مسعود زارع امروزه ورزش از یک فعالیت تفریحی و تفننی به صنعتی پررونق و سودآور تبدیل شده است به طوری که در کشورهای توسعه یافته پول های کلانی روانه این صنعت پربازده می شود. کشورهایی نظیر آلمان بخش قابل توجهی از تولید ناخالص ‌ملی خود را از طریق سرمایه گذاری در صنعت ورزش و رونق اقتصاد ورزش به دست می آورند. در دهه 90 میلادی، ورزش در کشور ایالات متحده آمریکا به لحاظ گردش مالی به عنوان هفدهمین صنعت برتر شناخته شده بود اما هم اکنون با سرمایه‌گذاری های کلانی که توسط دولت و بخش خصوصی این کشور صورت گرفته، این صنعت به عنوان پنجمین صنعت برتر در این کشور شناخته می شود. صنعت ورزش پس از خرید و فروش ملک، صنعت رایانه، صنعت بهداشت و امور نظامی با 252 میلیارد دلار گردش مالی از بزرگترین صنایع مالی در این کشور محسوب می‌شود. جهت روشن شدن بهتر این قضیه لازم است به این نکته اشاره شود که این صنعت توانسته است صنایعی چون خودروسازی و موتورسازی و حتی صنعت هالیوود در آمریکا را به لحاظ گردش مالی پشت سر بگذارد. از همین‌رو است که قصد داریم در این مجال از مهمترین  مزایای سرمایه گذاری در صنعت ورزش سخن به میان آوریم تا شاید بتوان بخشی از سرمایه های سرگردان را به سوی این صنعت سودآور هدایت نموده و شاهد شکوفایی و رشد هر چه بیشتر ورزش در کشورمان باشیم. مزایای سرمایه گذاری در صنعت ورزش: 1-ایجاد اشتغال مستقیم و غیرمستقیم: از مهمترین مزایای سرمایه گذاری در صنعت ورزش ایجاد اشتغال مستقیم و غیرمستقیم است. به طور مثال هم اکنون بسیاری از افراد در تیم های ورزشی به عنوان بازیکن، مربی، سرمربی، پزشک و ... مشغول به کار هستند که این خود می تواند از جمله مصادیق اشتغال مستقیم در صنعت ورزش باشد. همچنین برای ایجاد بسترها و زیرساخت های ورزشی نیاز به ساخت ورزشگاه ها، سالن ها و اماکن ورزشی است که این می‌تواند زمینه های شغلی فراوانی را برای افراد جویای کار فراهم نماید. 2-کاهش میزان جرم و جنایت: با قبول این فرض که افزایش روحیه ورزشکاری در جامعه منجر به کاهش احتمال جرم و جنایت در جامعه می شود، می‌توان بیان نمود که سرمایه گذاری در گسترش ورزش، بسیار کم‌هزینه تر و کارآتر از سرمایه-گذاری در مبارزه و جلوگیری از جرم و جنایت است. ورزش خدمتی است که حتی در مناطق محروم (که خود بسترهای مناسبی برای افزایش میزان جرم و جنایت هستند) نیز تقاضا دارد. بنابراین با افزایش میزان سرمایه گذاری در زمینه ورزش در مناطق محروم می توان با جذب جوانان این مناطق به ورزش، روحیه ورزشکاری را در آن ها تقویت نمود و احتمال وقوع جرم و جنایت در جامعه را کاهش داد. 3-جذب گردشگر ورزشی و کسب درآمد: با سرمایه گذاری در ورزش و برگزاری تورنمنت های بین المللی می توان اقدام به جذب گردشگر خارجی نمود و از این طریق صاحب درآمدهای ارزی کلانی شد. به عنوان مثال در سال 2002 دو کشور ژاپن و کره جنوبی اقدام به برگزاری جام‌جهانی فوتبال نمودند. این رویداد ورزشی در حالی در این دو کشور برگزار شد که در آن زمان کره و ژاپن با رکود نسبی اقتصادی و کاهش درآمدهای ملی مواجه بودند. سرمایه گذاری انجام شده جهت برگزاری این رویداد بزرگ ورزشی توسط این دو کشور، مبلغی در حدود 10 میلیارد دلار بود. طبق برآورد دولت کره‌جنوبی در پایان مسابقات سودی که این کشور از ورود تماشاگران و گردشگران طرفدار فوتبال تا فروش کالاها و ... به دست آورده بود مبلغی در حدود بیست میلیارد دلار بود. همین رویداد ورزشی در سال 2006 در کشور آلمان برگزار شد و این کشور موفق شد با جذب گردشگرهای ورزشی از سراسر جهان، مبلغی در حدود 11 میلیارد دلار درآمد را نصیب خود کند. این سودها همه نتیجه سرمایه گذاری در ورزش هستند. 4-صادرات کالاها و خدمات ورزشی: سرمایه گذاری در صنعت ورزش موجبات رشد تولید و صادرات کالاها و خدمات ورزشی را فراهم می آورد. به عنوان مثال در زمینه صادرات خدمات ورزشی دو کشور برزیل و آرژانتین با انتقال بازیکنان رشته-های ورزشی خود به خصوص رشته ورزشی فوتبال به سایر کشورها صاحب درآمدهای کلان ارزی شده اند. همچنین با رشد صنعت ورزش، کارخانه های تولیدی کفش و پوشاک ورزشی نیز رشد پیدا می کنند و با فروش محصولات خود به متقاضیان، سودهای کلانی را به دست می آورند. به عنوان مثال، شرکت پوما، یک شرکت آلمانی است که امروزه به عنوان یکی از بزرگترین شرکت های سازنده کفش و پوشاک ورزشی به حساب می آید. با رشد صنعت ورزش در جهان و افزایش میزان مصرف البسه و کفش ورزشی، این شرکت در سال 2007 بالغ بر دو میلیارد و سیصد و هفتاد و سه میلیون یورو سود خالص کسب نمود. 5-بالابردن سطح تندرستی و سلامت در جامعه: وجود نگرش مثبت در جامعه نسبت به ورزش، سبب سرمایه گذاری در امر ورزش می شود و این خود موجبات افزایش سطح سلامت و تندرستی افراد را فراهم می آورد. سلامت و تندرستی نیروی انسانی باعث افزایش سطح بهره وری در تولید شده و این در بلندمدت، رشد و توسعه اقتصاد ملی را به همراه خواهد داشت. موارد ذکر شده تنها بخشی از مزایای سرمایه گذاری در صنعت ورزش است. آنچه می توان به قطعیت عنوان نمود سرمایه‌گذاری در صنعت ورزش نه‎تنها هزینه نیست، بلکه می‌تواند در کوتاه‌مدت و بلندمدت برای سرمایه گذاران، سودهای کلانی را به همراه داشته باشد. حتی می توان بیان نمود که سرمایه‎گذاری در صنعت ورزش به لحاظ اجتماعی، فرهنگی و سیاسی نیز مزایایی را برای جامعه به همراه دارد. شاید آنچه سرمایه گذاران را از سرمایه گذاری در این صنعت سودآور باز می دارد، ناشناخته ماندن مزایای سرمایه گذاری در ورزش می باشد؛ که امید است مسئولان با کوششی بیشتر طی برنامه های مختلف به معرفی مزایای سرمایه گذاری در صنعت ورزش بپردازند تا بتوانند سرمایه های سرگردان را به سوی این صنعت سوق دهند.