علیرضا معینی
عضو گروه بین‌الملل

دستگیری و زندانی شدن صلاح الدین دمیرتاش و جمعی دیگر از نمایندگان حزب دموکراتیک خلق‌ها (HDP) در ترکیه، مساله جدیدی نیست. حکومت «حزب عدالت و توسعه» طی هفته‌های اخیر دست به دستگیری‌های وسیع زده که تقریبا همه طیف‌های مخالف دولت را دربر گرفته و اقدامات ضدامنیتی پ. ک. ک نیز عملا به عامل تشویق کننده این دستگیری‌ها تبدیل شده است. حکومت ترکیه در دوران اقتدار حزب عدالت، این واقعیت را پذیرفته که در ترکیه قومی به نام کُرد وجود دارد که نمی‌توان نسبت به مطالبات آنها بی اعتنا بود. با این حال، پرسش اینجاست که چرا کردها دستگیر شدند؟ حساسیت و مخالفت کنونی حکومت ترکیه نه در برابر کردها و مطالبات قومی آنها، بلکه عناد با پ. ک. ک است. در ذهنیت حزب عدالت و توسعه، عامل تهدیدزایی به نام خطر مطالبات کُردی وجود ندارد. اساسا پرونده پ. ک. ک، برای «عدالتی ها»، نه یک پرونده قومی و هویتی، بلکه یک موضوع امنیتی و سیاسی است و اردوغان معتقد است که پ. ک. ک به فکر کردها نیست و صرفا به دنبال ناامن کردن ترکیه و کسب قدرت است. در بسیاری از مقاطع تاریخی، پ. ک. ک دست به اقدامات زیان باری زده که خسارات سنگینی به بار آورده است. آنچه در ترکیه کنونی، موجب نگرانی است، صرفا محبوس کردن مخالفین و سیاستمداران نیست، بلکه تبدیل این مکانیسم، به یگانه رویکرد برخورد با مخالفین است. در یک کشور کودتازده که امنیت و آرامش آن توسط یک گروه خطرناک تهدید شده و شرایط اضطراری بر آن حکمفرماست، طبیعی است که دولت و مسوولین امنیتی به خیلی‌ها سوءظن داشته باشند. اما عاقلانه‌ترین اقدام ممکن، آن است که در احکام صادره تجدید نظر شود و زمینه برای بازگشت دمیرتاش و دیگران به عرصه فعالیت سیاسی، هموار شود