نقش باید باور‌پذیر باشد - ۲ آذر ۹۱
داوود رشیدی، در سریال «مختارنامه»، به ایفای نقش پرداخته بود. سال‌ها قبل هم بازی او را در سریال امام علی (ع) دیده بودیم. از او در ادامه پرسیده‌ایم که آیا از نظر او بازی در این نقش‌ها بر شخصیت بازیگران موثر خواهد بود یا خیر؟ و اینکه آیا سریال‌های مذهبی بر عقاید مردم تاثیر می‌گذارند یا خیر؟ کار و رسالت بازیگر، بازی‌کردن به بهترین نحو در نقشی است که به او محول می‌شود. او باید تا جایی که می‌تواند شخصیتی را که بازی می‌کند برای بیننده باورپذیر ایفا کند. پرسیدن این سوال که آیا بازی در یک نقش خاص با مضمونی خاص بر بازیگر تاثیر مثبت یا منفی خواهد گذاشت مثل این می‌ماند که از یک قصاب بپرسی که از کشتن یک گوسفند متاثر خواهد شد یا خیر؟ از نظر من، بازیگر نباید چه در نقش مثبت و چه در نقش منفی، متاثر از نقشی شود که قرار است آن را ایفا کند، چرا که این اتفاق به مرور به او ضربه خواهد زد. بازیگر باید نقش را مانند لباسی بر تن کند و بعد هم که بازی‌اش تمام شد، آن لباس را از تن درآورد. اگر این کار را نکند، با گذشت زمان آسیب می‌بیند و نمی‌تواند جز در نقش‌هایی که در آنها مانده و کلیشه شده، بازی کند. به نوعی مهارت او فقط به بازی در یک نوع از نقش‌ها محدود می‌شود. اما در پاسخ به این پرسش که آیا سریال‌های مذهبی بر افکار عمومی تاثیر می‌گذارند یا خیر؟ باید بگویم که کار بازیگر، کار فیلم، کار تئاتر، کار سریال اصلا همین اثرگذاری است. اگر هر سریال، فیلم یا تئاتری با هر مضمونی نتواند حرفی را که می‌زند اثرگذار بزند اصلا نمی‌توان آن را دارای ارزش هنری دانست. بنابراین قطعا این گونه از فیلم‌ها و سریال‌ها هم اگر برای تاثیرگذار بودن تلاش کنند، قطعا می‌توانند اثرگذار باشند.