جاده‌هایی که مقصد گردشگری می‌شوند - ۲ آذر ۹۱
سارا فدایی
جاده آغاز و پایان سفر است. مقصد اگر زیباترین مکان هم باشد، باز باید از جاده نیز حظ وافر برد تا خوشی سفر تکمیل شود. از این روست که شاید شمال ایران بیشترین مقصد گردشگران را تشکیل می‌دهد. بسیاری شمال را حتی، بیش از خزر، با جاده چالوس و هراز می‌شناسند. گاه جاده‌ای نظیر چالوس به تنهایی مقصدی است برای تهرانی‌هایی که شب‌هنگام به رستوران‌های آن برای فراغت از شهر پناه می‌برند. خوشبختانه در اغلب شهرهای ایران جاده‌هایی هست که بتوان آن را حتی به عنوان مقصد گردشگری نیز در نظر گرفت. از این رو در این بخش از ویژه‌نامه گردشگری زیباترین جاده‌های ایران را مرور می‌کنیم.
جاده آغاز و پایان سفر است. مقصد اگر زیباترین مکان هم باشد، باز باید از جاده نیز حظ وافر برد تا خوشی سفر تکمیل شود. از این روست که شاید شمال ایران بیشترین مقصد گردشگران را تشکیل می‌دهد. بسیاری شمال را حتی، بیش از خزر، با جاده چالوس و هراز می‌شناسند. گاه جاده‌ای نظیر چالوس به تنهایی مقصدی است برای تهرانی‌هایی که شب‌هنگام به رستوران‌های آن برای فراغت از شهر پناه می‌برند. خوشبختانه در اغلب شهرهای ایران جاده‌هایی هست که بتوان آن را حتی به عنوان مقصد گردشگری نیز در نظر گرفت. از این رو در این بخش از ویژه‌نامه گردشگری زیباترین جاده‌های ایران را مرور می‌کنیم.
سارا فدایی
جاده آغاز و پایان سفر است. مقصد اگر زیباترین مکان هم باشد، باز باید از جاده نیز حظ وافر برد تا خوشی سفر تکمیل شود. از این روست که شاید شمال ایران بیشترین مقصد گردشگران را تشکیل می‌دهد. بسیاری شمال را حتی، بیش از خزر، با جاده چالوس و هراز می‌شناسند. گاه جاده‌ای نظیر چالوس به تنهایی مقصدی است برای تهرانی‌هایی که شب‌هنگام به رستوران‌های آن برای فراغت از شهر پناه می‌برند. خوشبختانه در اغلب شهرهای ایران جاده‌هایی هست که بتوان آن را حتی به عنوان مقصد گردشگری نیز در نظر گرفت. از این رو در این بخش از ویژه‌نامه گردشگری زیباترین جاده‌های ایران را مرور می‌کنیم. به ویژه که پاییز است و در این فصل جاده‌های جنگلی هزاررنگ و جاده‌های بیابانی خنک و گاه بارانی هستند.
جاده چالوس
درباره ساخت جاده چالوس در 80 سال پیش حرف و حدیث بسیار است، می‌گویند در آن دوران هر کلنگ کارگران بر دل کوه 5 ریال می‌ارزید، گویا اگر برای آمریکایی‌ها، راه‌آهن فراقاره‌ای یا پل بروکلین اعجاب‌آور است، برای ما ایرانی‌ها ساخت جاده چالوس پر از افسانه‌هایی است که گوش به گوش آن را شنیده‌اند. جاده‌ای که با تونل‌های فراوان قطر رشته کوه‌های البرز را می‌شکافد. پوشش سبز و جنگلی جاده چالوس در کنار رستوران‌های همسفر و متل قو و رودخانه کرج آن را در پاییز به عنوان یکی از زیباترین جاده‌های ایران تبدیل کرده است. اگر برای سفر دو روزه یا حتی یک روزه زمان ندارید، می‌توانید بعدازظهر روز تعطیل خود را در رستوران‌های جاده چالوس سپری کنید. آش‌فروشی‌های کندوان یکی از بهترین گزینه‌ها برای گشت و گذار شماست.
اسالم به خلخال
چند سالی هست که عکس‌های جاده اسالم به خلخال در میان ایمیل‌ها می‌چرخد، همین امر سبب شده انبوه گروه‌های کوهنورد و طبیعت‌گرد هر ساله برنامه‌هایی ترتیب دهند که این جاده نیز جزو آنها باشد. اگر در تعطیلات گذارتان به غرب کشور افتاد، گذر و ساعتی تفرج در این جاده را از دست ندهید، جاده‌ای که دو سوی آن را درختان بلند فراگرفته و در اغلب اوقات سال با ریزش‌های جوی همراه است. این جاده جنگلی از سه راه اسالم شروع شده و پس از طی 70 کیلومتر به شهرستان خلخال می‌رسد.
جاده شهداد نهبندان
گذر از بزرگ‌ترین عارضه‌های کلوخی جهان که به «کلوت شهداد» نیز معروف است، کار سختی نیست؛ کافی است در سفر خود به کرمان ساعتی را نیز برای گذر از جاده شهداد نهبندان اختصاص دهید. سیاحان از این کلوت‌ها به عنوان قصرهای جن و پری نام برده‌اند. امروزه گردشگران زیادی هستند که برای دیدن کویر شهداد و تماشای طلوع و غروب آفتاب در دل آن به کرمان می‌آیند. پاییز است، در این فصل خنکای کویر یکی از بهترین گزینه‌ها برای گذراندن تعطیلات است.
جاده چابهار، بریس
بسیاری هستند که پس از دیدن دریای گرم جنوب، ذهنیت‌شان از دریا تغییر می‌کند و شمال و جنوب را قابل مقایسه نمی‌دانند. از این روست که شاید به آنها که هر ساله مقصدشان شمال است، توصیه می‌کنیم یک بار نیز به جنوب سری بزنید. اگر به توصیه ما عمل می‌کنید، پیشنهاد دیگری هم داریم، جاده ساحلی چابهار- بریس. جاده‌ای که سواحل صخره‌ای، تالاب لیپار و کوه‌های مریخی تنها بخشی از جاذبه‌های طبیعی آن هستند. موج‌های 20 متری سواحل صخره‌ای، تالاب‌های چند کیلومتری و کوه‌هایی با اشکال فوق‌العاده را می‌توانید با گذر از این جاده زیبا مشاهده کنید. کافی است فرمان ماشین را بچرخانید و به سمت جنوب سرازیر شوید.
گردنه حیران
در مسیر آستارا به اردبیل گردنه‌ای است مشرف به کوه‌هایی پوشیده از جنگل‌های انبوه، گردنه‌ای پر از مه که به واسطه زیبای بی حد و حصرش آن را حیران خوانده‌اند. گویی ذهن نامگذار آن در برابر این همه زیبایی، چیزی جز حیرانی ندیده است. اگر ابتدا قصد سفر به شمال و پس از آن اردبیل را دارید، می‌توانید پس از خرید در بازارهای آستارا، با گذر از این گردنه خود را به اردبیل برسانید. تله‌کابین و دیگر اسباب تفریحی نیز در این مکان برای شما مهیا شده تا بتوانید ساعات خوشی را در این منطقه داشته باشید.
جاده هراز
جاده هراز علاوه بر مناظر زیبای اطراف آن، هر ساله میزبان انبوه گردشگرانی است که در پیچ‌وخم‌ها و جاده‌های فرعی آن به مناطق خوش آب و هوا و پهنه‌های وسیع سبز پناه می‌برند. چنانچه برای رفتن به جنوب، کرمان یا اردبیل زمان ندارید، جاده هراز در نزدیکی شماست، می‌توانید یک روز تعطیل را با خانواده و دوستان در اماکن گردشگری این جاده بگذرانید. آبگرم بایجان یکی از گزینه‌های سفر شما می‌تواند باشد. این آبگرم در 11 کیلومتری شمال بخش گزنک در شمال جاده هراز قرار گرفته است. جاده ماشین‌رو تا حاشیه آبگرم بایجان وجود دارد، پس نیازی هم به پیاده‌روی ندارید.
آبگرم دیگر این جاده اسک نام دارد. برای رسیدن به این آبگرم باید خودتان را به ۱۳ کیلومتری پلور برسانید. همانند بایجان، جاده‌ای تا نزدیکی آبگرم کشیده شده است؛ همچنین در آنجا می‌توانید غار اسک را ببینید.
دشت منظریه و گل زرد یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی جاده هراز است. دشت لار از جمله مقصدهایی است که طبیعت‌گردان برای رسیدن به آن باید از منظریه بگذرند، اما خانواده‌هایی هم هستند که ماشین خود را در این دشت پارک کرده و روز خود را در آنجا می‌گذرانند. کافی است در مسیر این جاده به فرعی منظریه بپیچید، ابتدای راه کمی پرپیچ و سربالایی است اما چند دقیقه‌ای که بگذرد، دشت بر شما نمایان می‌شود و آن سربالایی محدود ابتدایی را از یاد خواهید برد.
اگر به آبگرم و دشت علاقه‌ای ندارید، ما به شما پیشنهاد می‌کنیم به آبشار ملک بهمن- آبشار بزرگی در بالای ده شونادشت- سری بزنید. بازدید از یک قلعه بزرگ ساسانی می‌تواند جنبه باستان‌شناسی سفر شما را نیز تکمیل کند. برای رسیدن به این آبشار و قلعه باید از روستا ۳۰ دقیقه زمان در نظر بگیرید.
تنکابن به عسل‌محله
از تنکابن تا روستای ویلایی عسل‌محله اگرچه ساعاتی بیش راه نیست، اما جاده آن به زیبایی بسیاری از جاده‌هایی است که به این خصلت مشهور شده‌اند. سراسر جاده پوشش جنگلی دارد و در پایان نیز روستای زیبای عسل‌محله نمایان می‌شود. تنها نیم ساعت پیاده‌روی کافی است به دشت نیاسر برسید. دشتی که از آن می‌توان نیم‌نگاهی هم به قله بلند و پربرف سیالان داشت. محلی که گرچه امروز به واسطه ورود گردشگران بی‌ملاحظه اندکی آلوده شده، اما هنوز هم زیبایی طبیعت آن بیش از همه چیز خودنمایی می‌کند. اگر قصد رفتن به این دشت از جاده تنکابن- عسل‌محله را داشتید، فراموش نکنید که همه چیز همراهتان باشد، به ویژه کیسه زباله. چون پس از عسل‌محله نه مغازه‌ای خواهید یافت و نه جایی برای اقامت و شب‌مانی.
قزوین- هنیز
اگر از جمله افرادی هستید که جاده‌های جنگلی و کویری برایتان کسل‌کننده‌اند، می‌توانید از میدان مینو به سمت روستای هنیز بروید، روستایی در دل کوهستان با جاده‌ای صعب و دشوار، در این جاده تنها با گردنه مواجه می‌شوید و کوه‌هایی گونه‌گون. مسیر راه شما هموار نیست، می‌توان گفت به یک سفر ماجراجویانه قدم نهاده‌اید. به ویژه در برخی نقاط که شیب نیز کم و زیاد می‌شود. به روستا که رسیدید می‌توانید در کوچه‌باغ قدمی بزنید، روستاییان هنیز به واسطه عبور کوهنوردان بی‌شمار در فصول گرما مهمان‌نوازند، ساعاتی گفت‌وگو با آنها خاطره خوشی را برای شما رقم خواهد زد.
تنکابن به لگا
جاده تنکابن به روستای لگا نیز همانند قزوین- هنیز جاده‌ای است پر از گردنه‌های بی‌شمار، در داخل این دره‌ها روستاهای لگا و لته گا قرار گرفته‌اند که ابری از مه آنها را پوشانده است. باید حتما به مسیر آشنا باشید که از آن بگذرید. پس از رسیدن به لگا، می‌توان از جاده‌ای جنگلی و کمی پرشیب به روستای لاکتراشان رسید. روستایی بکر در دل جنگل، زیره و مواد لبنی محصولات این روستاست، هرچند که به سختی می‌توانید آن را از روستاییان تهیه کنید. فصول سرد این روستا خالی از سکنه است، پس پیشنهاد ما به شما زمانی است که برف‌ها آب شده و ییلاق نشینان کار خود را آغاز کرده‌اند.
جاده آغاز و پایان سفر است. مقصد اگر زیباترین مکان هم باشد، باز باید از جاده نیز حظ وافر برد تا خوشی سفر تکمیل شود. از این روست که شاید شمال ایران بیشترین مقصد گردشگران را تشکیل می‌دهد. بسیاری شمال را حتی، بیش از خزر، با جاده چالوس و هراز می‌شناسند. گاه جاده‌ای نظیر چالوس به تنهایی مقصدی است برای تهرانی‌هایی که شب‌هنگام به رستوران‌های آن برای فراغت از شهر پناه می‌برند. خوشبختانه در اغلب شهرهای ایران جاده‌هایی هست که بتوان آن را حتی به عنوان مقصد گردشگری نیز در نظر گرفت. از این رو در این بخش از ویژه‌نامه گردشگری زیباترین جاده‌های ایران را مرور می‌کنیم. به ویژه که پاییز است و در این فصل جاده‌های جنگلی هزاررنگ و جاده‌های بیابانی خنک و گاه بارانی هستند.
جاده چالوس
درباره ساخت جاده چالوس در 80 سال پیش حرف و حدیث بسیار است، می‌گویند در آن دوران هر کلنگ کارگران بر دل کوه 5 ریال می‌ارزید، گویا اگر برای آمریکایی‌ها، راه‌آهن فراقاره‌ای یا پل بروکلین اعجاب‌آور است، برای ما ایرانی‌ها ساخت جاده چالوس پر از افسانه‌هایی است که گوش به گوش آن را شنیده‌اند. جاده‌ای که با تونل‌های فراوان قطر رشته کوه‌های البرز را می‌شکافد. پوشش سبز و جنگلی جاده چالوس در کنار رستوران‌های همسفر و متل قو و رودخانه کرج آن را در پاییز به عنوان یکی از زیباترین جاده‌های ایران تبدیل کرده است. اگر برای سفر دو روزه یا حتی یک روزه زمان ندارید، می‌توانید بعدازظهر روز تعطیل خود را در رستوران‌های جاده چالوس سپری کنید. آش‌فروشی‌های کندوان یکی از بهترین گزینه‌ها برای گشت و گذار شماست.
اسالم به خلخال
چند سالی هست که عکس‌های جاده اسالم به خلخال در میان ایمیل‌ها می‌چرخد، همین امر سبب شده انبوه گروه‌های کوهنورد و طبیعت‌گرد هر ساله برنامه‌هایی ترتیب دهند که این جاده نیز جزو آنها باشد. اگر در تعطیلات گذارتان به غرب کشور افتاد، گذر و ساعتی تفرج در این جاده را از دست ندهید، جاده‌ای که دو سوی آن را درختان بلند فراگرفته و در اغلب اوقات سال با ریزش‌های جوی همراه است. این جاده جنگلی از سه راه اسالم شروع شده و پس از طی 70 کیلومتر به شهرستان خلخال می‌رسد.
جاده شهداد نهبندان
گذر از بزرگ‌ترین عارضه‌های کلوخی جهان که به «کلوت شهداد» نیز معروف است، کار سختی نیست؛ کافی است در سفر خود به کرمان ساعتی را نیز برای گذر از جاده شهداد نهبندان اختصاص دهید. سیاحان از این کلوت‌ها به عنوان قصرهای جن و پری نام برده‌اند. امروزه گردشگران زیادی هستند که برای دیدن کویر شهداد و تماشای طلوع و غروب آفتاب در دل آن به کرمان می‌آیند. پاییز است، در این فصل خنکای کویر یکی از بهترین گزینه‌ها برای گذراندن تعطیلات است.
جاده چابهار، بریس
بسیاری هستند که پس از دیدن دریای گرم جنوب، ذهنیت‌شان از دریا تغییر می‌کند و شمال و جنوب را قابل مقایسه نمی‌دانند. از این روست که شاید به آنها که هر ساله مقصدشان شمال است، توصیه می‌کنیم یک بار نیز به جنوب سری بزنید. اگر به توصیه ما عمل می‌کنید، پیشنهاد دیگری هم داریم، جاده ساحلی چابهار- بریس. جاده‌ای که سواحل صخره‌ای، تالاب لیپار و کوه‌های مریخی تنها بخشی از جاذبه‌های طبیعی آن هستند. موج‌های 20 متری سواحل صخره‌ای، تالاب‌های چند کیلومتری و کوه‌هایی با اشکال فوق‌العاده را می‌توانید با گذر از این جاده زیبا مشاهده کنید. کافی است فرمان ماشین را بچرخانید و به سمت جنوب سرازیر شوید.
گردنه حیران
در مسیر آستارا به اردبیل گردنه‌ای است مشرف به کوه‌هایی پوشیده از جنگل‌های انبوه، گردنه‌ای پر از مه که به واسطه زیبای بی حد و حصرش آن را حیران خوانده‌اند. گویی ذهن نامگذار آن در برابر این همه زیبایی، چیزی جز حیرانی ندیده است. اگر ابتدا قصد سفر به شمال و پس از آن اردبیل را دارید، می‌توانید پس از خرید در بازارهای آستارا، با گذر از این گردنه خود را به اردبیل برسانید. تله‌کابین و دیگر اسباب تفریحی نیز در این مکان برای شما مهیا شده تا بتوانید ساعات خوشی را در این منطقه داشته باشید.
جاده هراز
جاده هراز علاوه بر مناظر زیبای اطراف آن، هر ساله میزبان انبوه گردشگرانی است که در پیچ‌وخم‌ها و جاده‌های فرعی آن به مناطق خوش آب و هوا و پهنه‌های وسیع سبز پناه می‌برند. چنانچه برای رفتن به جنوب، کرمان یا اردبیل زمان ندارید، جاده هراز در نزدیکی شماست، می‌توانید یک روز تعطیل را با خانواده و دوستان در اماکن گردشگری این جاده بگذرانید. آبگرم بایجان یکی از گزینه‌های سفر شما می‌تواند باشد. این آبگرم در 11 کیلومتری شمال بخش گزنک در شمال جاده هراز قرار گرفته است. جاده ماشین‌رو تا حاشیه آبگرم بایجان وجود دارد، پس نیازی هم به پیاده‌روی ندارید.
آبگرم دیگر این جاده اسک نام دارد. برای رسیدن به این آبگرم باید خودتان را به ۱۳ کیلومتری پلور برسانید. همانند بایجان، جاده‌ای تا نزدیکی آبگرم کشیده شده است؛ همچنین در آنجا می‌توانید غار اسک را ببینید.
دشت منظریه و گل زرد یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی جاده هراز است. دشت لار از جمله مقصدهایی است که طبیعت‌گردان برای رسیدن به آن باید از منظریه بگذرند، اما خانواده‌هایی هم هستند که ماشین خود را در این دشت پارک کرده و روز خود را در آنجا می‌گذرانند. کافی است در مسیر این جاده به فرعی منظریه بپیچید، ابتدای راه کمی پرپیچ و سربالایی است اما چند دقیقه‌ای که بگذرد، دشت بر شما نمایان می‌شود و آن سربالایی محدود ابتدایی را از یاد خواهید برد.
اگر به آبگرم و دشت علاقه‌ای ندارید، ما به شما پیشنهاد می‌کنیم به آبشار ملک بهمن- آبشار بزرگی در بالای ده شونادشت- سری بزنید. بازدید از یک قلعه بزرگ ساسانی می‌تواند جنبه باستان‌شناسی سفر شما را نیز تکمیل کند. برای رسیدن به این آبشار و قلعه باید از روستا ۳۰ دقیقه زمان در نظر بگیرید.
تنکابن به عسل‌محله
از تنکابن تا روستای ویلایی عسل‌محله اگرچه ساعاتی بیش راه نیست، اما جاده آن به زیبایی بسیاری از جاده‌هایی است که به این خصلت مشهور شده‌اند. سراسر جاده پوشش جنگلی دارد و در پایان نیز روستای زیبای عسل‌محله نمایان می‌شود. تنها نیم ساعت پیاده‌روی کافی است به دشت نیاسر برسید. دشتی که از آن می‌توان نیم‌نگاهی هم به قله بلند و پربرف سیالان داشت. محلی که گرچه امروز به واسطه ورود گردشگران بی‌ملاحظه اندکی آلوده شده، اما هنوز هم زیبایی طبیعت آن بیش از همه چیز خودنمایی می‌کند. اگر قصد رفتن به این دشت از جاده تنکابن- عسل‌محله را داشتید، فراموش نکنید که همه چیز همراهتان باشد، به ویژه کیسه زباله. چون پس از عسل‌محله نه مغازه‌ای خواهید یافت و نه جایی برای اقامت و شب‌مانی.
قزوین- هنیز
اگر از جمله افرادی هستید که جاده‌های جنگلی و کویری برایتان کسل‌کننده‌اند، می‌توانید از میدان مینو به سمت روستای هنیز بروید، روستایی در دل کوهستان با جاده‌ای صعب و دشوار، در این جاده تنها با گردنه مواجه می‌شوید و کوه‌هایی گونه‌گون. مسیر راه شما هموار نیست، می‌توان گفت به یک سفر ماجراجویانه قدم نهاده‌اید. به ویژه در برخی نقاط که شیب نیز کم و زیاد می‌شود. به روستا که رسیدید می‌توانید در کوچه‌باغ قدمی بزنید، روستاییان هنیز به واسطه عبور کوهنوردان بی‌شمار در فصول گرما مهمان‌نوازند، ساعاتی گفت‌وگو با آنها خاطره خوشی را برای شما رقم خواهد زد.
تنکابن به لگا
جاده تنکابن به روستای لگا نیز همانند قزوین- هنیز جاده‌ای است پر از گردنه‌های بی‌شمار، در داخل این دره‌ها روستاهای لگا و لته گا قرار گرفته‌اند که ابری از مه آنها را پوشانده است. باید حتما به مسیر آشنا باشید که از آن بگذرید. پس از رسیدن به لگا، می‌توان از جاده‌ای جنگلی و کمی پرشیب به روستای لاکتراشان رسید. روستایی بکر در دل جنگل، زیره و مواد لبنی محصولات این روستاست، هرچند که به سختی می‌توانید آن را از روستاییان تهیه کنید. فصول سرد این روستا خالی از سکنه است، پس پیشنهاد ما به شما زمانی است که برف‌ها آب شده و ییلاق نشینان کار خود را آغاز کرده‌اند.
ارسال نظر