بی‌مایه فطیر است - ۴ آبان ۹۱
حسینعلی شهریاری
رییس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس
به نظر می‌رسد که سیستم بهداشت و درمان کشور ناگزیر از اجرای طرح پوشش فراگیر پزشک خانواده است، چرا که تنها از این طریق می‌تواند مشکلات حوزه سلامت جامعه را تا حدی رفع کند. از طرف دیگر، این طرح بخشی از قانون برنامه پنجم توسعه کشور است و ما ملزم به اجرای آن هستیم. به نظر بنده، طرح پوشش فراگیر «پزشک خانواده»، طرحی بسیار مفید و ضروری برای کشور است؛ اما به شرط آنکه درست اجرا شود و منابع مالی کافی برای اجرای آن به وزارت بهداشت و درمان تزریق شود.
رییس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس
به نظر می‌رسد که سیستم بهداشت و درمان کشور ناگزیر از اجرای طرح پوشش فراگیر پزشک خانواده است، چرا که تنها از این طریق می‌تواند مشکلات حوزه سلامت جامعه را تا حدی رفع کند. از طرف دیگر، این طرح بخشی از قانون برنامه پنجم توسعه کشور است و ما ملزم به اجرای آن هستیم. به نظر بنده، طرح پوشش فراگیر «پزشک خانواده»، طرحی بسیار مفید و ضروری برای کشور است؛ اما به شرط آنکه درست اجرا شود و منابع مالی کافی برای اجرای آن به وزارت بهداشت و درمان تزریق شود.
حسینعلی شهریاری
رییس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس
به نظر می‌رسد که سیستم بهداشت و درمان کشور ناگزیر از اجرای طرح پوشش فراگیر پزشک خانواده است، چرا که تنها از این طریق می‌تواند مشکلات حوزه سلامت جامعه را تا حدی رفع کند. از طرف دیگر، این طرح بخشی از قانون برنامه پنجم توسعه کشور است و ما ملزم به اجرای آن هستیم. به نظر بنده، طرح پوشش فراگیر «پزشک خانواده»، طرحی بسیار مفید و ضروری برای کشور است؛ اما به شرط آنکه درست اجرا شود و منابع مالی کافی برای اجرای آن به وزارت بهداشت و درمان تزریق شود. به اعتقاد من اگر پول درست و حسابی و کافی برای اجرای این طرح در اختیار وزارتخانه قرار نگیرد، کل طرح ضایع می‌شود و امکان اجرای درست آن وجود نخواهد داشت. به عبارت دیگر: بی‌مایه فطیر است. از سوی دیگر، اعتبارات این طرح نمی‌تواند از بودجه عمومی کشور تامین شود و دولت باید هزینه‌های این طرح را از منابع دیگری تامین کند. مساله مهم دیگر، به زیرساخت‌های مورد نیاز برای اجرای این طرح مربوط می‌شود: زیرساخت‌های مورد نیاز اجرای این طرح همچون نیروی انسانی متخصص، مراکز بهداشتی و درمانی و وضعیت تعامل بیمه‌ها با پزشکان، در زمان حاضر برای اجرای این طرح در سطح اولیه آماده است و به نظر می‌رسد که با این امکانات و نیروی متخصص موجود و با بهره‌گیری از پزشکان عمومی، بتوان اجرای این طرح را آغاز کرد. البته چالش دیگر ما، به مناطق محروم برمی‌گردد؛ به نظر می‌رسد در این مناطق امکانات به‌اندازه کافی موجود نیست، اما در مجموع ارزیابی نگارنده این است که اگر مشوق‌هایی برای حضور پزشکان عمومی در مناطق محروم کشور در نظر گرفته شود، ظرفیت‌های بهداشتی و درمانی موجود، برای آغاز سطح اولیه این طرح؛ یعنی مراجعه به پزشک عمومی کفاف می‌دهد. هر چند که باید برای اجرای سطوح جامع‌تر این طرح، با ظرفیت بهتری آماده شویم. اما موضوع دیگری که در زمان حاضر در اجرای طرح فراگیر پزشک خانواده مورد بحث است، به زمان‌بندی در اجرای این طرح مربوط می‌شود. به اعتقاد نگارنده، برای اجرای درست این طرح با ظرفیت‌های زیرساختی موجود و منابع مالی فعلی، زمانی بیشتر از 2 سال لازم است و در قانون برنامه پنجم نیز به این موضوع اشاره شده است.
اما جناب آقای احمدی نژاد رییس جمهور محترم، وعده داده‌اند که این طرح را طی دو سال اجرا کنند و عده‌ای نیز با ایشان هم‌عقیده هستند، اما به اعتقاد من انجام طرح فراگیر پزشک خانواده به صورت درست و دقیق در طی 2 سال شدنی نیست؛ چرا که ما منابع کافی را برای اجرای آن ظرف این مدت زمان کوتاه نداریم. به هر حال، سیستم درمانی کشور در راستای پزشک خانواده و مسائل بیمه‌ای حرکت می‌‌کند و تمامی طرح‌ها و مصوبات حوزه بهداشت مجلس نیز به منظور تکمیل این چرخه و حرکت در این مسیر است؛ چرا که این طرح در کشورهایی همچون انگلیس و کانادا اجرا شده و موفق نیز بوده است؛ بنابراین ما نیز باید سیستم درمانی کشور را در این مسیر قرار دهیم.
رییس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس
به نظر می‌رسد که سیستم بهداشت و درمان کشور ناگزیر از اجرای طرح پوشش فراگیر پزشک خانواده است، چرا که تنها از این طریق می‌تواند مشکلات حوزه سلامت جامعه را تا حدی رفع کند. از طرف دیگر، این طرح بخشی از قانون برنامه پنجم توسعه کشور است و ما ملزم به اجرای آن هستیم. به نظر بنده، طرح پوشش فراگیر «پزشک خانواده»، طرحی بسیار مفید و ضروری برای کشور است؛ اما به شرط آنکه درست اجرا شود و منابع مالی کافی برای اجرای آن به وزارت بهداشت و درمان تزریق شود. به اعتقاد من اگر پول درست و حسابی و کافی برای اجرای این طرح در اختیار وزارتخانه قرار نگیرد، کل طرح ضایع می‌شود و امکان اجرای درست آن وجود نخواهد داشت. به عبارت دیگر: بی‌مایه فطیر است. از سوی دیگر، اعتبارات این طرح نمی‌تواند از بودجه عمومی کشور تامین شود و دولت باید هزینه‌های این طرح را از منابع دیگری تامین کند. مساله مهم دیگر، به زیرساخت‌های مورد نیاز برای اجرای این طرح مربوط می‌شود: زیرساخت‌های مورد نیاز اجرای این طرح همچون نیروی انسانی متخصص، مراکز بهداشتی و درمانی و وضعیت تعامل بیمه‌ها با پزشکان، در زمان حاضر برای اجرای این طرح در سطح اولیه آماده است و به نظر می‌رسد که با این امکانات و نیروی متخصص موجود و با بهره‌گیری از پزشکان عمومی، بتوان اجرای این طرح را آغاز کرد. البته چالش دیگر ما، به مناطق محروم برمی‌گردد؛ به نظر می‌رسد در این مناطق امکانات به‌اندازه کافی موجود نیست، اما در مجموع ارزیابی نگارنده این است که اگر مشوق‌هایی برای حضور پزشکان عمومی در مناطق محروم کشور در نظر گرفته شود، ظرفیت‌های بهداشتی و درمانی موجود، برای آغاز سطح اولیه این طرح؛ یعنی مراجعه به پزشک عمومی کفاف می‌دهد. هر چند که باید برای اجرای سطوح جامع‌تر این طرح، با ظرفیت بهتری آماده شویم. اما موضوع دیگری که در زمان حاضر در اجرای طرح فراگیر پزشک خانواده مورد بحث است، به زمان‌بندی در اجرای این طرح مربوط می‌شود. به اعتقاد نگارنده، برای اجرای درست این طرح با ظرفیت‌های زیرساختی موجود و منابع مالی فعلی، زمانی بیشتر از 2 سال لازم است و در قانون برنامه پنجم نیز به این موضوع اشاره شده است.
اما جناب آقای احمدی نژاد رییس جمهور محترم، وعده داده‌اند که این طرح را طی دو سال اجرا کنند و عده‌ای نیز با ایشان هم‌عقیده هستند، اما به اعتقاد من انجام طرح فراگیر پزشک خانواده به صورت درست و دقیق در طی 2 سال شدنی نیست؛ چرا که ما منابع کافی را برای اجرای آن ظرف این مدت زمان کوتاه نداریم. به هر حال، سیستم درمانی کشور در راستای پزشک خانواده و مسائل بیمه‌ای حرکت می‌‌کند و تمامی طرح‌ها و مصوبات حوزه بهداشت مجلس نیز به منظور تکمیل این چرخه و حرکت در این مسیر است؛ چرا که این طرح در کشورهایی همچون انگلیس و کانادا اجرا شده و موفق نیز بوده است؛ بنابراین ما نیز باید سیستم درمانی کشور را در این مسیر قرار دهیم.
ارسال نظر