خوابم میاد - ۲۶ بهمن ۹۱
ویشکا آسایش
بازیگر
در فیلم «خوابم میاد» افتخار همکاری با رضا عطاران برایم پیش آمد و این یک تجربه بسیار خوب بود و این روزها که فیلم به شبکه نمایش خانگی هم رسیده، پیشنهاد می‌کنم آن را از دست ندهید. داستان فیلم شاید الهام گرفته شده از فیلم «پول‌ها رو بردار و فرار کن» ساخته وودی آلن هست، البته همانطور که حدس خواهید زد، داستان به طرز شگفت‌آوری ایرانیزه شده و بسیاری از موارد فیلم وودی آلن هم در این فیلم وجود ندارد!
۱۰ دقیقه ابتدایی فیلم طوفانی آغاز می‌شود و سیل شوخی‌های رنگارنگ بر سر تماشاگر خراب می‌شود. رضا عطاران «خوابم میاد» را به دو بخش تقسیم کرده، اولی کمدی آشنایی که خودش در اجرای آن تسلط دارد و قسمت دوم هم یک درام نسبتا سیاه، اما نتوانسته توازن را میان این دو بخش به درستی ایجاد کند و منجر به ناهماهنگی نیمه اول و دوم فیلم شده است. جنجال‌برانگیزترین بخش فیلم که تا قبل از ساخته شدن فیلم هم صحبت از آن شنیده می‌شد، حضور اکبر عبدی در نقش یک زن بود. اگر خاطرتان باشد عبدی سال‌ها پیش در فیلم «آدم برفی» هم نقش‌آفرینی مشابهی را تجربه کرده بود که منجر به وقوع اتفاقات مختلف برای فیلم شده بود. حالا بعد از سال‌ها بار دیگر ما شاهد حضور عبدی در یک نقش زنانه دیگر هستیم که این‌بار هم با قدرت به اجرا درآمده است. اکبر عبدی بازی فوق العاده‌ای در نقش مادر رضا از خود ارائه کرده و اینجاست که می‌توان فرق نسل بازیگران گذشته را با امروز درک کرد!
خوابم میاد یک اثر متفاوت از کارهای سریالی قبلی عطاران است و برای فیلم اول در مقام کارگردان سینمایی از نظر نگارنده خیلی خوب بود. عطاران در اولین گام سینمایی‌اش به شکل غافلگیرکننده‌ای دست به ساخت کمدی سیاهی در مدح و ستایش مرگ زده است.کمدی سیاه و تلخی که البته آن جور که باید و شاید به هدفش نرسیده، اما از آن پرت هم نشده است. فیلم لحن «گروتسک» خود را حفظ کرده و به ویژه در نمیه دوم فیلم این لحن را به اوج می‌رساند. فیلم دو لحن دارد در ابتدای فیلم و نیمه اول فیلم کمدی و طنز فیلم بیشتر است، اما در نیمه دوم فیلم رنگ ژانر جدی به خود می‌گیرد و این باعث می‌شود که مخاطب دچار گیجی شود. عطاران خواسته کمدی‌اش سخیف نباشد، اما برای این تغییر موقعیت و سبک فیلم بسیار عجولانه عمل کرده است. طوری که هر بیننده‌ای با هر قدر سواد سینمایی تفاوت نیمه اول و دوم فیلم را به وضوح درک می‌کند. در حقیقت آن طور که به نظر می‌رسد، عطاران خواسته محوریت اصلی فیلم طنز نباشد، بلکه کاراکترها در موقعیت‌هایی قرار می‌گیرند که خنده‌دار است. یک جور کمدی موقعیت که آن طور که باید و شاید عالی از آب در نیامده، اما به سخره هم کشیده نشده است. اکبر عبدی که در فیلم نقش «مادر» را بازی می‌کند و این اولین بار نیست که نقش یک زن را ایفا می‌کند، بیشتر بار کمدی و طنز فیلم را بر عهده دارد. شاید فکر کنید استفاده از اکبر عبدی در نقش یک مادر پیر توی ذوق بزند و حاصل کار را به کل خراب کند، اما همینجا باید دست از این افکارتان بردارید، چرا که باید مطمئن باشید اشتباه می‌کنید. استفاده صحیح و به‌جا از این بازیگر قابل که دوباره توانایی‌هایش را اثبات می‌کند، یکی از نقاط قوت این فیلم است. یکی دیگر از نکات مثبت «خوابم میاد» فیلمبرداری خوب هومن بهمنش است که با استفاده از تکنیک‌های روز انجام گرفته است. کم پیش می‌آید که در این دوره و زمانه فیلمی ایرانی ببینید و در آن دوربین به دنبال شخصیت‌ها راه بیفتد و کات نخورد که «خوابم میاد» یکی از همین فیلم‌هاست.