ندارند به گالری‌ها سر نمی‌زنند. برای همین کسانی هم که به دیدن آثار می‌آیند چون به هنر علاقه‌مند هستند، در بیشتر موارد دارای اطلاعات هنری هستند و می‌توانند یک اثر هنری را تحلیل کنند.» او ادامه می‌دهد: «البته ممکن است بازدیدکنندگان از کسانی باشند که از زیبایی آثار هنری لذت می‎برند، ولی تجربه یا اطلاعات زیادی از هنر ندارند با این همه به خاطر دیدن آثار، به مرور قادر هستند کارهای با کیفیت را از آثاری که کیفیت چندانی ندارند تشخیص دهند. اگر بازدیدکننده‎ای هم باشد که کار هنری انجام دهد، اطلاعاتش در این زمینه وسیع است و از این نظر کار ما گالری‌داران را راحت‎تر می‎کند.» ثمری سپس به نقش مدیر گالری در آشنایی مردم با هنر اشاره کرد:«من به عنوان مدیر یک گالری سعی می‎کنم کسانی را که دوست دارند اثری بخرند یا اطلاعاتی در مورد یک کار داشته باشند، راهنمایی کنم مثلا به مشتری‎ها یا افرادی که درنظر دارند روی یک کار یا هنرمند سرمایه‌گذاری کنند، توضیحاتی در مورد مواد به‌کار رفته در اثر، پیشینه و آینده هنرمند می‎دهم.»
او درباره تجربه خود از این کار عنوان می‌کند: «مواردی پیش آمده است که متوجه شده‌ام، کسی که اقدام به برگزاری نمایشگاه کرده است، آینده‌ای در این حرفه ندارد یا ممکن است در کار هنر، جدی نباشد و بعد از مدتی به سراغ حرفه دیگری برود، پس سرمایه‌گذار را به خرید اثر تشویق نکرده‌ام.» مدیر گالری هفت ثمر می‌افزاید:«در مقابل، اگر هنرمندی جوان باشد و هنوز نامی برای خود به دست نیاورده باشد، اما فکر کنم که از آینده درخشانی برخوردار است تمام تلاش خود را انجام می‎دهم تا روی آن فرد سرمایه‌گذاری انجام شود.» او در مورد پیشینه گالری‌داری ابراز می‌کند: «به هرحال نباید از یاد ببریم که گالری‌داری در ایران در مقایسه با کشورهای اروپایی عمر کوتاهی دارد و از سوی دیگر، خرید و فروش آثار هنری و نقش گالری‎ها در اقتصاد هنر نیز تنها چند سال است که رونق گرفته. به همین دلیل نمی‎توان انتظار داشت مردم یک شبه دوستدار خرید آثار هنری شوند و بخواهند به جای سرمایه‎گذاری روی فرش یا طلا روی تابلوی نقاشی، عکس یا مجسمه سرمایه‎گذاری کنند.»
به اعتقاد او باید برنامه‌های منظم و پایداری برای آموزش مردم در این زمینه صورت بگیرد: «گالری‌داران سعی خود را انجام می‌دهند تا مردمی را که به صورت روزانه سروکاری با هنر ندارند به دیدن و حضور در گالری‌ها ترغیب کنند و آثار مناسب و باکیفیتی ارائه دهند که به مرور سطح سلیقه مردم بالا برود. با همه اینها نقش تلویزیون به‌عنوان یکی از بزرگترین و قدرتمندترین رسانه‌ها که با مردم از هر سطح و طبقه‌ای سروکار دارد، بسیار مهم است.»