در چهارمین همایش ملی برندینگ و رقابت پذیری پایدار مطرح شد؛
تنبلی تولید حاصل حصر اقتصادی
دنیای اقتصاد، فاطمه رافع- برند را در دنیای امروزی یکی از ارکان اساسی و از الزامات بنگاههای اقتصادی دانستهاند و درواقع برند رکنی است که موفقیت بنگاههای مالی تحتتأثیر آن قرار دارد اما عموما صاحبان صنایع در کشور ما از این مقوله مهم غافل هستند. مشهد در روزهای پایانی هفته گذشته میزبان چهارمین همایش ملی «برندینگ و رقابتپذیری پایدار» بود که با هدف آموزش و آگاهسازی صاحبان بنگاههای مالی و اقتصادی و به همت انجمن مدیران صنایع خراسان رضوی و حمایت تشکلهای بخش خصوصی در ساختمان ساپکو برگزار شد.
دنیای اقتصاد، فاطمه رافع- برند را در دنیای امروزی یکی از ارکان اساسی و از الزامات بنگاههای اقتصادی دانستهاند و درواقع برند رکنی است که موفقیت بنگاههای مالی تحتتأثیر آن قرار دارد اما عموما صاحبان صنایع در کشور ما از این مقوله مهم غافل هستند. مشهد در روزهای پایانی هفته گذشته میزبان چهارمین همایش ملی «برندینگ و رقابتپذیری پایدار» بود که با هدف آموزش و آگاهسازی صاحبان بنگاههای مالی و اقتصادی و به همت انجمن مدیران صنایع خراسان رضوی و حمایت تشکلهای بخش خصوصی در ساختمان ساپکو برگزار شد. به اعتقاد سخنرانان این همایش نبود فضای رقابتی ازجمله مشکلات موجود کشور ما در حوزه برندینگ بهشمار میرود و از طرفی حصر اقتصادی ما بهواسطه تحریمها نیز باعث تنبل شدن تولید ما شده است. خلق تمایز پایدار برای برندسازی ازجمله نکاتی بود که در این همایش بارها و بارها بر آن تأکید شد؛ تغییر ایجادشده در الگوهای زندگی، اهمیت اینترنت در دنیای امروزی، ضرورت بهرهگیری از فضای مجازی برای برندسازی با استفاده از تولید محتوای خوب و ... از دیگر نکات مطرح شده در این همایش بود.
ورود به عصر محتوا
اولین سخنران بخش علمی این همایش دو روزه، بهنود اللهوردی نیک، دکترای حرفهای مدیریت کسبوکار، محقق، مؤلف و مدرس مباحث برندینگ بود که در سخنان خود به پارادایم شیفت اتفاق افتاده در دنیای امروز و ورود به دنیای مجازی اشاره کرد و گفت: تاچند سال پیش منظور از استفاده از اینترنت ارسال ایمیل و انجام بازیهای اینترنتی بود اما امروز زندگی بدون اینترنت قابلتصور نیست و تن دادن به این پارادایم شیفت تنها راه بقاست؛ همچنین با تغییر الگوها رقابت نیز معنای دیگری پیدا میکند و برای رقابت در این فضا باید از فضای مجازی استفاده کرد. وی در ادامه سخنان خود با بیان اینکه در دنیای کنونی قدرت از دست رسانهها خارج شده و در دست محتواست، خاطرنشان کرد: بنگاههای اقتصادی باید ورود به عصر محتوا را بپذیرند؛ امروز میتوان از رسانهها بهصورت رایگان استفاده کرد و دیگر نیازی نیست صاحبان بنگاههای اقتصادی برای انتشار پیام خود هزینه کنند بلکه درصورت تولید محتوای خوب، رسانهها به سراغ آنها خواهند آمد.
اللهوردی با اشاره به تفاوت دیجیتال برندینگ و برندینگ محتوایی، بر لزوم برندسازی محتوایی تأکید و اظهار کرد: برندینگ محتوایی با تمرکز بر محتوا و انتشار محتوای مؤثر و جذاب و به دور از رسانههای سنتی برای مخاطبان است که با هدف ارتقای هویت و جایگاه برند در ذهن و قلب مخاطبان صورت میگیرد. این کارشناس حوزه برندینگ استراتژی، تولید، هویتآفرینی، ترویج و پایش را پنج مرحله اصلی برندینگ محتوایی برشمرد و تصریح کرد: ایجاد برند، پیدا کردن سرنخ مشتریان، مدیریت و هدایت سرنخهای فروش، رهبری ذهن مشتریان، افزایش فروش، حفظ مشتریان و درگیری مشتریان با برند از اهداف و نتایج برندینگ محتوایی است. وی در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه باید مراقب ازدحام محتوای تولید شده بود و به مخاطب فرصت نفس کشیدن داد، افزود: در مسیر تولید محتوا باید خلاق بود و به شأن مخاطب نیز توجه کرد.
رهبری هزینه در دستیابی به مزیت رقابتی پایدار
رضا فضلی صالحی، مدرس حوزه بازاریابی و رفتار مصرفکننده در سازمان مدیریت صنعتی دیگر سخنران این همایش بود که مطالب خود را با موضوع راهکارهای دستیابی به مزیت رقابتی ارائه کرد و «مزیت رقابتی» را هر چیزی دانست که به صاحبان بنگاهها اجازه دهد سهم بیشتری از بازار را به خود اختصاص دهند. وی با تأکید بر اینکه در دنیای امروز برای ماندگاری باید به دنبال تمایزسازی بود، به اهمیت رهبری هزینه در رسیدن به مزیت رقابتی پایدار اشاره و خاطرنشان کرد: برای پیاده کردن استراتژی رهبری هزینه صاحب بنگاه باید جرأت داشته باشد استراتژی متفاوتی را درپیش بگیرد؛ همچنین این استراتژی باید به تغییرات بازار جواب دهد؛ برای کاهش هزینه باید از منابع مختلفی کمک گرفته شود. فضلی صالحی با بیان اینکه رهبری هزینه باید به فرهنگ سازمانی تبدیل شود، عنوان کرد: رهبری هزینه یک حرکت مقطعی نیست بلکه اقدامی کاملا پویا، مداوم و ثابت است.
نقش مدلهای ذهنی در برندسازی
عضو هیأت علمی دانشکده مدیریت دانشگاه علامه طباطبایی نیز در بخشی از این همایش به تبیین «نسبت ارتباطات یکپارچه و برندینگ» پرداخت و با اشاره به تغییر مدلهای ذهنی، درخصوص تأثیر مدلهای ذهنی در حوزه برند و تبلیغات گفت: مدلهای ذهنی غلط در زمینه تبلیغات و برندینگ به پیشرفت سازمان لطمه میزند. محمود محمدیان در ادامه به بیان برخی مدلهای ذهنی غلط در زمینه برندسازی پرداخت و این تصور را که کالای خوب نیاز به تبلیغات ندارد، مدل ذهنی غلط و دیدگاه غیرعلمی دانست و افزود: برند برای سرپا ماندن به تبلیغات نیاز دارد؛ تبلیغات غیرهدفمند و اغراق در تبلیغ از دیگر مدلهای ذهنی غلط است؛ تبلیغات غیریکپارچه بهشدت به برند آسیب میزند؛ نباید با ارائه اطلاعات غلط سطح انتظارات مخاطب را افزایش داد و تبلیغ باید منعکسکننده واقعیتها اما به شکل هوشمندانه و بدون کم و کاست باشد.
وی فضای مجازی را بخش جداییناپذیری از تبلیغات برای برندسازی برشمرد و تصریح کرد: تبلیغات تقلیدی بهشدت از اعتبار سازمان نزد مخاطب میکاهد و باعث تضعیف برند میشود؛ همچنین اگر تمام تبلیغات سازمان صرفا با هدف افزایش فروش صورت گیرد، این امر باعث تضعیف برند خواهد شد؛ برای تبلیغات باید به تمام ابزارهای تبلیغاتی توجه و مناسبترین را انتخاب کرد.
جذابیت گذشته، عامل عدمموفقیت ما
عضو اسبق هیات علمی گروه اقتصاد دانشگاه اصفهان هم سخنان خود را با موضوع «ارزیابی مجدد برند در اقتصاد آینده ایران» در این همایش ارائه کرد و گفت: اروپا فروپاشی اقتصادی خود را در سال ۲۰۰۱ با افزایش قیمت نفت و بالا بردن قدرت خرید کشورهای نفتخیز و سرازیر کردن تولیدات خود به بازار این کشورها جبران کرد.
محمدحسین ادیب ادامه داد: در بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ ایران برای عدمتأثیر بحران در کشور، صندوق ذخیره ارزی را خالی کرد و پسانداز ۴۰ میلیارد دلاری آن را به ۱۴ میلیون دلار کاهش داد تا کشور بدون شوک از این بحران خارج شود و حالا اولین باری است که این شوک و رکود به زندگی ایرانیان رسوخ کرده و همه به دنبال رونق هستند. وی اضافه کرد: کسبوکار ایران دچار بحران بنیادی است و علت آن هم این است که اجازه ندادهایم کسبوکار ما سه دوره بحران دنیا را درک کند. عضو اسبق هیات علمی گروه اقتصاد دانشگاه اصفهان با بیان اینکه کسبوکار گاراژمحور در کشور ما کسبوکار مسکنمحور را زمینگیر کرده است، افزود: سال گذشته رقم چکهای برگشتی ما از رقم فروش نفت بیشتر بود.
ادیب خاطرنشان کرد: رفتار مصرفکننده تغییر کرده است و افرادی در کسبوکار ماندگار شدهاند که توانستهاند متناسب با تغییر نیاز مصرفکننده خود را تغییر دهند. وی بزرگترین عامل عدمموفقیت بنگاهها را در دوره فعلی جذابیت گذشته دانست و اظهار کرد: متوجه تغییر رفتار مصرفکننده نشدهایم؛ آنهایی که نمیتوانند خود را متناسب با تغییرات مصرفکننده تغییر دهند، محکوم به ترک بازار هستند؛ کسبوکارهای ما غیرفعال است زیرا پاسخگوی نیاز مصرفکننده نیست.
عضو اسبق هیات علمی گروه اقتصاد دانشگاه اصفهان با اعتقاد بر اینکه برند نمیتواند هزینه تولید گرانتر خود را دربیاورد، برند را به معنای بستن درب زیان به روی مشتری دانست و عنوان کرد: برند زمانی شکل میگیرد که فروش مستمر وجود داشته باشد؛ کسبوکار در کشور ما باید زودتر خود را با الگوهای موفقیت در دوران رکود انطباق دهد.
رقابت بلد نیستیم
«استراتژیهای برندینگ در بازار رقابتی» موضوع صحبتهای یحیی علوی، آخرین سخنران اولین روز همایش چهارم بود. مدرس دورههای ام.بی.اِی در دانشگاه تهران رقابت را نکته قابلاهمیتی در بازار دانست و اظهار کرد: ایران بهلحاظ رقابتی یازدهمین اقتصاد بسته دنیا را دارد؛ در ایران رقابت را در هیچ سطحی بلد نیستیم و به جای رقابت تخریب میکنیم. وی با بیان اینکه نبود رقابت کسبوکارهای ما را تنبل میکند، خاطرنشان کرد: برخی معتقدند برای حمایت از تولید داخل نباید واردات داشت اما نبود فضای رقابتی باعث کاهش کیفیت کالاهای تولیدی و در نهایت ضرر مصرفکننده میشود.
علوی با اعتقاد بر اینکه فرهنگ تولیدی ما با جهان فاصله دارد، داشتن استراتژی خروج را از استراتژیهای لازم در برندینگ برشمرد و تصریح کرد: بزرگترین اشکال بنگاهها تلاش برای رقابت با کسبوکارهایی است که امکان رقابت با آن را ندارند و این امر نشاندهنده تعصب آنهاست؛ باید در کسبوکار استراتژی خروج از فضای رقابتی داشت و هنگامی که امکان رقابت وجود ندارد، از بازار رقابتی خارج شد. این مدرس دورههای ام.بی.اِی در دانشگاه تهران تخصص، تمایز، شناسایی بازار هدف، برقراری رابطه خوب با مشتریان و استفاده از رسانههای جدید را بهعنوان پنج استراتژی ایجاد یک برند موفق مطرح کرد.
مزیت رقابتی نیروی انسانی
دومین روز این همایش با سخنرانی نایب رئیس انجمن مدیران صنایع خراسان رضوی آغاز شد و احمد اثنیعشری رقابتپذیری را قابلیت خلق درآمد بهطور مستمر دانست و اظهار کرد: به گفته «سایمون» منابع رقابتپذیری به سه دسته تکنولوژی، سازمان و نیروی انسانی تقسیم می شود و مزیت رقابتی حاصل از نیروی انسانی، دوام و پایداری بیشتری نسبت به سایر مزایای رقابتی دارد زیرا مدت زمان بیشتری لازم است تا این مزیت از سوی رقبا مورد تقلید قرار گیرد.
وی نقص در فرآیندها، سیستمها و ساختار، منسوخ و از رده خارج بودن تکنولوژی، استفاده ناکارآمد از منابع مالی، فقدان بهرهوری و انگیزه در بین کارکنان و فضای سازمانی نامطلوب را از عوامل کاهنده رقابتپذیری برشمرد و تصریح کرد: رقابتی شدن کمی و کیفی محصولات، توجه به ارتقای بهرهوری نیروی انسانی، انرژی و سرمایهگذاری در تکنولوژی و اتوماسیون، توسعه فعالیتهای پژوهشی، خلاقیت و نوآوری و توجه به مدلهای تعالی سازمانی و عارضهیابی از راهکارهای مساعد شدن فضای رقابتپذیری سازمانهاست.
فاکتورهای «کلاس جهانی»
استادیار دانشگاه علم و صنعت ایران نیز سخنان خود را با موضوع «مدیریت دانش در برندینگ» ارائه کرد و با اشاره به اهمیت توان بقای سازمانها در مبحث برندینگ، گفت: از هر ۱۰ کمپانی جدیدالتأسیس تنها پنج عدد به پنج سالگی میرسند؛ فقط چهار شرکت پنج سال دوم عمر را طی میکنند؛ تنها سه شرکت موفق میشوند به ۱۵ سالگی برسند؛ شرکتهایی که در دهه ۱۹۷۰ جزء ۵۰۰ شرکت بزرگ دنیا بودهاند، محو شده و از بین رفتهاند؛ طول عمر متوسط عظیمترین بنگاههای اقتصادی کمتر از ۴۰ سال بوده است. مصطفی جعفری با تأکید بر ضرورت تعیین استانداردهای مشخص برای برندسازی، خاطرنشان کرد: برای برندسازی باید واقعیتهای بازار و قواعد آن بهدرستی شناخته و ویژگیهای جدید بازار زودتر از دیگران کشف شود؛ همچنین درک جهشهای کسبوکار و ارزشآفرینی برای پاسخگویی به شرایط جدید از دیگر مسائل مهم در برندسازی است.
وی در بخشی از سخنان خود با بیان اینکه «کلاس جهانی» با کسی تعارف ندارد، تصریح کرد: کلاس جهانی کلاس سازمانهای چابک، فرآیندمحور، دارای تفکر سیستمی، مشتریگری و دارای تفکر ناب است؛ کلاس جهانی به معنای توجه به چهار فاکتور هزینه، کیفیت، تنوع و سرعت است.
رقابت در تولید محتوا
استاد دانشگاه علم و صنعت ایران هم در این همایش به تبیین «مفهوم و تکنیکهای طراحی کیفیت و رقابتپذیری پایدار» پرداخت و با اشاره به اینکه در دنیای امروزی رقابت در تولید محتواست، اظهار کرد: منحصربهفرد بودن، دشواری در کپی کردن، برتر بودن در رقابت، برخورداری از دوام و پایداری و قابلیت پیادهسازی در شرایط چندگانه از ویژگیهایی است که باعث تحقق رقابتپذیری پایدار یک کالا میشود. محمدعلی شفیعا تغییر تواناییها و شایستگیها، تمرکز بر مشتری، داشتن راهبردی پویا، نوآوری و بازبینی مستمر سازمانها و فرآیندها را از راههای برخورداری از مزیت رقابتپذیری پایدار دانست و افزود: برند، دارایی است که ایجاد مزیت میکند و برای کسب این مزیت شناخت تمام عناصر اثرگذار لازم است و باید به توانمندیهای متنوعی مجهز شد. وی با بیان اینکه برای رشد برند، برانگیختگی انسانی یا تحرک لازم است، خاطرنشان کرد: برای رشد برند، در درون ذات و باطن سیستم به دو تحول نیاز است؛ در مرحله اول باید فرد عوض شود و سپس این تغییرات باید به اجتماع منتقل و فراگیر شود.
غفلت از برندسازی پایدار
مدرس دورههای مدیریت ارتباطات با مشتری نیز در این همایش از «برندسازی درونسازمانی» سخن گفت و عنوان کرد: رقابتپذیری از کیفیت به سمت ذهنیت درحال تغییر است. سعید شفیعا با بیان اینکه برندسازی راهکار کاهش عدماطمینان مشتری و جلب اطمینان وی است، افزود: موج سفارشات برندسازی در ایران شکل گرفته اما به برندسازی پایدار توجه نمیشود. وی برندسازی را یک فعالیت پویای مدیریت دانست که به ایجاد هویتی متمایز برای یک محصول براساس تمایز رقابتی با دیگران منجر میشود و تصریح کرد: وعدههای یک سازمان باعث ایجاد انتظاراتی در مشتریان میشود اما شکاف بین وعده این برند و واقعیت موجود برای سازمان خطری است که درنهایت باعث سلب اعتماد مشتری خواهد شد. این پژوهشگر دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد: برندسازی باید از درون سازمان آغاز و به بیرون منتقل شود؛ سازمان باید از درون همان باشد که از بیرون وعده داده است. شفیعا فضاهای ارائه خدمت و کارکنان سازمان را از عناصر لازم برای برندسازی درونسازمان برشمرد و خاطرنشان کرد: برندسازی درونسازمانی اقدامی متمرکز و مستمر است.
تفاوت در افق زمانی با برندهای دنیا
رئیس هیات علمی آکادمی برند ایران نیز در این همایش برندینگ را محصول اقتصاد دانشبنیان دانست و با بیان اینکه با برندهای دنیا در یک افق زمانی به سر نمیبریم، گفت: حصر اقتصادی ما به واسطه تحریمها باعث تنبل شدن تولید ما شده است. شهریار شفیعی با بیان اینکه اصل توانمندیهای ما باید در استفاده از داراییهای ملموس است، به بیتوجهی مدیران به علم اشاره کرد و افزود: علمستیزی همانند قانونگریزی در ما نهادینه شده است!
مظلومیت برند
عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان آخرین سخنران بخش علمی این همایش بود که برند را پدیده مظلومی در اقتصاد ایران دانست و اظهار کرد: برند را بد فهمیدهایم و به آن جفا کردهایم؛ برند یکی از ابزارهای جدی حضور در بازارهای جهانی از طریق ایجاد مزیت رقابتی است. محسن رنانی برند را ابزاری برای عبور از مزیت نسبی به مزیت رقابتی توصیف و خاطرنشان کرد: مسئولان ما هنوز صحبت از مزیت نسبی میکنند درحالیکه مزیت نسبی مربوط به قرن بیستم است؛ در دنیای مدرن باید مزیت خلق کنید و یکی از ابزارهای خلق مزیت برند است.
وی با بیان اینکه توانایی خلق برند یکی از نشانههای حضور و دوام یک اقتصاد در دنیای مدرن امروزی است، تصریح کرد: اقتصادی که نمیتواند برند خلق کند، باید چشم از بازارهای جهانی بدوزد؛ اقتصادی که توانایی تولید برند جهانی نداشته باشد، اصولا توانایی توسعه ندارد. عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان با اشاره به اینکه متأسفانه سیاستگذاران ما نه تنها کمکی به توسعه برند نمیکنند بلکه گاهی در این حوزه نقش مخرب دارند، گفت: برند شاخصه انسجام در نظام سیاسی پویا، نظام آموزشی و مدیریتی کارآمد، نظام حقوق مالکیت و نظام اجتماعی پویاست.
نبود سرمایه اجتماعی
رنانی با بیان اینکه اقتصاد سالم و پویا به چهار دسته سرمایه اقتصادی، انسانی، اجتماعی و نمادین نیاز دارد، اظهار کرد: مشکل امروز اقتصاد ما سرمایه اقتصادی نیست زیرا پول زیادی داریم؛ نقدینگی ما پنج برابر بیشتر از حد نیاز است؛ ما مشکل نیروی انسانی و سرمایه انسانی نیز نداریم زیرا در حال حاضر پنج تا شش میلیون فارغالتحصیل بیکار داریم. وی مشکل امروز اقتصاد کشور را نبود سرمایه اجتماعی دانست و خاطرنشان کرد: مشکل این است که گفتوگو بلد نیستیم؛ مقامات ما هم گفتوگو بلد نیستند؛ رئیس یک قوه مسألهای را مطرح میکند و رئیس قوه دیگر برای پاسخ دادن به وی مصاحبه میکند اما با هم گفتوگو نمیکنند.
عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان با تأکید بر اهمیت ایجاد و حفظ سرمایههای نمادین در اقتصاد، تصریح کرد: بدون سرمایه نمادین، سرمایه اجتماعی، انسانی و اقتصادی نخواهیم داشت اما از این مسأله غفلت کردهایم؛ در هفت برنامه توسعه قبل انقلاب و برنامههای توسعه بعد انقلاب حتی یکبار عبارت «سرمایه نمادین» ذکر نشده و تنها در برنامه چهارم توسعه یک بار «سرمایه اجتماعی» بهکار رفته است. رنانی درخصوص کارکردهای سرمایه نمادین گفت: این سرمایه ارزش خود را چند برابر میکند، باعث جذب سایر سرمایهها میشود، در بیثباتیها ثبات به ارمغان میآورد و هنجارآفرین است.
تخریب سرمایههای نمادین
رنانی با اعتقاد بر اینکه برای ایجاد تحول در بنگاههای اقتصادی نیز باید سرمایه نمادین داشت، افزود: یکی از مشکلات جامعه ما این است که هم مردم و هم نظام، سرمایههای نمادین را تخریب میکند. این عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان برندها را گونهای از سرمایههای نمادین خواند و گفت: خلق بازار نیازمند برندسازی است؛ برندها سرمایه اجتماعی میآفرینند؛ جامعهای که نتواند برندسازی کند، نمیتواند اقتدار سیاسی نیز داشته باشد و برای اقتدار سیاسی باید هزینه زیادی صرف کند.
حمید گرمابی، نماینده مردم نیشابور و فیروزه در مجلس شورای اسلامی نیز در مراسم اختتامیه این همایش کمک به تسریع شناخت شرکتها، کمک به جدا کردن شرکت از رقبا، تولید مرجع برای مردم، کمک به مشتری برای تعیین انتظارات، کمک به ارائه وعدههای شرکت به مشتری درباره کالا و ... را از دلایل اهمیت برند برشمرد.
علی رسولیان، مدیرکل دفتر هماهنگی امور اقتصادی و بینالملل استانداری خراسان رضوی هم با بیان اینکه برندسازی برای ورود به بازارهای جهانی یک ضرورت است، عنوان کرد: متأسفانه در حوزه برندسازی در بازارهای هدف اقدام چندانی انجام ندادهایم. محمدحسین روشنک، رئیس کمیسیون تجارت اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی خراسان رضوی نیز در این مراسم کوپنی بودن اقتصاد در گذشته را از دلایل ایجاد نشدن برند در کشور دانست و اعمال تحریمها و وضع تعرفهها را بهعنوان دیگر عوامل مؤثر در این زمینه مطرح کرد.
ارسال نظر