آنچه دیجیتالی‌های خودروساز ندارد!

یکی از مهم‌ترین‌ مواردی که خودروسازان را در بازارهای رقابتی به موفقیت می‌رساند داشتن سبد محصولات متنوع است. هیچ یک از خودروسازان پرفروش دنیا بدون داشتن چنین سبدی از محصولات، نمی‌توانستند جایگاه کنونی خود را داشته باشند. صرف داشتن کیفیت، قدرت، امکانات رفاهی و حتی ایمنی نمی‌تواند خودروساز را با دو یا سه محصول در دنیا به توفیق برساند.

در بازارهای رقابتی کمتر خودرویی پیدا می‌شود که در یک مدل به تیراژ تولید میلیونی برسد. این مساله نشانگر آن است که اگر چه موارد گفته شده فوق در استقبال از یک خودرو اهمیت دارند، اما همچنان این تنوع است که خودروسازان را چند میلیون دستگاهی می‌کند. در طول سال‌های اخیر کلاس‌های جدیدی از خودرو در حال به وجود آمدن هستند. کلاس‌هایی از تیپ و طراحی بدنه که قبلا وجود نداشتند. کلاس‌هایی مانند گرن کوپه، کوپه شاسی بلند، کراس اوور و غیره. به وجود آمدن این کلاس‌های بدنه نشان می‌دهد که کلاس‌های قبلی کارکرد خود را به مانند سابق ندارند و طراحان ناگزیر شده‌اند برای ایجاد تنوع بیشتر در بازار دست به اقدامات جدید بزنند. اینجا درست همانجایی است که شرکت‌های نوظهور خودروسازی که اکثرا از حوزه‌های دیگر آمده‌اند ضعف دارند. آن هم ضعف شدید. این شرکت‌ها یا دو یا سه مدل خودرو دارند یا اینکه اصلا هنوز خودرو ندارند و تنها نمونه‌های اولیه را برمبنای خودروهای دیگران یا خودروهایی غیرکاربردی تولید کرده‌اند که تنها به کار آزمایش و تحقیقات می‌آید.

سوال اینجاست که آیا این شرکت‌ها قدرت رقابت با خودروسازان بزرگ را در زمینه تنوع محصول و پلت‌فرم خواهند داشت یا خیر؟ آنچه در صنعت خودرو جهان رفته نشان می‌دهد که الزاما پول هم نمی‌تواند در این بخش راهگشا باشد. بلکه این مجموعه‌ای از دانش و تجربه است که در شرکت‌های بزرگ و قدمت‌دار صنعت خودرو در طول سالیان طولانی اندک اندک جمع شده است. منظور این است که مثلا شرکت فیوچر فارادی نمی‌تواند تجربه خودروسازان بزرگ جهان را بخرد، چرا‌که آنچه در قالب یک خودرو مثلا شورولت می‌بینیم کار یک طراح یا یک مهندس نیست. بلکه تکمیل شده کار صدها طراح و مهندسی است که در طول بیش از یک قرن در این شرکت فعالیت کرده‌اند.

محققان سیلیکون ولی می‌توانند بخش فناوری را به راحتی توسعه دهند، اما تهیه بستر عرضه این قابلیت‌ها برای آنها بسیار دشوارتر از خودروسازان قدیمی جهان خواهد بود. به ویژه اگر پای تنوع مدل‌ها نیز به میان بیاید. در آن‌سو کار برعکس است. شرکت‌های بزرگ خودروسازی با داشتن سرمایه‌های کلان می‌توانند به راحتی فناوری‌های نوین توسعه داده شده در شرکت‌های دیجیتال را خریداری کرده و روی مدل‌های متنوعی که از قبل دارند عرضه کنند.