هیولای دست ساز فورد
ساخت هیولاهای قدرتمند در طول تاریخچه صنعت خودرو‌سازی از جمله سرگرمی‌های افراد خلاقی بوده که عاشق سرعت و قدرتند و برای رسیدن به این هدف هر کاری می‌کنند تا محصولی متفاوت و قابل تامل تولید شود. خودروی دابل ترابل یکی از هیولاهایی است که از دو موتور قدرتمند در کنار هم استفاده می‌کند تا قدرتی مهار‌نشدنی را به چرخ‌های پهن و بزرگش هدایت کند.
از نظر طراحی بیرونی خودرو یاد‌آور مدل تاریخی فورد T است که در سال ۱۹۲۷ معرفی شد اما در بخش پیشرانه دو موتور مسابقه‌ای جدید فورد استفاده شده که ۱۲۰۰ اسب بخار قدرت در مجموع تولید می‌شود و با کمک جعبه دنده C۵ و خودکار فورد این نیروی عظیم به چرخ‌های عقب منتقل می‌شود.
ساخت هیولاهای قدرتمند در طول تاریخچه صنعت خودرو‌سازی از جمله سرگرمی‌های افراد خلاقی بوده که عاشق سرعت و قدرتند و برای رسیدن به این هدف هر کاری می‌کنند تا محصولی متفاوت و قابل تامل تولید شود. خودروی دابل ترابل یکی از هیولاهایی است که از دو موتور قدرتمند در کنار هم استفاده می‌کند تا قدرتی مهار‌نشدنی را به چرخ‌های پهن و بزرگش هدایت کند.
از نظر طراحی بیرونی خودرو یاد‌آور مدل تاریخی فورد T است که در سال ۱۹۲۷ معرفی شد اما در بخش پیشرانه دو موتور مسابقه‌ای جدید فورد استفاده شده که ۱۲۰۰ اسب بخار قدرت در مجموع تولید می‌شود و با کمک جعبه دنده C۵ و خودکار فورد این نیروی عظیم به چرخ‌های عقب منتقل می‌شود. در مجموع چهار توربو شارژر روی این دو موتور ۸ سیلندر با حجم ۶/ ۴ لیتر و در مجموع ۱۶ سیلندر نصب شده که ایجاد هماهنگی بین این موتورهای غول‌آسا ما را به یاد بوگاتی شیرون ۱۶ سیلندر می‌اندازد که به‌عنوان خودرویی تولیدی ساخته شده است و با قیمتی چند میلیون دلار به‌فروش می‌رسد. اما در فورد مدل T که در سال ۱۹۲۷ ساخته شد پیشرانه تنها ۹/ ۲ لیتر حجم داشته که قدرت خروجی آن در بالاترین مدل ۴۰ اسب بخار بوده است که برای خودرویی با ابعاد T و نیازهای روز آن زمان کافی به نظر می‌رسید.
قدرت خالص بدون در نظر گرفتن اصطکاک و هدر‌رفت نیرو محاسبه می‌شود و قدرتی که به چرخ‌ها می‌رسیده کمتر از این عدد خواهد بود. مدل T در فورد از این جهت اهمیت دارد که اولین خط تولید را به خود اختصاص داده است و به‌عنوان اولین خودرویی شناخته می‌شود که در چیزی به اسم خط تولید قطعاتش به‌صورت تجاری سرهم می‌شده‌اند. از قدرت موتور که ۱۲۰۰ اسب بخار است می‌توان نتیجه گرفت که این خودرو از بوگاتی ویرون قوی تر است اما آیا سرعتش هم به اندازه ویرون زیاد است؟ این موضوع را می‌توان در طراحی بدنه آن جست‌وجو کرد و می‌توان به این نتیجه رسید که این خودرو امکانات لازم از نظر طراحی بیرونی برای رسیدن به سرعت بالا را ندارد، چرا که برای حفظ پایداری خودرو باید باله‌هایی را داشته باشد تا با ایجاد نیروی رو به پایین خودرو به زمین بچسبد و از پرواز در آسمان جلوگیری شود.خودروهای سوپر اسپرت امروزی برای حفظ پایداری خود بیش از صدها کیلوگرم نیروی رو به پایین تولید می‌کنند که مانع از پرواز خودرو در آسمان می‌شود. هر چه خودرو سریع‌تر حرکت کند در صورت فقدان چنین نیرویی وزن از روی چرخ‌ها برداشته می‌شود و خودرو اصطکاک خود با زمین را از دست می‌دهد.موتور بزرگ و بیرون زده این خودرو اصطکاک زیادی با هوا دارد و بعید است این خودرو با هدف رسیدن به سرعت بالا طراحی شده باشد و تقریبا این موضوع غیر ممکن است و تجهیزات موتور حتی مانع دید راننده می‌شوند و شاید فقط بتواند در مجموعه یک مجموعه دار با وجود تمام ابهتی که دارد آرام بگیرد.
عقب خودرو چرخ‌های بزرگی دارد و در چرخ‌های جلو این لاستیک‌ها باریکتر هستند و تقریبا نصف لاستیک‌های عقب می‌شوند. توربو شارژر‌ها و سایر بخش‌های موتور در فضای باز هستند و با کاپوت پوشیده نشده‌اند و می‌توان حرکات بخش‌های مختلف موتور را بدون هیچ مانعی مشاهده کرد. کاربرد فنی این روش از قراردادن موتور این است که تبادل هوا در اطراف موتور بسیار بیشتر و بهتر انجام می‌گیرد و همین مساله باعث بهتر کارکردن موتور می‌شود. کیوی گوردون به‌عنوان طراح این خودرو معتقد است که قرار دادن دو موتور در کنار هم و ایجاد ارتباط مکانیکی و فنی بین آنها کار جدیدی نیست و در دهه ۵۰ و ۶۰ میلادی از این نوع ترکیب‌ها در موتور زیاد اتفاق افتاده است و نمونه‌های زیادی ساخته شده‌اند و تنها هدفش از ساخت این خودرو نشان دادن این موضوع بوده که اگر دیگران می‌توانند خودروهای این چنینی بسازند، او هم می‌تواند. در بخش داخلی خودرو یک صندلی یکپارچه دارد و سرنشین خودرو روی یک صندلی می‌نشیند. تمام بخش‌های خودرو توسط گوردون ساخته شده و قیمت آن ۶۰ هزار دلار است که کاملا معقول به نظر می‌رسد. از روبه‌رو علاوه بر موتور بزرگ و حجیمی که از بخش جلوی خودرو بیرون زده رادیاتور بزرگ با نشان فورد با زاویه ۹۰ درجه نشان می‌دهد که گوردون نخواسته سنت‌شکنی کند و ویژگی‌های فورد مدل T را کاملا در بخش بدنه حفظ کرده است.
ارسال نظر