زینب موسوی عضو گروه خبر «ایجاد تنگناهای نظارتی برای دولت» ؛ این را می‌توان محور اقداماتی خواند که برخی بهارستان‌نشینان، حالا که کمتر از 9 ماه به انتخابات مجلس دهم باقی‌مانده است در پیش گرفته‌اند. در شرایطی که عمر کابینه حسن روحانی هنوز به دو سالگی نرسیده، موج تلاش‌ها برای استیضاح وزیران او، نشان می‌دهد طیفی از مجلسی‌ها بر آنند تا در فرصت باقیمانده از مجلس نهم، تا آنجا که می‌توانند دولت را تحت‌فشار قرار دهند. این همان تنگنایی است که اگرچه زیر عنوان وظیفه نظارتی نمایندگان مجلس تعریف می‌شود، اما مخالفت‌ها در همین مجلس با موج به راه افتاده از طرح استیضاح‌ها و سوال‌ها، از همسو نبودن جمع زیادی از نمایندگان با نظارت اینگونه حکایت دارد. تلاش برخی نمایندگان برای استیضاح وزیر «آموزش و پرورش» از یکسو و مخالفت آشکار هیات رئیسه مجلس با اعلام وصول آن از سوی دیگر، گواهی بر این مدعا است. در این میان کم نیست طرح‌هایی که نمایندگان برای استیضاح وزیرانی چون «تعاون،کار و رفاه اجتماعی»، «راه و شهرسازی»، «نیرو» و «نفت» روی میز گذاشته‌اند. حال اگر بگذریم از طرح استیضاح‌هایی که در حد گمانه مسکوت مانده‌اند، 12 کارت زرد، تذکرات و حتی اظهاراتی فراتر از انتقاد، اقداماتی است که فضای فشار بر دولت را در مجلس نهم رقم زده است؛ اقداماتی که دست‌کم در گیرودار مذاکرات هسته‌ای، می‌تواند برای پاستورنشینان «تنگنا» تلقی شود. هرچند در این میان بسیاری از نمایندگان در تلاشند تا هرگونه شائبه مواجهه مجلس با دولت روحانی را از پیشانی مجلس نهم بزدایند اما به نظر می‌رسد تا حدی ناکام مانده‌اند؛ اعلام وصول استیضاح وزیر آموزش و پرورش، نشانه ناکامی نمایندگانی است که رابطه دولت و مجلس را میانه‌داری می‌کنند