فراغت در شهر همراه با افراد دارای معلولیت - ۹ آذر ۹۱
هاجربزرگی
قرار است قدم بزنیم اما نه در یک ردیف، او جلوتر است و من ویلچر او را هل میدهم و حرف میزنیم. خیابان اگر برای پیاده روی افراد غیرمعلول در شهر مشکل است، برای افراد دارای معلولیت فاجعهای است. مدام به مانعی برخورد میکنیم، این مانع میتواند چاله باشد یا میله، یا پلهای! هر چیزی عبور ما را دشوار میکند، به ناچار از پیاده رو به خیابان پناه میبریم. تهران به گفته بسیاری از افراد، شهری است دارای معلولیت. شهری که نمیتواند برای تردد تمامی شهروندانش مناسب باشد. کهنسالانی که هر روز به تعدادشان افزوده میشود، زنان باردار و افراد دارای معلولیت در شهر به سختی رفتوآمد و هزینههای بسیاری را در هر روز صرف میکنند، اما ما سالهاست یاد گرفتهایم نگاهمان حداقلی باشد و از کمترین امکانات هم بهره بگیریم، از این روست که با هزار زحمت خودمان را به پردیس سینمایی ملت میرسانیم تا هم در کافیشاپ دمی بنشینیم و هم سری به نگارخانه زده باشیم و نهایت کار هم دیدن یک فیلم در سالن سینمای آنجاست.
قرار است قدم بزنیم اما نه در یک ردیف، او جلوتر است و من ویلچر او را هل میدهم و حرف میزنیم. خیابان اگر برای پیاده روی افراد غیرمعلول در شهر مشکل است، برای افراد دارای معلولیت فاجعهای است. مدام به مانعی برخورد میکنیم، این مانع میتواند چاله باشد یا میله، یا پلهای! هر چیزی عبور ما را دشوار میکند، به ناچار از پیاده رو به خیابان پناه میبریم. تهران به گفته بسیاری از افراد، شهری است دارای معلولیت. شهری که نمیتواند برای تردد تمامی شهروندانش مناسب باشد. کهنسالانی که هر روز به تعدادشان افزوده میشود، زنان باردار و افراد دارای معلولیت در شهر به سختی رفتوآمد و هزینههای بسیاری را در هر روز صرف میکنند، اما ما سالهاست یاد گرفتهایم نگاهمان حداقلی باشد و از کمترین امکانات هم بهره بگیریم، از این روست که با هزار زحمت خودمان را به پردیس سینمایی ملت میرسانیم تا هم در کافیشاپ دمی بنشینیم و هم سری به نگارخانه زده باشیم و نهایت کار هم دیدن یک فیلم در سالن سینمای آنجاست.
هاجربزرگی
قرار است قدم بزنیم اما نه در یک ردیف، او جلوتر است و من ویلچر او را هل میدهم و حرف میزنیم. خیابان اگر برای پیاده روی افراد غیرمعلول در شهر مشکل است، برای افراد دارای معلولیت فاجعهای است. مدام به مانعی برخورد میکنیم، این مانع میتواند چاله باشد یا میله، یا پلهای! هر چیزی عبور ما را دشوار میکند، به ناچار از پیاده رو به خیابان پناه میبریم. تهران به گفته بسیاری از افراد، شهری است دارای معلولیت. شهری که نمیتواند برای تردد تمامی شهروندانش مناسب باشد. کهنسالانی که هر روز به تعدادشان افزوده میشود، زنان باردار و افراد دارای معلولیت در شهر به سختی رفتوآمد و هزینههای بسیاری را در هر روز صرف میکنند، اما ما سالهاست یاد گرفتهایم نگاهمان حداقلی باشد و از کمترین امکانات هم بهره بگیریم، از این روست که با هزار زحمت خودمان را به پردیس سینمایی ملت میرسانیم تا هم در کافیشاپ دمی بنشینیم و هم سری به نگارخانه زده باشیم و نهایت کار هم دیدن یک فیلم در سالن سینمای آنجاست. این پردیس از معدود مناطقی است که در شهر تهران برای افراد معلول و سه گروه دیگر (زنان باردار، کسانی که فرزندشان را با کالسکه جابهجا میکنند و افراد کهنسال) مناسبسازی شده است، به جای پلهها از رمپی مارپیچ استفاده شده که گرچه در برخی مناطق شیب آن تند میشود، اما باز بهتر از هر پلهای برای رفت و آمد با ویلچر مناسب است. کافیشاپ بدون حتی یک پله در بین طبقات قرار گرفته، سرویسهای بهداشتی نیز با تمام امکانات (اعم از روشویی، دسته برای افراد عصایی و...) طراحی شده و در سالن سینما نیز محلی در ردیف آخر، برای ویلچر خالی گذاشته شده است. تنها نقطه ضعفها در گالری است و آن اینکه تنها دسترسی آن آسانسور است که در صورت قطع برق از کار میافتد و ضعف دیگر باجه فروش بلیت است که برای افراد ویلچری خرید را سخت میکند، اما قرار نیست که سختگیر باشیم، همینها هم کلی ارزش دارند.
برج میلاد
برج میلاد، نماد تهران نیز از دیگر مکانهای مناسبسازی شده در شهر است که میتوان از آن برای گذراندن یک روز خوش با دوست دارای معلولیت و گروههای ذکر شده، بهره گرفت. در این برج همه چیز به گونهای طراحی شده است که مانعی بر سر راه چرخهای ویلچر قرار نداشته باشد. طبیعی است که برق این برج قطع نمیشود، بنابراین نمیتوان نبود رمپ در این برج را به عنوان ضایعهای در نظر گرفت. دسترسی بخشهای مختلف این برج اعم از رستوران و... برای افراد دارای معلولیت هموار است و آنها میتوانند اوقات خوشی را با خانواده بر فراز بلندترین نقطه تهران بگذرانند.
خانه سپید
اما اگر دوستی نابینا و علاقهمند به تاریخ دارید، رفتن به موزه خانه سپید را از دست ندهید، مدت زمان زیادی از افتتاح این موزه در کاخ سعدآباد نمیگذرد و بنابراین طبیعی است که از وجود چنین موزهای مطلع نباشید. لمس مولاژ ظروف سفالی پیش از تاریخ، نمونهای از سر ستونهای هخامنشی، منشور کورش کبیر، پیکره سنگی شاپور اول ساسانی، ظروف شیشهای دوره اسلامی به همراه نابینای شما این امکان را میدهد تا درکی حسی از تاریخ نیز علاوه بر اطلاعات پیشین داشته باشد. برای شما هم حتما جالب خواهد بود که اشیاء باستانی را هر چند به شکل مولاژ باشد لمس کنید.
دهنه اسب به شکل حیوان اساطیری (بدن شیر - سر گاو با بال عقاب) از جنس مفرغ هزاره اول ق. م منطقه لرستان، ظروف سفالی به شکل اسب دوره پیش از تاریخ، ظروف سفالی به شکل گاو کوهاندار هزاره اول ق. م به سبک ظروف سفالی مارلیک گیلان، بخشی از نقش برجسته پلکان شرقی آپادانای تخت جمشید با نقش برجسته کماندار پارسی به همراه صاحب منصب مادی، نمونهای از سر ستونهای هخامنشی در مقیاس کوچک به شکل دو گاو پشت به هم کرده، ریتون طلایی به شکل شیر بالدار محل کشف همدان از دوره هخامنشی، مولاژ منشور کوروش کبیر محل کشف بابل (عراق) دوره هخامنشی، سردیس سنگی داریوش هخامنشی، پیکره فلزی شاهزاده اشکانی از جنس مفرغ، مجسمه مفرغی شاهزاده اشکانی معروف به مجسمه شمی، سردیس طلایی شاپور یکم ساسانی، پیکره سنگی شاپور اول ساسانی، بشقاب نقره با نقش بهرام گور در حال شکار در شکارگاه دوره ساسانی و ظروف شیشهای دوره اسلامی در این موزه برای لمس توسط افراد نابینا عرضه شدهاند.
بام تهران
ایستادن بر فراز شهر و نگریستن به آن لذتی است که تهرانیهای زیادی را به بام تهران میکشاند، به ویژه اینکه مکانهای تفریحی بسیاری نیز در آنجا تعبیه شده است، اما نقطه قوت بام تهران شاید این است که افراد دارای معلولیت هم میتوانند همانند سایر شهروندان از بام تهران به شهر بنگرند. انجمن باور، از انجمنهای فعال در حوزه فرهنگسازی در زمینه افراد دارای معلولیت چند سالی است که برنامههای ولنجک و بام تهران خود را برای نشان دادن توانمندی این افراد و همچنین گپ و گفت اعضای خود برگزار میکند که نمونه اخیر آن در شهریور همین سال برگزار شد. اگر از شهر خسته اید و میخواهید دمی از آن جدا باشید، اگر ویلچری هستید و چرخهایتان امکان پرش از اینهمه موانع شهری را ندارد، سری به بام تهران بزنید.
قرار است قدم بزنیم اما نه در یک ردیف، او جلوتر است و من ویلچر او را هل میدهم و حرف میزنیم. خیابان اگر برای پیاده روی افراد غیرمعلول در شهر مشکل است، برای افراد دارای معلولیت فاجعهای است. مدام به مانعی برخورد میکنیم، این مانع میتواند چاله باشد یا میله، یا پلهای! هر چیزی عبور ما را دشوار میکند، به ناچار از پیاده رو به خیابان پناه میبریم. تهران به گفته بسیاری از افراد، شهری است دارای معلولیت. شهری که نمیتواند برای تردد تمامی شهروندانش مناسب باشد. کهنسالانی که هر روز به تعدادشان افزوده میشود، زنان باردار و افراد دارای معلولیت در شهر به سختی رفتوآمد و هزینههای بسیاری را در هر روز صرف میکنند، اما ما سالهاست یاد گرفتهایم نگاهمان حداقلی باشد و از کمترین امکانات هم بهره بگیریم، از این روست که با هزار زحمت خودمان را به پردیس سینمایی ملت میرسانیم تا هم در کافیشاپ دمی بنشینیم و هم سری به نگارخانه زده باشیم و نهایت کار هم دیدن یک فیلم در سالن سینمای آنجاست. این پردیس از معدود مناطقی است که در شهر تهران برای افراد معلول و سه گروه دیگر (زنان باردار، کسانی که فرزندشان را با کالسکه جابهجا میکنند و افراد کهنسال) مناسبسازی شده است، به جای پلهها از رمپی مارپیچ استفاده شده که گرچه در برخی مناطق شیب آن تند میشود، اما باز بهتر از هر پلهای برای رفت و آمد با ویلچر مناسب است. کافیشاپ بدون حتی یک پله در بین طبقات قرار گرفته، سرویسهای بهداشتی نیز با تمام امکانات (اعم از روشویی، دسته برای افراد عصایی و...) طراحی شده و در سالن سینما نیز محلی در ردیف آخر، برای ویلچر خالی گذاشته شده است. تنها نقطه ضعفها در گالری است و آن اینکه تنها دسترسی آن آسانسور است که در صورت قطع برق از کار میافتد و ضعف دیگر باجه فروش بلیت است که برای افراد ویلچری خرید را سخت میکند، اما قرار نیست که سختگیر باشیم، همینها هم کلی ارزش دارند.
برج میلاد
برج میلاد، نماد تهران نیز از دیگر مکانهای مناسبسازی شده در شهر است که میتوان از آن برای گذراندن یک روز خوش با دوست دارای معلولیت و گروههای ذکر شده، بهره گرفت. در این برج همه چیز به گونهای طراحی شده است که مانعی بر سر راه چرخهای ویلچر قرار نداشته باشد. طبیعی است که برق این برج قطع نمیشود، بنابراین نمیتوان نبود رمپ در این برج را به عنوان ضایعهای در نظر گرفت. دسترسی بخشهای مختلف این برج اعم از رستوران و... برای افراد دارای معلولیت هموار است و آنها میتوانند اوقات خوشی را با خانواده بر فراز بلندترین نقطه تهران بگذرانند.
خانه سپید
اما اگر دوستی نابینا و علاقهمند به تاریخ دارید، رفتن به موزه خانه سپید را از دست ندهید، مدت زمان زیادی از افتتاح این موزه در کاخ سعدآباد نمیگذرد و بنابراین طبیعی است که از وجود چنین موزهای مطلع نباشید. لمس مولاژ ظروف سفالی پیش از تاریخ، نمونهای از سر ستونهای هخامنشی، منشور کورش کبیر، پیکره سنگی شاپور اول ساسانی، ظروف شیشهای دوره اسلامی به همراه نابینای شما این امکان را میدهد تا درکی حسی از تاریخ نیز علاوه بر اطلاعات پیشین داشته باشد. برای شما هم حتما جالب خواهد بود که اشیاء باستانی را هر چند به شکل مولاژ باشد لمس کنید.
دهنه اسب به شکل حیوان اساطیری (بدن شیر - سر گاو با بال عقاب) از جنس مفرغ هزاره اول ق. م منطقه لرستان، ظروف سفالی به شکل اسب دوره پیش از تاریخ، ظروف سفالی به شکل گاو کوهاندار هزاره اول ق. م به سبک ظروف سفالی مارلیک گیلان، بخشی از نقش برجسته پلکان شرقی آپادانای تخت جمشید با نقش برجسته کماندار پارسی به همراه صاحب منصب مادی، نمونهای از سر ستونهای هخامنشی در مقیاس کوچک به شکل دو گاو پشت به هم کرده، ریتون طلایی به شکل شیر بالدار محل کشف همدان از دوره هخامنشی، مولاژ منشور کوروش کبیر محل کشف بابل (عراق) دوره هخامنشی، سردیس سنگی داریوش هخامنشی، پیکره فلزی شاهزاده اشکانی از جنس مفرغ، مجسمه مفرغی شاهزاده اشکانی معروف به مجسمه شمی، سردیس طلایی شاپور یکم ساسانی، پیکره سنگی شاپور اول ساسانی، بشقاب نقره با نقش بهرام گور در حال شکار در شکارگاه دوره ساسانی و ظروف شیشهای دوره اسلامی در این موزه برای لمس توسط افراد نابینا عرضه شدهاند.
بام تهران
ایستادن بر فراز شهر و نگریستن به آن لذتی است که تهرانیهای زیادی را به بام تهران میکشاند، به ویژه اینکه مکانهای تفریحی بسیاری نیز در آنجا تعبیه شده است، اما نقطه قوت بام تهران شاید این است که افراد دارای معلولیت هم میتوانند همانند سایر شهروندان از بام تهران به شهر بنگرند. انجمن باور، از انجمنهای فعال در حوزه فرهنگسازی در زمینه افراد دارای معلولیت چند سالی است که برنامههای ولنجک و بام تهران خود را برای نشان دادن توانمندی این افراد و همچنین گپ و گفت اعضای خود برگزار میکند که نمونه اخیر آن در شهریور همین سال برگزار شد. اگر از شهر خسته اید و میخواهید دمی از آن جدا باشید، اگر ویلچری هستید و چرخهایتان امکان پرش از اینهمه موانع شهری را ندارد، سری به بام تهران بزنید.
ارسال نظر