تا به حال از خودتان سوال کرده‌اید: چرا بیشترین مغازه‌‌های همجنس در سطح شهر تهران از بین انواع کاسبی‌ها را «بنگاه‌های مسکن» تشکیل داده‌اند؟

با اندکی دقت در نحوه چینش مغازه‌ها در کوچه‌وخیابان‌های بزرگ و کوچک تهران متوجه می‌شوید بیشترین واحد تجاری در اختیار صنف مشاوران‌املاک قرار دارد.
این صنف برخلاف صنوف دیگر که اعضایش رقابت منطقی‌‌تری در محلات با یکدیگر دارند، بدون رعایت حریم کاری همدیگر، بنگاه‌هایشان را دیوار به دیوار، بنا کرده‌اند.
سخت می‌توانید محله‌ای را پیدا کنید که در آنجا دو فروشگاه عرضه‌کننده لوازم‌خانگی، دو نانوایی با پخت نان مشابه، دو خشکشویی، دو کتاب‌فروشی یا دو طباخی فعالیت کنند اما بی‌نهایت می‌توان خیابان در تهران اسم برد که در آنها بیش از سه بنگا‌ه‌ملکی چسبیده به هم مشغول بازاریابی و دلالی هستند.
مشاوران‌املاک عمدتا بازنشسته‌های دولتی هستند که بعد از چندین سال پشت‌میز نشینی، برای دوران بازنشستگی‌شان این شغل را انتخاب می‌کنند. البته طی یک دهه اخیر به دلیل افزایش شدید قیمت مسکن و پرسود شدن کار بنگاهی‌ها، کم سن‌وسال‌ها نیز به این صنف پا گذاشته‌اند.
در حال حاضر بازار دلالی مسکن به اندازه‌ای که برای مالکان سود دارد، برای دلالان ملک هم پول‌آور است.
محاسبات مبتنی بر واقعیت نشان می‌دهد: در این بازار - دلالی ملک- که حاشیه پررنگ بازار مسکن به حساب می‌آید در تهران روزانه 750 تا 800 میلیون تومان پول روانه گاو‌صندوق بنگاه‌ها می‌شود و بین 150 تا 200 میلیون تومان نیز صرف آگهی‌های نیازمندی یکی از روزنامه‌ها می‌شود.
ارزش این بازار حاشیه‌ای برای کل کشور با توجه به اینکه در حجم روزانه معاملات مسکن در کشور سه برابر تهران است، به ۳ میلیارد تومان نزدیک می‌شود.
این اعداد و ارقام تقریبا در هیچ‌یک از فعالیت‌های تجاری تکرار نمی‌شود تازه در شرایطی که تاسیس بنگاه‌مسکن صرف‌نظر از تامین محل، هزینه زیادی ندارد و به تخصص آنچنانی هم احتیاجی ندارد.
کل خرج بنگاه‌‌ها شاید به نصف آنچه به دست می‌آورند، نرسد.
برای عدد یک میلیارد تومانی که درآمد روزانه حاشیه‌ بازار مسکن است، محاسبات زیر انجام شده است: در تهران طبق آمارهایی که دولت اعلام می‌کند، روزانه بطور متوسط 500 فقره قرارداد خرید‌وفروش آپارتمان در بنگاه‌های مسکن تنظیم می‌شود و حدود 300 فقره اجاره‌نامه نیز برای مستاجران امضا می‌شود.
اگر میانگین حداقلی قیمت آپارتمان در تهران را ۱۲۰ میلیون در نظر بگیریم و همچنین این شاخص برای آپارتمان‌های اجاره‌ای نیز ماهانه ۵۰۰ هزار تومان در نظر گرفته شود، در این صورت درآمد روزانه کل مشاوران‌املاک از محل خرید‌وفروش ملک‌مسکونی -با توجه به پورسانت ۵/۰ درصدی-۶۵۰ میلیون تومان خواهد بود و از محل نقل‌وانتقالات اجاره‌نشین‌ها نیز دست‌کم ۸۷ میلیون تومان به این صنف می‌رسد.
گفته می‌شود در کل 3 هزار بنگاه‌ملکی در تهران فعالیت می‌کند، به این معنی که 3 هزار نفر مشاوراملاکی دارای پروانه و مدیر بنگاه وجود دارد که البته در هر بنگاه بین 3 تا 5 نفر بازاریاب تجربی -فاقد تخصص- با کمترین دستمزد مشغول به کار هستند.
اما آیا مشاوران‌املاک به تنهایی قادرند کار دلالی و بازاریابی را انجام دهند؟
پاسخ این سوال کاملا منفی است.
سال‌هاست بار اصلی بازار دلالی مسکن بر دوش نیازمندی‌های یکی از روزنامه‌های سراسری قرار دارد و مشاوران‌املاک با آگهی‌ در آن، فایل‌های فروش و اجاره انواع املاک شامل آپارتمان‌، زمین، مغازه و کلنگی را صبح‌به‌صبح در اختیار بازار تقاضا قرار می‌دهند.
هر فقره از این آگهی‌ها برای مشاور‌املاکی 13 هزار تومان هزینه دارد اما مردم همه 60 صفحه نیازمندی‌ها را می‌توانند با 200 تومان خریداری کنند و از این طریق و با انتخاب ملک موردنظرشان، با بنگاه‌ آگهی‌کننده تماس بگیرند.
در نیازمند‌ی این روزنامه، هر روز حدود ۱۱ هزار مورد انواع ملک آگهی می‌شود.
در این بازار حاشیه‌‌ای مدتی است فعالان صنوف دیگر، میهمان شده‌اند و با تغییر شغل و کاربری مغازه‌هایشان، بنگاه‌مسکن به راه انداخته‌اند.