معضل همیشگی نرخ‌های سود
میلاد محمدی عضو گروه بانک و بیمه در روزهای اخیر، خبری به نقل از رئیس شورای هماهنگی بانک‌های دولتی منتشر شد که با بیان اینکه «کاهش نرخ سود بانکی قطعی است»، از طرح این موضوع در شورای پول و اعتبار سخن گفته بود. این در حالی است که تقریبا دو ماه پیش، این مدیر عالی‌رتبه بانکی با تاکید بر «ضرورت تعیین نرخ‌ سود بانکی بر مبنای تورم انتظاری»، گفته بود: «اگر الان کاهش نرخ سود را مد نظر قرار دهیم و به هر دلیلی تورم انتظاری کم نشود، وضعیت بی‌ثبات می‌شود. با سیگنالی که از تورم مشاهده می‌کنیم، فعلا نرخ‌های سود ثابت است.» با ملاحظه این اظهارات، این پرسش مطرح می‌شود که در این دو ماه، چه اتفاقی افتاده که نیاز به کاهش نرخ‌های سود بانکی احساس شود؟ در این مدت، مهم‌ترین آمارهایی که به داده‌های موردنیاز تصمیم‌گیران بانکی اضافه شده، نرخ‌های تورم ماهانه در شهریور و مهر با میزان 4/1 درصد بوده است. با اتکای صرف به این داده‌ها، تورم انتظاری بالای 18 درصد به دست می‌آید که تقریبا در تناسب با نرخ‌های سود فعلی است و ضرورت کاهش نرخ‌ها را متبادر نمی‌کند. چالش نرخ‌های سود بانکی، ترجیع‌بند مسائل اقتصاد ایران در دهه‌های اخیر بوده و بهتر است یک بار برای همیشه، با آن به شیوه‌ اصولی برخورد شود: بالا بودن نرخ‌های سود، نه به دلیل سوءاستفاده چند موسسه اعتباری غیرمجاز است و نه چنان که به تجربه ثابت شده، برخورد دستوری چاره‌ساز آن است. نرخ‌های سود در نهایت خود را با روند «تورم» متناسب خواهند کرد و بهترین راهکار برای کاهش آنها، کنترل عوامل رشد تورم است. راهکاری که به نظر می‌رسد هنوز هم به قدر کافی، جدی گرفته نشده است