چرا جشنواره موسیقی جدی گرفته نمی‌شود؟ - ۲۶ بهمن ۹۱
عکس: مجتبی سرانجام‌پور
یاسین نمکچیان
بیست‌وهشتمین جشنواره موسیقی فجر در حالی از روز گذشته کارش را آغاز کرد که جای خالی بسیار از چهره‌های صاحب‌نام، پیشکسوت و تاثیرگذار موسیقی ایرانی به چشم می‌آید. شاید همین بهانه باعث شد تا مسوولان این جشنواره دست به کار شوند و برای خواننده‌های پاپ موسیقی در بخش جنبی جشنواره برنامه بگذارند تا اینگونه بی‌رونقی این رویداد که می‌توانست مهم‌ترین و تاثیرگذارترین اتفاق سالانه موسیقی کشور باشد، کمتر احساس شود. جشنواره موسیقی فجر درست سه روز بعد از پایان جشنواره فیلم فجر کارش را از روز گذشته آغاز کرد، در حالی که تفاوت این دو جشنواره و حال و هوای آن زمین تا آسمان است.
یاسین نمکچیان
بیست‌وهشتمین جشنواره موسیقی فجر در حالی از روز گذشته کارش را آغاز کرد که جای خالی بسیار از چهره‌های صاحب‌نام، پیشکسوت و تاثیرگذار موسیقی ایرانی به چشم می‌آید. شاید همین بهانه باعث شد تا مسوولان این جشنواره دست به کار شوند و برای خواننده‌های پاپ موسیقی در بخش جنبی جشنواره برنامه بگذارند تا اینگونه بی‌رونقی این رویداد که می‌توانست مهم‌ترین و تاثیرگذارترین اتفاق سالانه موسیقی کشور باشد، کمتر احساس شود. جشنواره موسیقی فجر درست سه روز بعد از پایان جشنواره فیلم فجر کارش را از روز گذشته آغاز کرد، در حالی که تفاوت این دو جشنواره و حال و هوای آن زمین تا آسمان است.
عکس: مجتبی سرانجام‌پور
یاسین نمکچیان
بیست‌وهشتمین جشنواره موسیقی فجر در حالی از روز گذشته کارش را آغاز کرد که جای خالی بسیار از چهره‌های صاحب‌نام، پیشکسوت و تاثیرگذار موسیقی ایرانی به چشم می‌آید. شاید همین بهانه باعث شد تا مسوولان این جشنواره دست به کار شوند و برای خواننده‌های پاپ موسیقی در بخش جنبی جشنواره برنامه بگذارند تا اینگونه بی‌رونقی این رویداد که می‌توانست مهم‌ترین و تاثیرگذارترین اتفاق سالانه موسیقی کشور باشد، کمتر احساس شود. جشنواره موسیقی فجر درست سه روز بعد از پایان جشنواره فیلم فجر کارش را از روز گذشته آغاز کرد، در حالی که تفاوت این دو جشنواره و حال و هوای آن زمین تا آسمان است. همین که در مقایسه با جشنواره فیلم، کمترین برنامه تلویزیونی به این رویداد اختصاص پیدا می‌کند، گواه خیلی چیزهاست. حتی مطبوعات هم آنقدرها که باید به جشنواره موسیقی نمی‌پردازند و کمتر پیش می‌آید که روزنامه‌ها و مجلات صفحاتی را در طول برگزاری جشنواره موسیقی برای این اتفاق کنار بگذارند، چه برسد به اینکه ویژه‌نامه‌هایی خاص موسیقی فجر تدارک دیده شود. شاید یک بخش این مساله به خاطر دیدگاه مسوولان و اهمیتی که برای موسیقی قائل‌اند برگردد و یک بخش را هم پای هنرمندان این عرصه گذاشت که انگار آنقدرها انرژی و انگیزه و در یک کلمه دل و دماغ حضور در جشنواره را ندارند. مسوولان برای برگزاری جشنواره موسیقی بودجه‌ای به مراتب کمتر از جشنواره فیلم هزینه می‌کنند و رسانه‌ها هم آنقدرها به این اتفاق نمی‌پردازند و هنرمندان هم سازهایشان را کوک نمی‌کنند تا جشنواره موسیقی برعکس جشنواره فیلم جدی گرفته نشود. تا اینجای کار تمامی نشانه‌ها حاکی از آن است که جشنواره موسیقی تنها برای خالی نبودن عریضه برگزار می‌شود، وگرنه تاثیرگذاری‌اش در طول سال‌هایی که پشت سرگذاشته‌ایم چیز دندان‌گیری نبوده است. کافی است کلاه خودمان را قاضی کنیم و برنامه‌های صدا و سیما، مطبوعات و رسانه‌های الکترونیکی هنگام برگزاری سی‌ویکمین جشنواره فیلم را با شرایط کنونی و برپایی بیست‌وهشتمین جشنواره موسیقی مقایسه کنیم. آیا اصلا قابل مقایسه است؟ آسیب‌شناسی این مساله را باید برای وقتی دیگر گذاشت و در این مجال تنها به حال و هوای موسیقی بپردازیم، ولی برای داشتن جشنواره‌ای گرم در عرصه موسیقی آسیب‌شناسی آن نکته‌ای غیرقابل انکار است و همینطور حضور نیروهای جوان و کاربلدی که بتوانند انرژی و تحرک را به ارمغان بیاورند، حتی اگر دبیر جشنواره موسیقی انسان کاربلد، محترم و استادی همچون دکتر ریاحی باشد.
یاسین نمکچیان
بیست‌وهشتمین جشنواره موسیقی فجر در حالی از روز گذشته کارش را آغاز کرد که جای خالی بسیار از چهره‌های صاحب‌نام، پیشکسوت و تاثیرگذار موسیقی ایرانی به چشم می‌آید. شاید همین بهانه باعث شد تا مسوولان این جشنواره دست به کار شوند و برای خواننده‌های پاپ موسیقی در بخش جنبی جشنواره برنامه بگذارند تا اینگونه بی‌رونقی این رویداد که می‌توانست مهم‌ترین و تاثیرگذارترین اتفاق سالانه موسیقی کشور باشد، کمتر احساس شود. جشنواره موسیقی فجر درست سه روز بعد از پایان جشنواره فیلم فجر کارش را از روز گذشته آغاز کرد، در حالی که تفاوت این دو جشنواره و حال و هوای آن زمین تا آسمان است. همین که در مقایسه با جشنواره فیلم، کمترین برنامه تلویزیونی به این رویداد اختصاص پیدا می‌کند، گواه خیلی چیزهاست. حتی مطبوعات هم آنقدرها که باید به جشنواره موسیقی نمی‌پردازند و کمتر پیش می‌آید که روزنامه‌ها و مجلات صفحاتی را در طول برگزاری جشنواره موسیقی برای این اتفاق کنار بگذارند، چه برسد به اینکه ویژه‌نامه‌هایی خاص موسیقی فجر تدارک دیده شود. شاید یک بخش این مساله به خاطر دیدگاه مسوولان و اهمیتی که برای موسیقی قائل‌اند برگردد و یک بخش را هم پای هنرمندان این عرصه گذاشت که انگار آنقدرها انرژی و انگیزه و در یک کلمه دل و دماغ حضور در جشنواره را ندارند. مسوولان برای برگزاری جشنواره موسیقی بودجه‌ای به مراتب کمتر از جشنواره فیلم هزینه می‌کنند و رسانه‌ها هم آنقدرها به این اتفاق نمی‌پردازند و هنرمندان هم سازهایشان را کوک نمی‌کنند تا جشنواره موسیقی برعکس جشنواره فیلم جدی گرفته نشود. تا اینجای کار تمامی نشانه‌ها حاکی از آن است که جشنواره موسیقی تنها برای خالی نبودن عریضه برگزار می‌شود، وگرنه تاثیرگذاری‌اش در طول سال‌هایی که پشت سرگذاشته‌ایم چیز دندان‌گیری نبوده است. کافی است کلاه خودمان را قاضی کنیم و برنامه‌های صدا و سیما، مطبوعات و رسانه‌های الکترونیکی هنگام برگزاری سی‌ویکمین جشنواره فیلم را با شرایط کنونی و برپایی بیست‌وهشتمین جشنواره موسیقی مقایسه کنیم. آیا اصلا قابل مقایسه است؟ آسیب‌شناسی این مساله را باید برای وقتی دیگر گذاشت و در این مجال تنها به حال و هوای موسیقی بپردازیم، ولی برای داشتن جشنواره‌ای گرم در عرصه موسیقی آسیب‌شناسی آن نکته‌ای غیرقابل انکار است و همینطور حضور نیروهای جوان و کاربلدی که بتوانند انرژی و تحرک را به ارمغان بیاورند، حتی اگر دبیر جشنواره موسیقی انسان کاربلد، محترم و استادی همچون دکتر ریاحی باشد.
ارسال نظر