دو چرخ و دو سیلندر!
این دو موتورسیکلت‌ساز کار ساخت موتورکراس مشترک را بین خود تقسیم کرده‌اند. به این صورت که شاسی و سیستم تعلیق این موتورسیکلت را شرکت KTM ساخته و پیشرانه و سیستم انتقال قدرت آن طراحی و ساخت شرکت هوسکوارنا است. دلیل این تقسیم کار نیز مشخص است. تقریبا شرکتی فعلا در جهان وجود ندارد که تخصصی‌تر از KTM روی موتورهای کراس و پرشی کار کند. یک موتورکراس نیز مدام در معرض پرش و ضربه به تنه و دوشاخه فرمان و بقیه قسمت‌ها قرار دارد. به همین دلیل باید ساختار تنه آن کاملا با این شرایط هماهنگ باشد. هوسکوارنا نیز در زمینه ساخت موتورسیکلت‌های سنگین و انجین‌های حجیم فعال است. به همین دلیل ساخت موتور به این شرکت سپرده شده است.
بیایید بررسی را از موتور این موتورسیکلت آغاز کنیم؛ چرا‌که ویژگی اصلی که آن را از کراس‌های دیگر متمایز می‌کند در این بخش قرار دارد. حجم موتور این موتورسیکلت ۱۲۵ سی سی است. پس با یک انجین معمولی طرف هستیم؛ اما برخلاف رویه معمول این موتور دو سیلندر دارد. تقریبا همیشه موتورهای ۱۲۵ سی‌سی را به‌صورت تک‌سیلندر می‌سازند. اما طراحان هوسکوارنا این انجین را دو سیلندر طراحی کرده‌اند. البته برای این کارشان نیز دلیل داشته‌اند. موتورکراس بیشتر از آنکه به سرعت بالا نیاز داشته باشد به شتاب و گشتاور بالا نیاز دارد. دلیلش هم این است که این موتورسیکلت مدام در حال ورود و خروج به پیچ‌های تند است یا باید از تپه و سطوح شیب دار آن هم با شیب تند بالا برود. در آنجا شتاب و قدرت گشتاور است که می‌تواند شرایط بهتری را برای موتورکراس رقم بزند. یک موتور ۱۲۵ سی‌سی دوسیلندر گشتاور بیشتری در مقایسه با تک‌سیلندر همین حجم می‌تواند تولید کند. دور موتور در یک بلوک دو سیلندر با سرعت بیشتری می‌تواند بالا برود و این برای موتورکراس که به شتاب بالایی نیاز دارد، می‌تواند یک حسن بزرگ به حساب بیاید. این موتورسیکلت همچنین دارای استاندارد آلایندگی یورو ۴ است. مدل‌های کنونی KTM این استاندارد را ندارند. این هم یک دستاورد دیگر هوسکوارنا برای KTM است. چرا‌که می‌تواند این مدل را در بازارهایی که استانداردهای آلایندگی سختگیرانه‌تری دارند نیز عرضه کند.
در این میان KTM نیز بیکار ننشسته و اقدام به طراحی تنه جدیدی برای این موتورسیکلت کرده است. مهم‌ترین تغییری که مشاهده می‌شود افزایش قطر کمک‌های جلو است. این کمک‌ها یک سانتی‌متر بزرگ‌تر شده‌اند و دامنه نوسان آنها نیز بیشتر شده است. برخلاف موتورهای سنگین که از کمک‌های گازی در آنها استفاده می‌شود، در این موتورسیکلت از کمک‌های روغنی استفاده شده است. کمک‌های گازی اگر‌چه نرم‌تر هستند اما برای ضربه‌های شدید مانند فرودهای موتورکراس، چندان مناسب به نظر نمی‌رسند. این کمک‌ها برخلاف کمک‌هایی که در موتورسیکلت‌های معمولی استفاده می‌شود، دو مرحله‌ای هستند. به این معنی که دارای دو مرحله حساس به فشار هستند. در مواقع عادی بخش محکم‌تر کمک بدون نوسان است و کمک مانند کمک یک موتورسیکلت شهری عمل می‌کند و در مواقعی که موتورسیکلت در شرایط پرش و کراسینگ قرار دارد، بخش سفت‌تر آن وارد عمل می‌شود.
در سیستم تعلیق عقب یعنی بخشی که زیر زین قرار گرفته و به تنه موتورسیکلت وصل می‌شود نیز از دو کمک استفاده شده است. در این قیمت علاوه بر کمک از فنر لول نیز استفاده شده است. دلیل آن این است که کمک این قسمت کوتاه است و دامنه نوسان زیادی ندارد. اگر آنها را با فنر لول تقویت نکنند، کل دامنه نوسان کمک استفاده شده و مابقی فشار به زیر و موتورسوار منتقل می‌شود. با ترکیب کمک و فنر، این ضربه را به حداقل ممکن می‌رسانند. در ساخت تنه این موتورسیکلت اگر چه از الگوی همیشگی این سال‌های موتورکراس‌های KTM استفاده شده است، اما در ساخت آلیاژ تنه تغییراتی داده‌اند. سهم آلومینیوم آلیاژی در ساخت تنه و شاسی این موتورکراس افزایش یافته است. به این ترتیب توانسته‌اند از وزن آن کم کنند که برای یک موتورکراس ویژگی مثبتی به حساب می‌آید. یکی دیگر از ویژگی‌های این موتورسیکلت استفاده از زنجیر تیتانیومی برای آن است. البته زمانی که گفته می‌شود زنجیر تیتانیومی نه اینکه کل آن را با تیتانیوم ساخته باشند که در این صورت قیمت آن سر به فلک می‌کشد. بلکه از آلیاژ تیتانیوم در آن استفاده شده است. به این ترتیب هم وزن زنجیر کمتر می‌شود و هم مقاومت آن در برابر ساییدگی افزایش پیدا می‌کند.
ارسال نظر