چند نکته کوچک برای فیلم دیدن
پروانه معصومی
متاسفانه من خیلی وقت است که نمی‌توانم در سینما فیلم‌ها را ببینم چون شهرستان هستم و سینما رفتنم موکول می‌شود به وقت‌هایی که به تهران بیایم که اغلب فرصت فیلم دیدن پیدا نمی‌کنم. ضمن اینکه نمی‌توانم در فضای دربسته مثل سینما فیلم ببینم. اما به‌تازگی تعدادی فیلم خارجی تهیه کرده ام که قصد دارم بعد از تمام‌شدن دوره استراحتم بعد از فیلمبرداری آنها را ببینم.
اگر می‌خواهید فیلمی را انتخاب کنید، فکر می‌کنم اطلاعاتی که توی روزنامه‌ها هست، بد نباشد و گاهی آدم واقعا به آنها اعتماد می‌کند، اگر نه از کجا می‌تواند بداند که چه فیلمی بد است و چه فیلمی خوب است؟ بهتر است به جای بد و خوب از واژه‌های مناسب و نامناسب استفاده کنم؛ چون خوبی و بدی فیلم خیلی مهم نیست، مهم این است که مناسب باشد. گاهی هم فیلم‌ها برای اینکه آنها را در جمع خانواده و با بچه‌ها ببینیم مناسب نیستند و لزومی هم ندارد این اتفاق بیفتد مگر اینکه بچه‌ها از کودکی به فیلم دیدن و خوب فیلم دیدن عادت کرده باشند که این شانس بزرگی برای آنهاست.
نمی‌شود برای دیدن فیلم نسخه‌ای پیچید که به این طریق و ترتیب بنشینند و فیلم ببینند، اما در یک محیط شلوغ مجسم کنید که عده‌ای دارند شام می‌خورند و عده‌ای بچه توی سر و کله هم می‌زنند، نمی‌شود خوب فیلم ببینید و خوب دیدن فیلم هنر است؛یعنی توجه کامل، که کسانی که فیلم‌بین حرفه‌ای و سینما رو هستند از آن بهره‌مندند و برای دیگران که می‌خواهند شروع به فیلم دیدن کنند به مرور به وجود می‌آید.
اوایل به قصه‌اش به طور کامل دقت می‌کنند و کم‌کم خودشان یاد می‌گیرند که چه چیزی را در یک فیلم باید ببینند. به مرور پی می‌برند که فیلم چه طور فیلمبرداری شده است و بازی‌هایش چطور است و بعد از مدتی خیلی خوب تشخیص می‌دهند که مثلا گریم و صحنه‌پردازی خوب بوده یا نه.
بعد اگر مثلا با یک متخصص، منظورم کسی است که فیلم‌شناس و بازی‌شناس باشد، فیلم ببینند می‌توانند زوایای دیگری از فیلم‌ها را درک کنند و شاید ترغیب بشوند دوباره همان فیلم را با نگاه تازه‌ای ببینند.