این ماجراهای فیس‌بوکی
شهرام شریف دبیر گروه دیجیتال حضور وزرای دولت در شبکه‌های اجتماعی و تکذیب‌های برخی از آنان در هفته گذشته بسیار پر سروصدا شد. موافقان بسیار و مخالفان اندک این موضوع بحث‌های داغی را در رسانه‌های مختلف دامن زدند. کار به تشکیل کمیته فیس‌بوک وزرای دولت رسید.
فرمانده نیروی انتظامی از دولتی‌ها خواست همانند مردم از این شبکه استفاده نکنند، اما گفته شد که اتفاقا وزرای دولت روحانی به تبعیت از مردم به این شبکه‌ها آمده‌اند. یک عضو کمیته فیلترینگ از امکان رفع فلیتر فیس‌بوک در آینده دور سخن گفت و همزمان دبیر کمیته فیلترینگ اما رفع فیلتر فیس‌بوک را غیر ممکن خواند.
برخی آن را یک موضوع عادی دانستند که بیش از حد در مورد آن اغراق شده و برخی دیگر وزرای دولت را متهم کردند که با عضویت در فیس‌بوک در مقابل نظام ایستاده‌اند! به نظر می‌رسد هرکس به فراخور خود از این موضوع یک برداشت ارائه کرده است. اما به راستی چرا در موضوعاتی به این سادگی، باید سراغ راه‌حل‌های پیچیده رفت؟
در تمام دنیا سیاستمداران و افراد مشهور عضو شبکه‌های اجتماعی هستند. این حرکت چیزی به سادگی داشتن ایمیل و حساب کاربری شخصی است. نه کسی را برای داشتن صفحه فیس‌بوک یا توییتر بازخواست کرده‌اند و نه اساسا این رسانه‌ها به خودی خود چیز بد یا خوب هستند. در عصری که رسانه‌های سنتی جای خود را کم کم به رسانه‌های جدید می‌دهند، استفاده نکردن از شبکه‌های اجتماعی همانند این است که همچنان از ابزارهای ابتدایی برای حمل و نقل بهره بگیریم. به نظر می‌رسد کم‌کم به زمانی نزدیک می‌شویم که به موضوع شبکه‌های اجتماعی و کاربردهای آن نگاه واقع‌گرایانه‌تری داشته باشیم