امامزاده سیداسماعیل (ع) - ۵ مرداد ۹۱
بازار تهران و محله‌های اطراف آن اهمیت ویژه‌ای به لحاظ مذهبی، تاریخی و اقتصادی دارند. این محله‌ها در مرکز تهران قدیم بوده و با بررسی و کاوش در آن می‌توان به روحیات، معماری و نحوه زیست گذشتگان و قدیمی‌های این شهر پی برد. حضور چند بقعه متبرکه در کنار مساجد در بازار تهران موجب شده است که این مکان به لحاظ مذهبی نیز به عنوان یکی از قطب‌های این شهر تبدیل شود. امامزاده اسماعیل(ع)، مسجد امام خمینی (ره) و امامزاده زید (ع) از جمله مکان‌های مذهبی در این بازار تهران هستند. بقعه متبرکه امامزاده اسماعیل (ع) در نزدیکی خیابان شهید مصطفی خمینی و در نزدیکی میدانی به نام سید اسماعیل قرار گرفته است. در هیاهوی بازار، رسیدن به امامزاده اسماعیل (ع) می‌تواند برای زائران به منزله مامن و پناهگاهی باشد که در آن به آرامش برسند. این بزرگوار منسوب به نوادگان امام علی نقی (ع) است و بقعه ایشان در زمان محمدشاه قاجار و به سال 1262 ساخته شده که بانی آن عیسی خان بیگلربیگی بوده است، اما قسمت اصلی بقعه مربوط به قرن نهم است.
صحن امامزاده اسماعیل (ع) به صورت مستطیلی و در امتداد شمالی- جنوبی ساخته شده که سه ورودی دارد. مدخل اصلی امامزده از سمت ورودی شرقی و مقابل سردرآب‌انبار است و به ورودی‌های شمالی و جنوب شرقی امامزاده از میدان سیداسماعیل نیز راه دارد. اما دو ورودی دیگر امامزاده از راه‌های فرعی به امامزاده راه دارند. در طرفین قسمت غربی بقعه دو منار وجود دارد و بدنه ایوان غربی نیز از کاشی و نیم گنبد نیز به مقرنس مزین شده است. از آنجا که امامزاده اسماعیل (ع) از جنوب به میدان کاه فروش‌ها (میدان سیداسماعیل امروز)، از شمال شرق به میدان حصیرفروش‌ها و از شمال غرب به میدان درویش‌ها راه دارد، به‌عنوان نقطه اتصالی میان این مراکز محسوب شده و هر روزه شاهد حضور طیف گسترده‌ای از علاقه مندان به اماکن مذهبی است؛ کسانی که از شلوغی بازار خسته‌اند و می‌خواهند دمی آرامش را با نشستن در صحن امامزاده و نیایش تجربه کنند.