به زودی فصل جدیدی پیش روی مردم ایران قرار می‌گیرد که شاید آبستن تغییرات بزرگی برای سال‌های آینده اقتصاد ایران باشد.
با پایان دوران ریاست‌‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد دولت بعدی باید از نو تیم اقتصاد بچیند و برنامه خود را ارائه کند. تحولات سیاسی را باید در اقتصاد نیز به فال نیک گرفت، اما پیش از هرچیز ابتدا باید مشخص شود که این تغییرات بر چه پایه و اساسی خواهد بود. اقتصاد ایران را به کدام مسیر رهنمون کرده و قرار است چه تفکری را بر اقتصاد حاکم کند. پاسخ به هر کدام از این سوالات خود بحث جداگانه‌ای می‌طلبد. به هرحال از آنجا که بیمار را به طبیب می‌پسارند، اقتصاد را هم لاجرم باید به اقتصاددان سپرد تا نسخه بپیچد. طی سال‌های گذشته هشدارهای بسیاری از سوی اقتصاددانان نسبت به تصمیمات دولت مطرح شد.
دولت مدعی بود که بین اقتصاددانان اجماعی نیست که بتوان حرف واحدی از آنان شنید. شاید به همین دلیل بود که توصیه‌های کارشناسی چندان محلی از اعراب در دولت پیدا نکرد. به همین دلیل اقتصاددانان متفق‌القول می‌گویند آنچه در دولت نهم و دهم در اقتصاد ایران به کار گرفته شده کمتر از علم اقتصاد بهره گرفته است. مرداد امسال فصلی تازه در اقتصاد ایران گشوده خواهد شد. دولت بعدی وارث برنامه‌های نیمه تمام دولت کنونی است. تردیدی نیست که این میراث چالش‌هایی را پیش روی او قرار داده است. ما این مسائل را «چالش‌های اقتصادی دولت یازدهم» نام نهادیم و قرار است با اقتصاددانان مطرح کنیم. این گفت‌وگو را ادامه می‌دهیم، شاید دست مایه‌ای شود برای دولت بعدی. گفت‌وگو با دکتر سعید شیرکوند استاد اقتصاد دانشگاه تهران و دکتر حسین راغفر استاد اقتصاد دانشگاه الزهرا پیش روی شما است.