مثل خارجی‌ها طراحی کن... - ۶ مهر ۹۱
این در حالی است که هیچ خودروساز خارجی نتوانسته در مقابل این شرکت فرانسوی قد علم کند، اما این روزها ورق برگشته و ظاهرا چینی‌ها گوی سبقت را از فرانسوی‌ها ربوده‌اند. هر چند برخی از مسوولان دولتی و خودروسازان کشورمان بسیار تلاش کردند که مانع از ورود شرکت‌های چینی به کشور شوند؛ اما محدودیت‌های بین‌المللی زمینه‌ای مناسب برای ورود هر چه بیشتر خودروسازان چینی فراهم کرده است.
این در حالی است که هیچ خودروساز خارجی نتوانسته در مقابل این شرکت فرانسوی قد علم کند، اما این روزها ورق برگشته و ظاهرا چینی‌ها گوی سبقت را از فرانسوی‌ها ربوده‌اند. هر چند برخی از مسوولان دولتی و خودروسازان کشورمان بسیار تلاش کردند که مانع از ورود شرکت‌های چینی به کشور شوند؛ اما محدودیت‌های بین‌المللی زمینه‌ای مناسب برای ورود هر چه بیشتر خودروسازان چینی فراهم کرده است. حال در شرایطی که تعداد خودروهای چینی در کشور رو به فزونی است سطح کیفی خودروهای مذکور برای بسیاری از مشتریان داخلی جای سوال دارد. اگر بخواهیم کیفیت خودروهای چینی را مورد بررسی قرار دهیم باید پیشینه‌ای از شکل‌گیری صنعت خودروسازی در این کشور ارائه دهیم.
این یک واقعیت است که خودروسازی در چین با کپی‌برداری از محصولات شرکت‌های مشهور آغاز شد و هنوز هم در نمایشگاه‌های بین‌المللی خودرو، چینی‌هایی را می‌توان دید که با کنجکاوی و دقت فراوان، از مدل‌های موفق شرکت‌های خودروسازی تصویربرداری و ابعاد آنها را اندازه‌گیری می‌کنند. شاید باورش سخت باشد؛ اما در حال حاضر، چین به بزرگ‌ترین بازار خودرو در دنیا تبدیل شده و از سوی دیگر برخی از محصولات چینی، در کشورهایی چون روسیه، مصر، ترکیه و ایران مونتاژ می‌شود.
هرچند حضور خودروسازان چینی در بازار‌هایی همچون اروپا و حتی آمریکا نشاندهنده کیفیت بالای برخی از محصولات شرکت‌های فعال در این کشور است؛ اما محصولات موجود در ایران هنوز نتوانسته نظر مشتریان ایرانی را جلب کند، اما آیا شرکت‌های بازرسی فعال در چین نظارتی بر کیفیت خودروهای تولیدی در این کشور دارند؟ در این زمینه رویترز چندی پیش گزارشی تهیه کرد از ژیانگ گیلی هولدرز بزرگ‌ترین خودروساز چین و مالک ولوو، که در این گزارش تاکید شده بود که این شرکت پیش از معرفی خودروی محبوب و معروف پاندا، تنها 20 تا 25 آزمون تصادف از آن به عمل آورد، در حالی‌که خودروسازان دنیا، مثلا تویوتا، هر مدل تازه را به طور معمول 100 تا 150 بار آزمایش می‌کنند. در این گزارش عنوان شده که دولت چین چندان بر این بخش نظارت ندارد و سخت‌گیری نمی‌کند؛ بنابراین خودروسازان هم ترجیح می‌دهند از این هزینه «اضافی» بگذرند. ژیانگ گیلی هولدرز با تکیه هر چه بیشتر بر روش‌هایی ارزان‌تر مانند شبیه‌سازی کامپیوتری طی دو سال گذشته دست‌کم 200 میلیون یوآن (57/31 میلیون دلار) از هزینه‌هایش کاسته است. در گزارش مذکور تاکید شده که صنعت خودروی چین در مسیر گسترش و رشد است و این یک
دلیل عمده دارد: حذف هزینه‌ها. مختصر کردن آزمایش‌ها، حذف حواشی، استفاده از مواد ارزان‌قیمت و تقلید از خودروسازان دنیا در امور مهندسی و طراحی تأثیر بسیاری بر کاهش هزینه‌های اصلی خودروسازان چینی داشته است. این‌گونه است که برخی از آنها می‌توانند خودرویی ارزان و سرحال بسازند و آن را به قیمتی حدود 6 هزار و پانصد دلار بفروشند، کمتر از نصف قیمت تویوتا وانیلا.
این یک واقعیت است که ده سال پیش هیچ چینی فهیمی خودروی چینی نمی‌خرید، نه فقط به این دلیل که آن را بدل ناشیانه خودروهای خارجی می‌دانست؛ بلکه چون اعتمادی به کیفیت و ایمنی‌اش نداشت، اما امروز برای چینی‌ها حداقلی از کیفیت و کارآیی کافی است، به خصوص وقتی ارزان هم باشد. این تغییر پیام مهمی برای خودروسازان غرب دارد. خودروهایی چون پاندا نه فقط در چین به سرعت محبوب شده‌اند، بلکه در بازارهای نوظهوری چون اندونزی، مصر و اوکراین هم کمابیش طرفدارانی دارند. فعالان صنعت خودرو در چین تخمین می‌زنند که تعداد خودروهای صادراتی چین از ۸۴۹ هزار و پانصد دستگاه در سال گذشته به یک میلیون دستگاه در سال جاری برسد. برخی از تحلیلگران معتقد هستند این رقم ممکن است به یک میلیون و ۲۵۰ هزار هم برسد. در پی رشد سریع اقتصادی چین، در اوایل سال ۲۰۰۰ بیش از ۱۰۰ خودروساز چینی رسما در فهرست این صنعت ثبت شدند. صنعت خودروسازی کشوری که دغدغه اول و آخرش تولید بیشتر و بیشتر است، در غیاب دانش و مهارت فنی کافی پیرو اصلی ساده شد: مثل خارجی‌ها طراحی کن. چینی‌ها برای تولید خودروهای ارزانقیمتی که پاسخگوی تقاضای انبوه مردم نه چندان مرفه این کشور باشد، به
تقلید ظاهر بسنده نکردند. آنها خودروهای خارجی را وارسی کردند تا هر آنچه را به نظرشان اضافی یا دست‌کم غیرضروری، می‌رسید حذف کنند، مانند دری که با ضربه‌ای آرام بسته می‌شود، بالابر برقی شیشه‌ها یا کیسه هوا. با هدف افزایش تولید و پایین نگه‌داشتن قیمت هر دخل و تصرفی مجاز است، حتی به این قیمت که پس از چند سال خودرو از ریخت بیفتد و درها و سپرها از هیکل آن آویزان شوند. نتیجه خودرویی است که به عقیده دای مینگ، مهندس خودرو در چین ظاهر خارجی‌ها را دارند، اما روح ندارند. مهم‌ترین مشکل این خودروها شاسی ضعیف است، محمل خودرو که سیستم تعلیق و چرخ‌ها به آن متصلند و در حفظ ثبات و تعادل خودرو هنگام حرکت نقش اساسی دارد. یکی از مدیران این صنعت می‌گوید «اگر برای طراحی و تکمیل یک خودرو حداکثر دو سال و نیم به من فرصت بدهید، من تنها برای نقص‌ها و خطرات اساسی و محتمل به فکر چاره خواهم بود. برای کوچک‌ترها و ایرادات کم‌اهمیت وقت نمی‌گذارم، چون فرصتی ندارم».
ارسال نظر