داروخانه جای خوبی نیست، آدم‌ها با دل‌های فسرده و غمگین به آن مراجعه می‌کنند تا برای دردی پنهان در وجودشان دارو تهیه کنند. تفاوتی ندارد که این درد با یک استامینوفن ساده رفع شود یا با دارویی کمیاب و گران‌قیمت. چیزی که مهم است این است که دیدن آدم‌ها در هر شرایط و میزانی از دردمندی، تأثرآور و غمگنانه است. به خصوص آن که به دلیل شرایط خاص روحی و روانی حاکم بر مشاغل پزشکی و زیرمجموعه‌های آن، عنصر کمیاب در اینگونه مکان‌ها، احساس، عاطفه و درک بیمار است. عنصری که می‌تواند ده‌ها برابر داروهای شیمیایی معجزه کند و بیمار را با حالی خوب روانه خانه کند.
چند هفته‌ای است یکی از داروخانه‌های مشهد به یمن ذوق و خلاقیت صاحبش، به نگارخانه‌ای کوچک برای نمایش آثار هنری تبدیل شده است.
امیر جلالیان‌فرد دکتر داروساز و مدیر داروخانه‌ای به نام خودش واقع در خیابان ملاصدرای مشهد - بین ملاصدرای 20 و 22 یکی از دیوارهای داروخانه را با رنگ آبی متمایز کرده و آن را به صورت رایگان در اختیار آن دسته از هنرمندان تجسمی قرار می‌دهد که تمایلی به نمایش آثارشان در گالری‌های تخصصی سطح شهر ندارند، یا از پس هزینه‌های برپایی یک نمایشگاه حرفه‌ای برنمی‌آیند.درباره انگیزه‌ها و خاستگاه‌های ذهنی دکتر امیر جلالیان‌فرد برای تاسیس این نگارخانه در داروخانه، نیاز به هیچ پرسشی از او نیست؛
گلخانه کوچکی در سمت راست داروخانه، اشیای قدیمی و از یاد رفته در داخل قفسه‌های دارو، چند قناری که دائم آواز می‌خوانند، و سماور و قوری‌ای که برای همه مشتریان داروخانه چای تازه‌دم دارد، به خوبی بیانگر روحیه خاص و ظریف دکتر جلالیان است؛ دکتری که در میانه اشتهار و درآمد پزشکی، خودش و اهدافش را گم نکرده است و خیلی خوب می‌داند آدم‌ها فقط جسم نیستند و نه ابزارهایی برای کسب درآمد!
نگارخانه داروخانه دکتر جلالیان تاکنون دو نمایشگاه «کلاژ با پارچه» و «عکس‌های امین ابراهیمی» را برگزار کرده است، در افتتاحیه نمایشگاه‌هایش دوستی را دعوت کرده تا سه‌تار بنوازد و فضای آرامش بخشی را برای مشتریانش فراهم آورد. به امید موفقیت و بهروزی برای این دکتر هنردوست و عزیز.