دنیای اقتصاد، مسعود زارع- امروزه صنعت گردشگری بعد از صنایع نفت و خودروسازی سومین صنعت بزرگ جهان به شمار می آید. در دو دهه گذشته با توجه به نقش بسزایی که این صنعت در بالا بردن میزان اشتغال، افزایش درآمدهای ارزی، رونق صنایع داخلی و گسترش همکاری های بین المللی ایفا نموده، موجب شده دولت ها نگاه ویژه ای به این مقوله داشته باشند و در سیاست گذاری های خود جایگاه ویژه ای
برای آن در نظر بگیرند.
پیشرفت صنعت گردشگری و توجه ویژه دولت ها به آن موجب شده است تا این صنعت از حالت عام خود خارج شده و به شاخه های تخصصی نظیر گردشگری فرهنگی، گردشگری ورزشی، گردشگری ماجراجویانه، گردشگری مذهبی، گردشگری سلامت و ... تقسیم شود. آنچه مبنای این تقسیم بندی قرار می گیرد «نیت یا قصد اصلی» گردشگر از گردشگری است. بنابراین، افرادی که به منظور برخورداری از خدمات سلامت (پیشگیری، درمان و نوتوانی) به کشور یا شهر دیگری سفر می کنند، در زمره گردشگران سلامت قرار
می گیرند.در دهه های اخیر با توجه به گسترش روزافزون آلودگی هوا در شهرهای بزرگ و صنعتی، مسن تر شدن جمعیت، تغذیه نامناسب، زندگی ماشینی و عدم‌تحرک، سلامتی افراد با تهدید جدی مواجه شده و به موجب همین امر گردشگری سلامت، به عنوان یکی از روبه‌رشدترین شاخه های صنعت گردشگری مطرح گردیده است.
گردشگری سلامت خود دارای زیرشاخه هایی است که در زیر به تعریف این زیرشاخه ها پرداخته می شود:
۱-گردشگری تندرستی: مسافرت به دهکده های سلامت و مناطق دارای چشمه های آب معدنی و آبگرم (اسپاها) برای رهایی از تنش های زندگی روزمره و تجدید قوا بدون مداخله و نظارت پزشکی را گردشگری تندرستی گویند. در این حالت گردشگر بیماری جسمی مشخصی ندارد.
2- گردشگری درمانی: مسافرت به منظور استفاده از منابع درمانی طبیعی (آب های معدنی، نمک، لجن و غیره) جهت درمان برخی بیماری ها یا گذران دوران نقاهت تحت نظارت و مداخله پزشکی را گردشگری درمانی گویند.
۳- گردشگری پزشکی:مسافرت به منظور درمان بیماری های جسمی یا انجام نوعی از عمل های جراحی تحت نظارت پزشکان در بیمارستان ها و مراکز درمانی را گردشگری پزشکی گویند. در این نوع از گردشگری سلامت، بیمار پس از طی مراحل درمان و معالجه، نیازمند استفاده از فضاها و خدمات گردشگری درمانی (مانند اسپاها) است.
با توجه به اینکه استان خراسان و بالاخص شهر مشهد دارای ظرفیت های مناسبی جهت جذب گردشگران سلامت (داخلی و خارجی) است و از طرفی استان ها و کشورهای همجوار با استان خراسان، فاقد پتانسیل های لازم در زمینه سلامت (اعم از نیروی انسانی حاذق در زمینه پزشکی و
زیرساخت های آن) می باشند، لذا در اینفوگرافی زیر سعی گردیده است تا به بررسی ظرفیت های گردشگری سلامت در شهر مشهد پرداخته شود.