لندرور در گذر تاریخ

خودروهای مکعبی شکل لندرور از زمان تولدشان در سال ۱۹۴۷ تا به امروز در کوه‌ها و دشت‌های زیادی در سراسر دنیا خدمت کرده‌اند و همچنان در بسیاری از مناطق می‌توان رد خاص چرخ هایش را دنبال کرد. رور شرکتی انگلیسی بود که اسپنسر ویلکس مدیریتش را در آن دوران بر عهده داشت.

موریس ویلکس به‌عنوان طراح اصلی شرکت و برادر مدیر عامل نمونه اولیه خودروی لندرور را با الهام گرفتن از قطعات جیپ (شاسی و اکسل)، توانست خودرویی با قابلیت‌های آفرود و سیستم چهار چرخ محرک (۴×۴) معرفی کند که فرمان بزرگش در مرکز خودرو قرار داشت و با نام Center Steer نیز شناخته می‌شد. این خودرو در ابتدا مورد توجه کشاورزان قرار گرفت و حتی برخی تجهیزات کشاورزی روی آن نصب شد و به‌عنوان تراکتور مورد استفاده قرار می‌گرفت اما پس از مدتی این محصول دست‌ساز مراحل توسعه خود را با حمایت اسپنسر ویلکس طی کرد و به‌عنوان سری اول لندرور با بدنه آلومینیومی وارد خط تولید شد. این خودرو با قدرت ۵۰ اسب بخار و موتور ۶/ ۱ لیتری با جعبه دنده چهار سرعته قدرتمندش در بخش‌های مختلف جامعه و حتی در جنگ‌های زیادی خدمت کرده است. در سال‌های گذشته این خودرو در قالب سری‌های مختلف با نام لندرور دیفندر همچنان تولید شده و البته با تغییراتی در بدنه به مرور زیبا‌تر شده است اما چهار‌چوب کلی خودرو تداعی‌کننده همان پیشینیان مکعب شکل پر‌قدرت بوده است. دیفندر لقبی است که این شرکت برای اجدادش در سال ۱۹۹۰ انتخاب کرده و سری‌های پیش از این تاریخ را سری یک و بعد از آن را سری دو و سه نام‌گذاری کرده است. در مدل‌های سری دو، موتور خودرو به ۲۵/ ۲ لیتر حجم و ۵۲ اسب بخار قدرت ارتقا یافت که بر اساس موتور سری‌های گذشته بازتولید شده بود.

همان‌طور که گفته شد لندرور از موتورهای مختلفی برای محصولاتش استفاده کرده است، اما تمام موتورها کوچک و حجمی بین 1600 تا 2250 سی‌سی داشته‌اند که به‌صورت چهار سیلندر یا در مواردی شش سیلندر ساخته شده‌اند. مدل‌های جدید اما به توربو شارژر و سایر سامانه‌های پیشرفته مجهز شده و وزن و مصرف آن بسیار کاهش یافته است. این شرکت که مانند بسیاری از شرکت‌های خودرو‌سازی در طول فعالیتش دستخوش تغییرات زیادی از نظر مدیریتی و یا خرید و فروش توسط برند‌های دیگر شده است، همچنان طرح‌های جدیدی از این خودرو را روانه بازار می‌کند که هر کدامشان از نظر فناوری بهتر از مدل قبلی ظاهر شده و عضلانی تر می‌شوند. بر عکس بسیاری از خودروهای SUV که قابلیت‌های شهری خودرو بارزتر از قابلیت‌های افرود آن است مدل‌های جدید لندرور دیفندر مهم‌ترین ویژگی اش توانایی حرکت در مناطق صعب العبور است تا اینکه خودرویی لوکس و شهری باشد. در واقع راز فروش و انتخاب این خودرو توسط مشتریان قابلیت‌های آفرود‌ش بوده است. جعبه دنده استفاده شده در لندرور به‌صورت‌ دستی در حالت دو چرخ محرک و چهار چرخ محرک سبک و سنگین قرار می‌گرفته‌اند و راننده بر اساس شرایط محیط انتخاب می‌کرده است که از کدام حالت استفاده کند.

مدل‌های دیسکاوری و فریلندر از سیستم‌های کمک سبک استفاده نمی‌کردند و حرکت محور جلو و عقب بر اساس شرایط می‌تواند تغییر کند و در حالت عادی مخصوصا اگر خودرو در مسیر‌های آسفالت و هموار حرکت کند چرخ‌های عقب محرک نخواهند بود و در صورت نیاز به فعال شدن سیستم آفرود گشتاور محور‌های جلو و عقب 50/ 50 خواهند شد و هر چهار چرخ به یک میزان نیرو را به زمین منتقل می‌کنند تا حرکت خودرو در عبور از روی سنگ‌ها و مسیرهای ناهموار راحت‌تر شود. مدل لندرور دیسکاوری در مقایسه با مدل‌های قبل تر خود بیشتر برای مسیرهای عادی آمادگی دارد که این حالت به خاطر داشتن کمک سبک امکان پذیر شده است. در سری‌های بعدی این مدل لندرور تغییراتی در شاسی و بدنه آن به‌وجود آمد و این شرکت توانست خودرویی زیبا‌تر و قابل رقابت با سایر رقبایش در جاده‌های خاکی و ناهموار تولید کند.

در حال حاضر این شرکت زیر مجموعه شرکت تاتا موتورز هندوستان فعالیت می‌کند و محصولات جدیدش همچنان در اوج قدرت و کیفیت مناسب ساخت در سراسر دنیا به فروش می‌رسند. مدل‌های رنجرور از سال 1970 در خط تولید شرکت لندرور قرار گرفته است و در کنار سایر مدل‌ها، با ویژگی‌هایی که دارد طرفداران خاص خودش را پیدا کرده است. مدل‌های 2016 آن در آمریکا با استقبال زیادی مواجه شده است. شرکت لندرور توانسته با استفاده از تحقیقات زیاد و سرمایه‌گذاری محصولاتی کاملا رقابتی را تولید کند که مورد استفاده ماجراجویان و گروه‌های مختلف قرار می‌گیرند.

لندرور در گذر تاریخ