اسید، مایع زندگی!
مهدی بابایی نوشتن گزارشی میدانی از خرید و فروش اسید در نگاه اول کار چندان ساده‌ای به نظر نمی‌رسد و احتمالا بسیاری از مردم هم همین نظر را داشته باشند و تصورشان از خرید و فروش اسید، معامله‌ای مخفیانه و زیرزمینی باشد، اما واقعیت چیز دیگری است، اسید به راحتی فروخته می‌شود آن هم به شکل کاملا قانونی و بدون هیچ محدودیتی. این ماده شیمیایی خطرناک حتی مانند طلا و جواهر، کیف و کفش و... برای خودش بورس هم دارد، چند مغازه در مرکز تهران و محدوده ناصر خسرو و چندین مغازه دیگر در حومه شهر از مهم‌ترین مراکز خرید و فروش اسید به حساب می‌آیند که مشتریان آن حتی گاهی چند صد لیتر را هم به شکل عمده خریداری کرده و با خود به کارگاه یا کارخانه‌شان می‌برند. برای یافتن دیگر مراکز فروش اسید، ساده‌ترین کار جست‌وجو در موتورهای جست‌وجو است، اما نتیجه این جست‌وجو فراتر از انتظار است: «این محصول مهم شیمیایی، در حوزه وسیعی از صنعت کاربرد دارد و یکی از مواد شیمیایی پر مصرف است. متقاضیان این محصول آن را به صورت عمده خرید می‌کنند اما شما می‌توانید اسید سولفوریک مورد نیاز خود را به صورت جزئی نیز سفارش داده و خرید نمایید، جهت کسب اطلاعات بیشتردر مورد نحوه فروش و قیمت با شماره (...) تماس بگیرید.»، «فروش سولفوریک اسید در تهران آغاز شد با سفارش محصول خود آن را در اسرع وقت تحویل بگیرید. شما که به دنبال محصول با کیفیت می‌باشید با بازرگانی ما تماس حاصل نمایید تا در اسرع وقت محصول خود را تحویل بگیرید. ما شما را به یک انتخاب درست می‌رسانیم. ارائه محصول مطلوب به شما هدف ما است.» و... اینها چند نمونه از آگهی‌های فروش اینترنتی اسید است که به صورت جزئی هم انجام می‌شود! بهترین راه همین است، سفارش تلفنی و خرید اینترنتی اسید آن هم به شکل جزئی، اینطوری دیگر معطل ترافیک و ده‌ها مصائب زندگی در کلانشهری مانند تهران هم نمی‌شوید.
گوشی تلفن را برمی دارم و شماره‌ای که در سایت برای دریافت سفارش درج شده می‌گیرم. چند ثانیه بعد مردی جواب می‌دهد.
این شماره برای خرید اینترنتی اسید است؟
- خرید اینترنتی که نداریم اما امرتان را بفرمایید.
می خواهم اسید بخرم.
- چقدر؟
یکی دو لیتر
- ما اینجا خرید و فروش عمده داریم.
اما خودتان گفتید سفارش جزئی هم دارید.
- خبر ندارم، خرید و فروش ما عمده است.
راستش من خبرنگارم
- مبارکه
منظورم اینه که آگهی شما برام جالب بود، اگر اسیدپاش هم بودم باز به من تبریک می‌گفتید؟
-اسیدپاش که از ما خرید نمی‌کند، اصلا برای همین ما فروش جزئی نداریم. کسی که بخواهد اسید بپاشد از مغازه خرید می‌کند.
اما در سایت‌تان زدید فروش جزئی هم دارید.
- نداریم، می‌گویم برش دارند.
چطور می‌توانم خرید عمده کنم.
- شما که خریدار نیستی ولی ما اینجا سفارش می‌گیریم، بعد شما به حساب ما مبلغ رو واریز می‌کنی ما هم می‌فرستیم به آدرسی که دادید.


مرد جوان تلفن را قطع می‌کند، شماره بعدی مربوط به چند استان دیگر است، چند نفرشان گوشی را جواب نمی‌دهند اما یکی از آنها بعد از جواب دادن موبایلش توضیح می‌دهد که فروش جزئی هم دارند، اما نه یک لیتر و دو لیتر. با توجه به قیمت کم خرید و فروش 10 لیتر اسید هم جزئی محسوب می‌شود. صدای پشت خط وقتی متوجه تعجبم از حرف‌هایش می‌شود، اینطور توضیح می‌دهد: «فرض کن رفتی پمپ بنزین، نمیای بگی یه لیتر بنزین بریز تو باکم. میزی 30 لیتر بنزین می‌زنی، باک ماشینت پر شده اما شما خرید جزئی کردی، خرید عمده وقتیه که با نفتکش بیای مخزن جایگاه رو خالی کنی و ببری!


اسید مایع زندگی!
به یکی از خیابان‌های شهرستانی در اطراف تهران می‌رسم، روی شیشه مغازه‌ای کوچک، کاغذ سفید رنگ کثیفی چسبانده شده که از موجود بودن اسید در این مغازه خبر می‌دهد. مردی حدودا سی و چند ساله روی صندلی نشسته و دست راستش را روی میز گذاشته، با حوصله تر از فروشندگان پای تلفن است و به‌رغم اینکه با نگاهش می‌فهماند که فهمیده مشتری نیستم، به سوال‌ها با حوصله جواب می‌دهد، می‌گوید قیمت اسید از کیلویی 500 تومان شروع می‌شود به هشت هزار تومان می‌رسد که البته نوع هشت هزار تومانی آن با اسم اسید فلوریدریک بسیار کمیاب است و نمی‌توان به راحتی اسید سولفوریک آن را خریداری کرد. او توصیف جالبی هم برای اسید دارد و می‌گوید: دو مایع در جهان مایه حیاتند، اول آب و دوم اسید! دلیلش هم به‌خاطر این است که تمام کارخانجات نیازمند اسید هستند، از کارخانه‌های خودروسازی و فولاد و... بگیر تا کارخانه‌های تولید لوازم آرایشی و بهداشتی و زمین‌های کشاورزی. تازه مردم هم کارشان لنگ اسید است، یک روز که اسید باتری ماشینشان خالی شود، خانه‌نشین می‌شوند!
خودم را معرفی می‌کنم و از قصدم برای تهیه گزارشی درباره خرید و فروش اسید توضیح می‌دهم، استقبال می‌کند و می‌گوید هر سوالی که داری بپرس، اسمش را که می‌پرسم کمی فکر می‌کند و بعد باشوخی می‌گوید شما بگو کامبیز، بعد با لحن جدی ادامه می‌دهد: خواهشا از اسم مغازه و... چیزی چاپ نکنید. سوال‌هایم را ادامه می‌دهم.
فرض کن من اسیدپاشم و می‌آیم از شما اسید می‌خرم، هیچ راهی برای تشخیص وجود ندارد؟
- اولا که کسی که بخواهد اسیدپاشی کند به نظرم نباید این‌طور از مغازه خرید کند، اما اگرهم چنین کاری انجام دهد نمی‌شود تشخیص داد، من خودم یک لیتر دو لیتر اسید را به غریبه نمی‌فروشم. اکثر مشتری‌های ما عمده خرید می‌کنند و در شهرک‌های صنعتی کارگاه و کارخانه دارند. شما خبرنگارها همیشه به چیزهای غیرممکن فکر می‌کنید، نمی‌شود خرید و فروش اسید را محدود کرد. اگر آمار تمام اسیدپاشی‌ها را با مصرف تنها یک هفته و حتی یک روز اسید در کشور مقایسه کنید به عدد خیلی نزدیک به صفر می‌رسید. این یعنی چنین مساله‌ای اصلا مطرح نیست. این خواسته که خرید و فروش اسید محدود یا سخت شود مانند این است که یک نفر با گوشت یخ زده یک نفر دیگر را بکشد و شما بیایید بگویید گوشت فروشی را باید محدود کرد و بر قصاب‌ها باید نظارت وجود داشته باشد! خب این شدنی است؟
عجب دل پری دارید! کدام اسید بیشتر می‌سوزاند؟
اسید انواع مختلفی دارد اما اسید سولفوریک سوزاننده‌ترین نوع است که البته بازهم به غلظت این مایع بستگی دارد. اسید فلوریدریک هم هست که بیشتر به فلور معروف است اما خیلی نایاب شده، سولفوریک در داخل تولید می‌شود اما فلور را باید وارد کنند انگار! اسید باطری هم سوختگی دارد اما کمتر.
به خانم‌ها هم اسید می‌فروشید؟
فرقی نمی‌کند، تجارت یا به قول شما خبرنگارا بیزنس که زن و مرد نمی‌شناسه البته بیشتر مرد‌ها مشتری‌اند و اگر زنی هم قصد خرید داشته باشد برای بازکردن چاه و... است.
از مرد میانسال جدا می‌شوم، در مسیر حرکت به تهران چند پیامک با محتوای تکذیب اسیدپاشی‌ها در تهران از سوی پلیس به دستم می‌رسد و وقتی به ناصرخسرو می‌رسم؛ هوا تقریبا تاریک شده، فروشندگان همان حرف‌های آن مرد را می‌زنند، یکی می‌گوید در خاوران مغازه دارد و دیگری پیگیر حادثه اصفهان است، مرد جوانی که به نظر کارگر است، پیشنهاد می‌دهد فروش اسید مانند بنزین سهمیه‌ای شود اما بلافاصله باواکنش دیگران درخصوص افزایش قاچاق آن روبه‌رو می‌شود. بازار اسیدفروش‌ها کساد نیست، سایه اسیدپاشی روی اسیدفروشان نیفتاده!