ورود به یک عرصه سرمایه‌گذاری در دنیا، آن هم برای کشوری چون ایران، به ابزارهای مختلفی نیاز دارد که این ابزارها، می‌تواند ما را در رسیدن به موفقیت آن کار، یاری کند. موضوع تبلیغات و استفاده از فرصت‌های تبلیغاتی نیز از جمله مواردی است که برای رسیدن به آن، باید بررسی‌های مناسب و البته دقیقی صورت داد. رقابت‌های یورو ۲۰۱۶ از ابتدای هفته در شرایطی آغاز شده، که نگاهی به آن، عمق فاجعه فوتبال کشور ایران و فاصله قابل توجه ما تا رسیدن به یک صنعت پردرآمد و به معنای واقعی "اقتصادی" را نشان می‌دهد. پخش این رقابت‌ها و توجه به جنبه‌های تبلیغاتی مختلفی که از آن استفاده شده، همه و همه به معنای آن است که فوتبال ایران باید برای رسیدن به بخشی از این حرکت حرفه‌ای، گام‌های بزرگی بردارد. بسیاری بر این باور هستند که خصوصی‌سازی در فوتبال کشور ما یکی از راهکارهای اساسی است که در نهایت، نتایج آن به سود تیم ملی و کارلوس کی‌روش تمام می‌شود. البته رسیدن به خصوصی‌سازی هنوز که هنوز است به عنوان یک آرزوی بسیار دور اهالی فوتبال مطرح بوده و به اعتقاد بسیاری، این آرزو چندان هم به واقعیت نمی‌پیوندد چراکه عزمی برای تحقق آن به چشم نمی‌خورد. شاید بهتر باشد که با نگاهی جدی به حرکت‌های حرفه‌ای کشورهای مطرح در فوتبال جهان، الگوگیری از این حرکت‌ها و اقدامات موثر را مد نظر قرار داده و در فوتبال کشور خود به کار گیریم تا از این طریق، فرصت مناسبی برای بهره‌گیری از آنچه نام آن را "صنعت فوتبال" گذاشته‌ایم، فراهم شود.