وقتی تلاش ۸ ساله دکو به بار می‌نشیند
مبلمان ایرانی در راه بازارهای جهانی
زینب طاری شورای ملی مبلمان و دکوراسیون ایران و صنایع وابسته در انجام رسالت ملی و اجرای شرح وظایف و ماموریت‌های مندرج در اساسنامه به منظور ارتقاء صنعت و تجارت مبلمان و دکوراسیون و صنایع وابسته تلاش‌های وافری را به عمل آورده است که از مهمترین آن می توان به برگزاری کنفرانس دکو برای انتقال دانش و تجربه، تربیت نیروی انسانی متخصص، انتقال تکنولوژی و برندسازی اشاره کرد. شورای ملی مبلمان به عنوان یک تشکل ملی، فراگیر و متولی در صنعت و تجارت مبلمان ، هشتمین کنفرانس بین‌المللی دکو (دکو۲۰۱۵ ) را مهرماه سال جاری برگزار خواهد کرد.
زینب طاری شورای ملی مبلمان و دکوراسیون ایران و صنایع وابسته در انجام رسالت ملی و اجرای شرح وظایف و ماموریت‌های مندرج در اساسنامه به منظور ارتقاء صنعت و تجارت مبلمان و دکوراسیون و صنایع وابسته تلاش‌های وافری را به عمل آورده است که از مهمترین آن می توان به برگزاری کنفرانس دکو برای انتقال دانش و تجربه، تربیت نیروی انسانی متخصص، انتقال تکنولوژی و برندسازی اشاره کرد. شورای ملی مبلمان به عنوان یک تشکل ملی، فراگیر و متولی در صنعت و تجارت مبلمان ، هشتمین کنفرانس بین‌المللی دکو (دکو2015 ) را مهرماه سال جاری برگزار خواهد کرد.اطلاع رسانی درباره چگونگی اجرای دکو 2015 و موضوعات آن ما را بر آن داشت تا میزگردی با حضور مظفر علیخانی دبیر کنفرانس دکو 2015 و همچنین اعضای کمیته علمی دکتر عبدالرضا محسنی، محسن لاهیجی و دکتر بیژن شیری برگزار کنیم.
اگرچه مطالب مطرح شده در این نشست بسیار مفصل و جامع بود، اما در گزارش زیرچکیده‌ای از مهمترین مباحث آن را ارائه کرده‌ایم که می‌خوانید:
به عنوان پرسش اول، شکل گیری تشکل‌ها در ایران از چه زمانی آغاز شد؟ تاثیر تشکل‌ها در پیشبرد اهداف صنایع را چگونه ارزیابی می کنید؟
علیخانی: سابقه و پیشینه فعالیتهای تشکلی در حوزه اقتصاد در ایران به بیش از ۱۰ سال قبل برمی‌گردد. نخستین تشکل اقتصادی به همت حاج امین‌‌الضرب تبریزی و با مشارکت جمعی از بازرگانان ایران‌زمین و با موافقت و دستور ناصرالدین شاه قاجار تحت نام شورای بازرگانان ایران تاسیس شد. از این تاریخ، به عنوان تاریخ تاسیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران (اتاق ایران) هم یاد میشود.
در قبل از انقلاب اسلامی هم ده‌ها تشکل اقتصادی در بخش‌های کشاورزی، صنعت، معدن، تجارت و ... تحت عناوین سندیکا، اتحادیه و ... تحت قانون اتاق بازرگانی فعالیت می‌کردند.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و به دلیل هیجانات حاکم بر سالهای اولیه پیروزی انقلاب و تفکرات چپگرایانه ناشی از مکتب سوسیالیسم که در ایران اسلامی هم جاری بود، سرمایه داری، سرمایه‌گذاری، تولید، تجارت، اشتغالزایی، ایجاد ارزش افزوده و تولید ثروت و در یک کلام فعالیتهای اقتصادی و کارآفرینی و در نتیجه اندیشه و فکر اقتصادی و فعالیتهای تشکلی در حوزه اقتصاد مانند فعالیت اتاق بازرگانی و تشکل‌های اقتصادی وابسته به آن به ضدارزش تبدیل شده‌اند و به شدت مورد کم‌لطفی، بی‌مهری و بی اعتنایی واقع شدند.
تدوین اصول 43 و 44 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و تعریف اقتصاد به سه بخش دولتی، تعاونی و خصوصی و عدم توجه به ذیل اصل 44 طی سالهای متمادی، علیرغم تذکر، توجه و تاکید اتاق ایران در این زمینه، واقعیت‌های حاکم بر فضای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور در سالهای مورد بحث را به خوبی نشان می‌دهد. این اتفاق در شرایطی رخ داد که رهبر کبیر انقلاب اسلامی و بنیانگذار جمهوری اسلامی در دومین روز پس از پیروزی انقلاب (حتی قبل از تشکیل دولت موقت)، با عنایت به آموزه‌های قرآنی و دینی در خصوص فعالیتهای اقتصادی، صنعتی و تجاری و نقش فعالان اقتصادی در جامعه و نیز اهتمام فعالان اقتصادی، صاحبان صنایع، بازرگانان و بازاریان در حمایت از حوزه‌های علمیه، علما و روحانیون دینی و مراجع عظام تقلید و نشر تفکر دینی و اسلامی و گسترش تشییع و مذهب جعفری(ع) و همچنین نقش فعالان اقتصادی در پیروزی انقلاب اسلامی و ضرورت توجه سریع به اقتصاد کشور و معیشت خانواده‌ها، کلید اتاق بازرگانی، صنایع و معادن کشور را به جمعی 7 نفره از فعالان اقتصادی مسلمان، متدین و انقلابی واگذار کرد تا از طریق مدیریت اتاق ایران، اقتصاد کشور را مدیریت و هدایت کنند. در این میان، نام و خدمات آقای سیدعلا‌الدین میرمحمد صادقی به عنوان پیشکسوت و اعتبار بخش خصوصی ایران و پدر فعالیتهای تشکلی در جمهوری اسلامی ایران مثال‌زدنی است. واژه تشکل، کمیسیون تشکل‌ها، شرایط و ضوابط تاسیس و ثبت تشکل‌ها، ثبت تشکل‌ها در اتاق ایران و تاسیس و تقویت و تعالی بیش از یکصد تشکل اقتصادی (و حتی اجتماعی، فرهنگی و علمی) مرهون فکر و خدمات این شخصیت نام آشنای اتاق، اقتصاد و حوزه کسب و کار و همفکران و همراهان ایشان در حوزه فعالیتهای تشکلی میباشد.
بر پایه فعالیت‌ها و تلاش‌های اتاق ایران در قانون تشکیل اتاق بازرگانی (مصوب سال ۱۳۶۹ و اصلاح شده در سال ۱۳۷۳)، قانونگذار تشکیل و ثبت تشکل‌های اقتصادی را دو مرتبه به اتاق ایران محول کرد. استمرار فعالیت‌ها و کوشش‌های اتاق در این زمینه موجب شد تا در قانون برنامه دوم توسعه کشور از عبارت «ترویج تشکل‌ها» استفاده و بر آن تاکید گردد. مجموعه فعالیتهای فکری و علمی و اجرایی در حوزه فعالیتهای تشکلی اقتصادی و تصمیم‌سازی‌ها و فرهنگ‌سازی‌های به عمل آمده در این حوزه باعث شد تا تاسیس، ثبت، تقویت و تعالی تشکل‌های اقتصادی در قوانین برنامه‌های سوم، چهارم و پنجم توسعه کشور مورد عنایت ویژه قرار گیرند و در قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار اوج توجه، رویکرد حمایتی و ضرورت سازماندهی و ساماندهی فعالیتهای تشکلی و اعتماد به اتاق ایران را شاهد باشیم. قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار یک قانون مترقی درجهت بهبود محیط کسب و کار، اصلاح محیط قانونی و مقرراتی، مشورت، رایزنی و تعامل حاکمیت و بخش خصوصی میباشد.
یکی از نقاط برجسته این قانون توجه ویژه به فعالیتهای تشکلی و نقش تشکل‌ها در کمک به توانمندسازی بخش خصوصی، رشد اقتصادی و توسعه پایدار کشور است. تاکید قانونگذار بر ایجاد تشکل‌های جدید، ادغام تشکل‌های موازی، تهیه فهرست تشکل‌های ملی، بازمهندسی ساختار فعالیتهای تشکلی بر پایه یک مدل علمی و مفهومی و ساختار جدیدی تحت عناوین انجمن‌ها، فدراسیون‌ها و کنفدراسیون‌ها و خلاصه این که ساماندهی و سازماندهی تشکل‌های اقتصادی با مدیریت و محوریت اتاق ایران به عنوان تشکل تشکل‌های اقتصادی و پارلمان بخش‌خصوصی، بیانگر اهمیت کسب و کار و فعالیتهای تشکلی در توسعه کسب و کار از یک سو و اعتقاد و اعتماد به اتاق ایران به عنوان پارلمان بخش خصوصی از دیگر سو میباشد.
این قانون و دستاوردهای آن از یادگارهای ارزشمند رییس اسبق اتاق دکتر نهاوندیان و همراه صمیمی و پرتلاش مشارالیه مهندس جلالپور رییس فعلی اتاق ایران است که بر پایه مجموعه تلاش‌های صورت گرفته، تصمیم‌سازی‌ها، فرهنگ‌سازی‌هاو تصمیم‌گیری‌های به عمل آمده، امروزه تشکل‌ها هم در بین فعالان اقتصادی، هم در بین افکار عمومی، رسانه‌های گروهی و هم در نزد حاکمیت (دولت، مجلس، قوه‌قضائیه، مجمع تشخیص مصلحت نظام و ...) از جایگاه و پایگاه بسیار خوب و ارزشمندی برخوردار می‌باشند. هر چند آنچه که در این عرصه حاصل شده است با آنچه که مطلوب و ایده‌آل و بلکه موردنیاز کشور میباشد، فاصله زیادی دارد. در بازه زمانی مورد بحث، در ابتدای امر، به دلیل گسترش اقتصاد کشور در بخش‌های مختلف کشاورزی، صنعت، معدن، تجارت (صادرات - واردات) و خدمات و تخصصی شدن فرآیندهای تولید، تجارت و خدمات مرتبط و فقدان تشکل‌های موردنیاز و ضرورت تکثرگرایی و تخصصی‌شدن فعالیتهای تشکلی، تشکیل تشکل‌های تخصصی در رشته‌های مختلف در دستور کار اتاق قرار گرفت تا جایی که هم‌اکنون بیش از ۳۰۰ تشکل ملی، استانی و شهرستانی تحت پوشش قانون اتاق ایران فعالیت می‌کنند و از ظرفیت‌های قانونی، ارتباطی و تعاملاتی، علمی و آموزشی و مشاوره‌ای اتاق در سطوح ملی و بین‌المللی استفاده می‌کنند و از حمایت‌های معنوی آن بهره‌مند می‌باشند. لیکن، باتوجه به این که مسائل و مشکلات فعالان اقتصادی در بخش‌ها و رشته‌های مختلف عموما یکسان و مشابه میباشد و آنان از محدودیت‌ها و ناملایمات ناشی از تحریم‌های اقتصادی و محیط نامناسب کسب و کار (خود تحریمی‌های داخلی) رنج می‌برند، لاجرم بسیاری از تلاش‌ها و کوشش‌های کارشناسی و اجرایی و ارتباطات و تعاملات مشابه را در تشکل‌های مختلف طلب می‌کند.
این مهم موجب اتلاف وقت، انرژی و سرمایه‌های مادی و معنوی فعالان اقتصادی در تشکل‌های مختلف بخش خصوصی و دستگاههای مختلف بخش دولتی میشود.
بنابراین، به منظور پیشگیری از اتلاف منابع و سرمایه‌های ملی و نیز در جهت تجمیع نظرات کارشناسی و تخصصی، هم‌افزایی اندیشه‌ها، افکار و آراء و فراگیری تشکل‌ها در سطح کشور و افزایش سطح مشروعیت و اقتدار آنها وحدت تشکل‌های اقتصادی تخصصی با تاسیس تشکل‌های بالادستی شکل گرفت و تشکل‌های ملی، فراگیر و جامعی مانند شورای ملی مبلمان و دکوراسیون ایران و صنایع وابسته، کنفدراسیون صادرات ایران، مجمع تشکل‌های فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات ایران، کنفدراسیون انرژی ایران و ... پا به عرصه وجود گذاشتند. این نهادهای جدید علیرغم این که کمتر از یک دهه در ایران سابقه و قدمت دارند، توانسته‌اند منشا خدمات ارزنده‌ای برای صنعت، تجارت و اقتصاد کشور باشند. به عبارت دیگر، تشکل‌های تخصصی به مسائل تخصصی و خاص اعضای خود می‌پردازند و تشکل‌های بالادستی به مسائل و مشکلات و خواست‌ها و انتظارات عام و مشترک اعضای تشکل‌های عضو مبادرت می‌نمایند. به قول علما علم فلسفه، فعالیتهای تشکلی در ساختار جدید، وحدت در عین کثرت و کثرت در حین وحدت هستند.
دکتر لاهیجی: شکل گیری تشکل ها از دهه ۴۰ آغاز شد و تشکل مربوط به مبلمان (انجمن و شورا)در یک دهه اخیر برای ایجاد مرکزیت و هماهنگی منظم و برنامه ریزی شده شکل گرفت. شورای ملی مبلمان بر اساس شناخت مشکلات و نقاط ضعفی که در مطالب زیر به آن اشاره میشود شکل گرفت:
ضعف در هماهنگی و انسجام صنفی اعضای صنعت مبلمان
ضعف همکاری و موازی‌کاری انجمن‌ها و تشکل‌های صنعت مبلمان
ضعف ایفای نقش تخصصی در انجمن‌ها و تشکل‌های صنعت مبلمان
ضعف در تعریف ارتباط فی‌مابین انجمن‌ها و تشکل‌های صنعت مبلمان
نابسامانی ارتباطی تشکل‌ها با لایه‌های بالایی و لایه‌های پایینی
فقدان آرمان‌های مشترک و دیدگاه جمعی مدیران و متولیان زنجیره و بی‌نظمی و پراکندگی بازار داخلی
با توجه به نقش بخش خصوصی در روند توسعه کشور، صنعت مبلمان، دکوراسیون و صنایع وابسته چه نقشی در این میان ایفا می کند؟
دکتر محسنی: یکی از افتخارات صنعت مبلمان و مجموعه کنفرانس‌های دکو، اینست که برگرفته از بخش خصوصی است.
تجربیات موفقیت آمیز سالهای گذشته دکو و صنعت مبلمان در کشور، دارای نکات با ارزشی است که میتواند در زمینه مدیریت و برنامه‌ریزی مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. بخش مهمی از روند موضوعات دکو شامل مجموعه های مختلفی است که با یکدیگر ارتباط تنگاتنگ داشته و باعث رشد و شکوفایی اقتصاد و روشهای مدیریتی ویژه شده است. مانند دیدار برترین مدیران صنعت با یکدیگر و همراه با مسئولین دولتی، هم اندیشی با مدیران و همتایان خارجی، استفاده از تجارب یکدیگر و بسیاری منافع مختلف که همه آنها در یک کنفرانس بزرگ مانند دکو قابل دستیابی و بهره برداری است.
تاریخچه صنعت و تجارت مبلمان بخشی از همین تجربیات موفق‌آمیز این صنعت میباشد که با مطالعه و بررسی آن میتوان مسیر آینده را ترسیم نمود.
بطور مثال رویکرد ورود به دنیای اقتصاد جدید از تاسیس بازار شماره یک مبلمان در منطقه یافت آباد آغاز و همچنین بازار شماره دو، بازار سه ، موزه مبل، شهرک مبل، تاسیس انجمن صنفی مبلمان و دکوراسیون، شورای ملی مبلمان و صنایع وابسته ، ایجاد بستر سرمایه‌گذاری‌های جدید در کشور و چشم انداز آینده توسعه صادرات کشور را دربر میگیرد.
تمامی این ها بخشی از یک سیستم مدیریت یکپارچه و همگن است که اجزای آن مکمل یکدیگر بود و کنفرانس دکو در یک جلسه صمیمانه و تخصصی به بررسی اجمالی این موارد می‌پردازد.
تفاوت دکوی امسال با دکوی 2014 در چیست؟ همایش دکو امسال چه مزیت‌هایی نسبت به همایش سال گذشته دارد؟
دکتر لاهیجی: تفاوت امسال و سال گذشته در نگرش و برنامه توسعه صنعت و صادرات است. با توجه بیشتر به تخصص، آموزش،کیفیت تولید و رشد کیفیت زندگی در کشور، خواهیم توانست در بازارهای جهانی و ارائه محصولات و فرهنگ ایرانی به دنیا نیز موفق‌تر از پیش باشیم. رشد ، توسعه و موفقیت پایدار را باید از داخل کشور شروع کنیم و تجربه هشت ساله دکو این موضوع را ثابت کرده است.
نقش کمیته علمی در کنفرانس دکو ۲۰۱۵ چیست؟ آیا موضوعات جدید و متفاوتی در دکو امسال مطرح میشود؟ لطفا توضیحاتی ارائه نمایید.
دکتر شیری: کمیته علمی دکو2015 در پایان سال 1393 اولین جلسه هماهنگی را برگزار و نحوه فعالیت کمیته را بررسی و مباحث مربوط به اولویت های کنفرانس را برای مطالعه و تحقیق اعضاء کمیته مطرح نمود. در سال جاری کمیته علمی با تشکیل جلسات متعدد نسبت به رویکردهای کنفرانس در سال 2015 با توجه به نامگذاری سال 94 توسط مقام معظم رهبری و موارد علمی ارائه شده در کنفرانس‌های قبلی، به دو موضوع پرداخت. در موضوع تجارت جهانی و لزوم توسعه فعالیتهای اقتصادی بحث نقش تشکل‌های صنفی و صنعتی مبلمان دکوراسیون و صنایع وابسته پس از تحریم‌ها را به عنوان یکی از محورهای اصلی کنفرانس قرار داده و موضوع مورد توجه دوم نگاه روزآمد به تکنولوژی‌های نوین و برندهای برتر جهانی در بخش‌های مختلف تولید، عرضه، آموزش و تربیت نیروی انسانی و... بوده است. این مباحث در رویکرد کلی "هنر و فناوری، هویت و برندسازی و ثروت ملی" تبلور یافت و پیشنهادات کمیته علمی به شورای سیاستگزاری تقدیم گردید که با تایید آنها جهت حرکت کنفرانس دکو مشخص گردید. بعد از مشخص شدن رویکردها برای برنامه‌های جنبی کنفرانس متناسب با رویکردها به محتوای جشنواره عکاسی پرداخته شد و با توجه به نیاز برای کیفیت بیشتر این جشنواره، پس از تعیین عنوان و محتوی مقررشد که در کنفرانس امسال جشنواره عکاسی با حضور عکاسان حرفه ای کشور و عرصه ملی برگزار شود.
مشخص شدن میهمانان بین المللی و موارد علمی و تخصصی که باید بر اساس رویکردهای تعیین شده به مدعوین در قالب سخنرانی و برگزاری کارگاه ارائه شوند، از دیگر موارد مطرح شده در کمیته علمی می باشد.
دکتر محسنی: برنامه ریزی مهمترین موضوعات کنفرانس و همچنین سیاستگزاری دکو توسط کمیته علمی صورت میگیرد. کارهایی مانند رویکرد سالانه دکو، اهداف آن، نوع میهمانان خارجی، ایجاد یک تفکر جدید و موثر، شیوه دریافت مقالات مورد نیاز کشور و بسیاری موارد دیگر که با جزئی نگری و تفکر دقیق به آنها پرداخته میشود.
بطور مثال از شش سال پیش تصمیم گرفته شد همراه با نمایندگان انجمن‌های خارجی، از طراحان معروف جهان نیز دعوت گردد تا در مورد طرح و کیفیت مبلمان ایرانی و روشهای کاری مختلف از نظریات آنها بهره ببریم. این اتفاق بسیار موثر بود و هرساله دنبال می شود.
از سال گذشته تصمیم گرفته شد در کنار کنفرانس مسابقه عکاسی نیز برگزار گردد. زیرا عکس جزو هنرهای بصری زیبا و سریع است که میتواند علاقمندان را مجاب کرده تا از بهترین نمونه‌ها با دیدگاه های مختلف عکسبرداری نموده و در این جریان زیبایی شناسی شرکت کنند.
مسابقه عکس سال گذشته دانشجویی بود و برای امسال برنامه‌ریزی برای مسابقه حرفه ای است. یعنی بهترین‌های عکاسی و همچنین معماران و طراحان و دکوراتورهای کشور در این جشنواره مشارکت می‌کنند تا عالی‌ترین نمونه‌های طراحی مبلمان و چیدمان فضاهای مختلف را به‌نمایش بگذارند.
آیا موضوعات جدید و متفاوتی در دکو امسال مطرح میشود؟ لطفاً توضیحاتی ارائه نمایید.
علیخانی: رویکرد کنفرانس هشتم عبارت است از: هنر و فن‌آوری، هویت و برندسازی، اقتصاد و ثروت ملی. محورهای مشروحه در زیر هم به عنوان محورهای مقالات هشتمین کنفرانس دکو انتخاب شده‌اند:
* تفکر و نگاه روزآمد براساس فن‌آوری‌های نوین متناسب با برندهای برتر جهانی
* وضعیت صنف، صنعت، دانشگاه و فن‌آوری حوزه مبلمان، دکوراسیون و صنایع وابسته پس از تحریم‌های اقتصادی
مهم ترین اقدامات شورای ملی مبلمان از بدو تاسیس تا کنون چه بوده است؟
علیخانی: شورای ملی در انجام رسالت ملی و اجرای شرح وظایف و ماموریت‌های مندرج در اساسنامه به منظور صنعت و تجارت مبلمان و دکوراسیون و صنایع وابسته تلاش‌های وافری را به عمل آورده است که به برخی از آنها به اختصار اشاره میشود:
1- جذب تشکل‌های ملی و استانی و ایجاد همگرایی، همکاری، هم‌افزایی، همدلی و هم‌زبانی در خصوص انعکاس مسائل، مشکلات، راهکارها، پیشنهادات، خواست‌ها و انتظارات تشکل‌های حوزه صنف و صنعت مبلمان با صدایی واحد و رسا به افکار عمومی و دستگاههای حاکمیتی.
۲- انعقاد تفاهم‌نامه همکاری با سازمان توسعه تجارت ایران برای کمک به رونق تولید، تسهیل و روان‌سازی تجارت و توسعه صادرات.
3- برگزاری کنفرانس دکو برای انتقال دانش و تجربه، تربیت نیروی انسانی متخصص، انتقال تکنولوژی و برندسازی.
۴- برگزاری همایش‌هایی با حضور تشکل‌های ملی و استانی در جهت ارتباط، همکاری و تعامل بیشتر به منظور صیانت از منافع ملی.
5- تقدیر از پیشکسوتان، استادان، نخبگان، دانشجویان، اندیشمندان، هنرمندان، پژوهشگران و چهره‌های ماندگار صنف و صنعت مبلمان و صنایع مرتبط به منظور الگوسازی و فرهنگ‌سازی در کشور.
۶- مشارکت فعال و تاثیرگذار در جلسات تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری دستگاههای اقتصادی مانند سازمان توسعه تجارت ایران، گمرک ایران، سازمان ملی استاندارد ایران، اتاق ایران، اتاق تهران، اتاق اصناف، شبکه بانکی و ...
7- آسیب‌شناسی مسائل و مشکلات صنف و صنعت و ارائه راهکارها و راه‌حل‌های مربوط به دستگاه‌ها و نهادهای تصمیم‌گیر.
۸- پیگیری کارها، امور، مسائل و مشکلات و انتظارات و مطالبات فعالان اقتصادی و دست‌اندرکاران صنف و صنعت در مراجع اقتصادی.
9- عضویت در شورای انجمن‌های مبلمان آسیا (کافا) و معرفی صنعت و تجارت مبلمان و دکوراسیون کشور به کشورهای عضو کافا، آشنایی بیشتر با فرصت‌های صنعتی و تجاری کشورهای عضو کافا و تلاش برای بازاریابی و بازارسازی محصولات کشورمان و ایجاد فرصت‌های جدید برای واحدهای تولیدی و صادراتی صنف و صنعت ایران عزیز.
جایگاه اقتصاد صنعت مبلمان در دنیای امروز را چگونه ارزیابی می کنید؟
دکتر لاهیجی: اقتصاد صنعت مبلمان در بسیاری کشورها تبدیل به یک ثروت ملی شده است و این نشان دهنده اهمیت آن در اقتصاد کلان و ملی است. مطالعه کشورهایی مانند ایتالیا، آلمان، امریکا و کشورهای آسیایی مانند ترکیه و سنگاپور و چین نشان می‌دهد که در طول سالهای گذشته موفقیت‌های بزرگی در رشد اقتصادی این صنعت وجود داشته است. زیرا مبلمان و دکوراسیون علاوه بر اینکه همراه با معماری و پیشرفت‌های زیبایی شناسی روز حرکت می‌کند نیازی کاربردی است که هیچگاه پایانی ندارد و مردم سراسر جهان به آن نیاز دارند و در بسیاری از کشورها بصورت سالانه و دوساله مبلمان و دکوراسیون خود را تغییر می‌دهند.
بنابراین وجود چنین بازار گسترده ای حکم منطقی دارد که طراحان و سرمایه گزاران و مدیران ایرانی به آن بها دهند.
با توجه به ظرفیت‌های موجود در صنعت مبلمان، این صنعت در کشور ما چه کمبودها و خلاهایی دارد؟
دکتر محسنی: به اعتقاد من کمبودها و خلاهای صنعت مبلمان را می توان به چهار بخش مواد اولیه، فناوری، ظرفیت‌های تولید، بازار و فروش اشاره کرد.
مواد اولیه :
وابستگی زیاد به سایر صنایع برای تأمین مواد اولیه
مسائل موجود تأمین مواد اولیه‌ی چوبی مطابق با استاندارد‌های بین‌المللی
حق بالای ورودی گمرک مواد اولیه‌ی مورد نیاز صنعت
قیمت بالای مواد اولیه در کشور
وجود مشکلات مرتبط با پرداخت مالی به تأمین‌کنندگان خارجی
کمبود صنایع تولید مواد اولیه
فناوری :
وابستگی فنی و تکنولوژیکی به خارج از کشور
ضعف تحقیق و توسعه در صنعت مبلمان
عدم استفاده از استاندارد‌های به‌روز در تولید محصولات
محدودیت ارتباط صنعت مبلمان با دانشگاه و مراکز علمی و پژوهشی
ظرفیت‌های تولید :
رشد ناهمگون و نامتوازن صنعت
فقدان زیرساخت‌ها و ظرفیت‌های لازم در صنعت
تعداد پایین تولیدکنندگان صنعتی
ضعف یکپارچگی و عدم ادغام عمودی کارگاههای کوچک برای افزایش توان رقابتی صنعت
ظرفیت پایین تولید کارگاههای مبلمان
ساختار سنتی اغلب کارگاههای تولید مبلمان
بـازار و فروش :
ناآگاهی از بازارهای هدف
حضور قدرتمند رقبای همسایه و جهان
عدم آشنایی بازار جهانی از صنعت مبلمان ایران و ضعف سیستم اطلاع‌رسانی.
صنعت مبلمان، دکوراسیون و صنایع وابسته، در تربیت نیروی انسانی ماهر و اشتغال چه نقشی ایفا کرده است؟
دکتر لاهیجی: با توجه به رشد کیفیت محصولات تولیدی، تربیت نیروی انسانی ماهر و متخصص همواره در برنامه های شورا وجود داشته است. برگزاری نمایشگاهها و توسعه این صنعت باعث شده تا هزاران نفر در طول سالهای اخیر جذب این صنعت شده و با آموزش مستمر به رشد بیشتر آن کمک کنند. بطوریکه صنعت مبلمان کشور یکی از موفق‌ترین صنایع کارآفرین در طی سالهای اخیر شناخته شده است. صنعت چوب و مبلمان کشور در حال حاضر بیش از پنجاه هزار کارگاه کوچک و بزرگ تولیدی را به خود اختصاص داده و از جمله صنایعی است که از گستردگی قابل توجهی با امکانات بالفعل و بالقوه برخوردار است.
بنا بر گزارش مرکز آمار ایران، در حدود 226 واحد تولید صنعتی مبلمان با اشتغالزایی حدود 10 هزار نفر در کشور وجود دارد. و همچنین بنابر گزارش‌های اتحادیه‌ی درودگران تعداد 46 هزار و 700 واحد رسمی در زمینه‌ی صنایع چوب با اشتغالزایی حدود 117 هزار نفر در این کارگاهها مشغول فعالیت هستند.
در حال حاضر ارزش صادرات و واردات صنعت مبلمان چه میزان برآورد میشود؟
علیخانی: در سال ۱۳۹۳، ارزش صادرات مبلمان چوبی حدود ۱۰ میلیون دلار و ارزش واردات مبلمان چوبی کشور حدود ۱۲ میلیون دلار بوده است. رشد صادرات کشور و پیشی گرفتن آن از واردات نیازمند مدیریت جهادی و عزم ملی و نیز همدلی و هم‌زبانی کلیه دست‌اندرکاران امر سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی، قانونگذاری، تولید و صادرات در بخش‌های دولتی و خصوصی میباشد.
با عنایت به اینکه بر پایه سیست‌های کلی اقتصاد مقاومتی، اقتصاد کشور باید درون‌زا و برون‌نگر باشد، تکیه بر مواد اولیه، هنر، استعداد و خلاقیت‌های منابع انسانی داخل کشور، تولید باید رقابتی و صادرات محور باشد. توسعه صادرات به عنوان موتور محرکه تولید و محور توسعه پایدار کشور اولویت اول دولت تدبیر و امید تلقی میشود. لذا باید واردات در خدمت تولید و تولید در خدمت صادرات کشور باشد. هدف شورای ملی نیز تولید کالاهای با کیفیت رقابتی و حضور پررنگ و توانمند در بازارهای کشورهای منطقه و اقصی نقاط دنیا میباشد. به هر حال شورای ملی بر این باور است تکنو لوژی و سرمایه خارجی باید در حدمت صنعت و صادرات کشور قرار داده شود.
دکتر محسنی: یک درصد از صادرات کل دنیا را مبلمان تشکیل می‌دهد و این صنعت در رتبه‌ی ۱۷ قرار دارد. علی رغم اینکه سرعت رشد صادرات مبلمان در سالهای اخیر کمتر شده ولی از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۶ درحدود ۶۶ درصد رشد داشته است و این در حالی است که صادرات صنعت مبلمان ایران در سال ۲۰۰۶ رتبه ۵۳ را با ۰۰۳/۰ درصد از سهم کل صادرات کشور را به خود اختصاص داده است که این میزان نسبت به سال ۲۰۰۲، ۸۳ درصد افزایش داشته است.
با این حال، سهم صادرات مبلمان از کل صادرات ایران، رقمی بسیار ناچیز است که با توجه به توانمندی بالقوه‌ی صنعتگران ایرانی، نگران‌کننده است. یکی از مهمترین برنامه شورای ملی مبلمان، دکوراسیون ایران و صنایع وابسته سیاستگزاری برون رفت از مشکلات و کمک به افزایش صادرات مبلمان کشور است.
صنعت مبلمان، دکوراسیون و صنایع وابسته کشور در حوزه شبکه بانکی با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می کند؟
علیخانی: نظام بانکی، نظام مالیاتی، نظام تامین اجتماعی و نظام ارزشگذاری کالا در گمرک و قانون کار چالش‌های اصلی تولید، تجارت و صادرات کشور محسوب می‌شوند. صنف و صنعت مبلمان و صنایع مربوطه هم از این قاعده مستثنی نیستند. کمبود نقدینگی و سرمایه در گردش، نرخ بهره بالا، وثایق سنگین ملکی، تورم دو رقمی و هزینه‌های سربار، عدم دسترسی آسان و ارزان به مواد اولیه با کیفیت، حقوق ورودی بالای مواد اولیه، قیمت تمام شده بالا و عدم امکان رقابت با کالاها و محصولات مشابه خارجی در بازارهای داخلی و هدف صادراتی جزو مشکلات مهم صنف و صنعت مبلمان و دکوراسیون و صنایع وابسته می‌باشند. کوچک و متوسط بودن واحدهای تولیدی و عدم صرفه مقیاس در واحدهای موصوف یکی دیگر از مشکلات این صنعت است.تامین نقدینگی مورنیاز واحدهای تولیدی و صادراتی، اعمال معافیت‌های مالیاتی و تامین اجتماعی و کاهش نرخ بهره بانکی، در شرایطی که تولید با رکود تورمی روبروست، کاهش و منطقی‌سازی حقوق ورودی مواد اولیه، ادغام واحدهای تولیدی کوچک و متوسط، پرداخت یارانه‌ها و مشوق‌های تولیدی، صادراتی و نمایشگاهی و بازاریابی در جهت کمک به کاهش هزینه مبادله و افزایش قدرت رقابت، اصلاح نظام ارزشگذاری کالاهای صادراتی و وارداتی و اصلاح نظام تامین‌‌اجتماعی و نظام مالیاتی و نیز اصلاح قانون کار بر پایه نظرات شرکای اجتماعی (کارفرما، کارگر و دولت) و صیانت از محیط کار و در نهایت اصلاح و بهبود محیط کسب و کار، تربیت مهندسین، نیروی کار ماهر و استادان و طراحان حاذق و حرفه‌ای تولید و بازاریابان متخصص میتواند زمینه و بستر شکوفایی تولید و توسعه صادرات را مهیا کند.
حضور لوئیجی کولانی( یکی از برجسته ترین طراحان قرن بیستم) در دکو 20014 و تاثیر حضور ایشان بر صنعت طراحی ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟ لطفاً در این باره توضیحاتی ارائه نمایید.
علیخانی:کنفرانس دکو به عنوان آوردگاه علمی و آموزشی هنر، صنف و صنعت مبلمان و دکوراسیون و صنایع وابسته طی ۷ دوره برگزاری و با استفاده از طراحان اساتید برجسته و صاحب‌نام داخلی و بین‌المللی دستاوردهای ارزشمندی را در خصوص طراحی، تولید، تجارت (توزیع و صادرات) تحصیل کرده است. سیاست‌ها و برنامه‌های صنعتی و تجاری دولت، دیدگاه‌ها، رویکردها و برنامه‌های مجلس شورای اسلامی، مسائل و مشکلات فعالان اقتصادی و دست‌اندرکاران هنر صنعت مبلمان، دکوراسیون و صنایع وابسته، نظرات کارشناسی، ایده‌ها و راهکارهای فنی و تخصصی کارشناسان، محققان و پژوهشگران و استادان علوم و حریف مبلمان و دکوراسیون در عرصه علم و میدان و پیشنهادات و راهکارهای تشکل‌های صنف و صنعت مبلمان در این کنفرانس ارائه و تبیین شده است. کنفرانس دکو آثار ماندگاری را خلق کرده است که نه تنها برای هنر صنعت مبلمان و دکوراسیون بلکه برای کشور افتخارآفرین است.همایش دکو در هرسال نمونه‌ای بارز از برگزاری این همایش در تراز جهانی‌است. همچنین تاسیس دانشگاه و تربیت هزاران کارشناس و کارشناسی ارشد، تاسیس موزه مبل، احداث شهرک صنعتی مبلمان، تهیه استراتژی توسعه صنعت و تجارت مبلمان، تشکیل شورای ملی مبلمان، دکوراسیون و صنایع وابسته، ایجاد بازارهای مبل و تغییر ساختاری در شبکه توزیع و ... از جمله این دستاوردها محسوب میشود. بر همین اساس، این کنفرانس محلی برای هم‌اندیشی و هم‌افزایی کلیه دست‌اندرکاران هنر صنعت مبلمان اعم از سیاستگذاران، دستگاههای اقتصادی، مراکز علمی و دانشگاهی، فعالان اقتصادی، تشکل‌های علمی، هنری، صنفی، صنعتی و تجاری و اساتید و دانشجویان و نیز رسانه‌های گروهی هنر، صنف و صنعت مبلمان درجهت آسیب شناسایی مشکلات تولید، تجارت و صادرات مبلمان و دکوراسیون و صنایع وابسته، شکوفایی صنف و صنعت، تسهیل تجارت و توسعه صادرات مبلمان، دکوراسیون و صنایع وابسته میباشد. انتقال دانش فنی، تکنولوژی و ماشین‌آلات خطوط تولید، برندسازی، بازاریابی، تولید کالاها براساس خواست، سلیقه و سفارش مشتری و حضور در بازارهای هدف صادراتی، جذب سرمایه‌گذاری خارجی و صرفه جایگاه صنعت و تجارت مبلمان و دکوراسیون و کالاها و محصولات این حوزه به سایر کشورها از دیگر نتایج کنفرانس دکو به شمار می‌آیند.
دکتر لاهیجی: حضور آقای کولانی بعنوان یکی از معروفترین طراحان قرن بیستم، هیجان و انگیزه ای را برای طراحان جوان و دانشجوی ایرانی بوجود آورد که هنوز آثار آن ادامه دارد. از دکوی سال گذشته تاکنون بارها از طرف دانشگاههای مختلف برای سخنرانی و ارائه اطلاعات از آقای کولانی دعوت به عمل آمده و این حرکت و ارائه اطلاعات همچنان ادامه دارد.
لطفا در مورد امضاء تفاهم نامه همکاری با دانشگاه گولیلمو مارکونی ایتالیا( Guglimo Marconi) در کنفرانس دکو و تاثیر آن بر مرکز آموزش علمی- کاربردی انجمن مبل ایران توضیحاتی ارائه نمایید.
دکتر شیری: در سال گذشته پس از انعقاد قرارداد همکاری مرکز علمی کاربردی مبلمان و دکوراسیون ایران با دانشگاه ایتالیایی univesidta degli gmglielmo زمینه های اجرایی شدن این قرارداد در مرکز مذکور ایجاد شد که از جمله می توان به راه‌اندازی بخش بین‌الملل مرکز برای ایجاد روابط کاری صحیح بین دو مرکز علمی یادشده، مطالعه و تنظیم موضوعات و رشته‌های تحصیلی مستقل و مشترک متناسب با نیازهای تشکل‌های صنفی و صنعتی مبلمان دکوراسیون و صنایع وابسته، تنظیم روش اداری ثبت نام، ایجاد زمینه‌های اعزام دانشجو و حضور اساتید و اخذ مجوزهای لازم از وزارت علوم، فناوری و تحقیقات برای تایید مدارک تحصیلی پس از اتمام دوره های تحصیلی اشاره کرد.
در صورت امکان گزارشی در مورد کارگاههای آموزشی دکو 2014 ارائه نمایید. تفاوت این کارگاهها با کارگاههای سال گذشته را در چه می بینید؟
دکتر شیری: کارگاه های آموزشی به طورمعمول برای تبیین علمی و ارائه تجربیات به تفصیل براساس رویکردهای تعیین شده هر کنفرانس، تعیین، برنامه ریزی و اجرا می گردند. در سال های گذشته نیز این روال برای کنفرانس های قبلی دکو پیش بینی و اجرا شده بود. در کنفرانس دکو ۲۰۱۵ نیزهمین رویه ادامه خواهد داشت و مشخصا در مورد ارتقاء کیفیت مطالب و نحوه ارائه مناسب تلاش می شود.در کنفرانس دکو ۲۰۱۵ پیش بینی شده است تا کارگاه هایی در خصوص نحوه طراحی و آماده سازی نماینده یک برند برتر در ایجاد نمایندگی درکشور متبوع و سایر کشورها و تجربیات وسیستم های نحوه بازاریابی و فروش محصولات در جهان که پس از تحریم‌ها می تواند مورد استفاده اعضاء تشکل های صنفی و صنعتی باشد برگزار شود. در نظر است تجربیات مربوط به شرکت های طراحی صنعتی و فناوری های مورد استفاده آن ها نیز در این کنفرانس و خصوصا کارگاههای آموزشی ارائه شوند.
اگرچه مطالب مطرح شده در این نشست بسیار مفصل و جامع بود، اما در گزارش زیرچکیده‌ای از مهمترین مباحث آن را ارائه کرده‌ایم که می‌خوانید:
به عنوان پرسش اول، شکل گیری تشکل‌ها در ایران از چه زمانی آغاز شد؟ تاثیر تشکل‌ها در پیشبرد اهداف صنایع را چگونه ارزیابی می کنید؟
علیخانی: سابقه و پیشینه فعالیتهای تشکلی در حوزه اقتصاد در ایران به بیش از ۱۰ سال قبل برمی‌گردد. نخستین تشکل اقتصادی به همت حاج امین‌‌الضرب تبریزی و با مشارکت جمعی از بازرگانان ایران‌زمین و با موافقت و دستور ناصرالدین شاه قاجار تحت نام شورای بازرگانان ایران تاسیس شد. از این تاریخ، به عنوان تاریخ تاسیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران (اتاق ایران) هم یاد میشود.
در قبل از انقلاب اسلامی هم ده‌ها تشکل اقتصادی در بخش‌های کشاورزی، صنعت، معدن، تجارت و ... تحت عناوین سندیکا، اتحادیه و ... تحت قانون اتاق بازرگانی فعالیت می‌کردند.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و به دلیل هیجانات حاکم بر سالهای اولیه پیروزی انقلاب و تفکرات چپگرایانه ناشی از مکتب سوسیالیسم که در ایران اسلامی هم جاری بود، سرمایه داری، سرمایه‌گذاری، تولید، تجارت، اشتغالزایی، ایجاد ارزش افزوده و تولید ثروت و در یک کلام فعالیتهای اقتصادی و کارآفرینی و در نتیجه اندیشه و فکر اقتصادی و فعالیتهای تشکلی در حوزه اقتصاد مانند فعالیت اتاق بازرگانی و تشکل‌های اقتصادی وابسته به آن به ضدارزش تبدیل شده‌اند و به شدت مورد کم‌لطفی، بی‌مهری و بی اعتنایی واقع شدند.
تدوین اصول 43 و 44 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و تعریف اقتصاد به سه بخش دولتی، تعاونی و خصوصی و عدم توجه به ذیل اصل 44 طی سالهای متمادی، علیرغم تذکر، توجه و تاکید اتاق ایران در این زمینه، واقعیت‌های حاکم بر فضای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور در سالهای مورد بحث را به خوبی نشان می‌دهد. این اتفاق در شرایطی رخ داد که رهبر کبیر انقلاب اسلامی و بنیانگذار جمهوری اسلامی در دومین روز پس از پیروزی انقلاب (حتی قبل از تشکیل دولت موقت)، با عنایت به آموزه‌های قرآنی و دینی در خصوص فعالیتهای اقتصادی، صنعتی و تجاری و نقش فعالان اقتصادی در جامعه و نیز اهتمام فعالان اقتصادی، صاحبان صنایع، بازرگانان و بازاریان در حمایت از حوزه‌های علمیه، علما و روحانیون دینی و مراجع عظام تقلید و نشر تفکر دینی و اسلامی و گسترش تشییع و مذهب جعفری(ع) و همچنین نقش فعالان اقتصادی در پیروزی انقلاب اسلامی و ضرورت توجه سریع به اقتصاد کشور و معیشت خانواده‌ها، کلید اتاق بازرگانی، صنایع و معادن کشور را به جمعی 7 نفره از فعالان اقتصادی مسلمان، متدین و انقلابی واگذار کرد تا از طریق مدیریت اتاق ایران، اقتصاد کشور را مدیریت و هدایت کنند. در این میان، نام و خدمات آقای سیدعلا‌الدین میرمحمد صادقی به عنوان پیشکسوت و اعتبار بخش خصوصی ایران و پدر فعالیتهای تشکلی در جمهوری اسلامی ایران مثال‌زدنی است. واژه تشکل، کمیسیون تشکل‌ها، شرایط و ضوابط تاسیس و ثبت تشکل‌ها، ثبت تشکل‌ها در اتاق ایران و تاسیس و تقویت و تعالی بیش از یکصد تشکل اقتصادی (و حتی اجتماعی، فرهنگی و علمی) مرهون فکر و خدمات این شخصیت نام آشنای اتاق، اقتصاد و حوزه کسب و کار و همفکران و همراهان ایشان در حوزه فعالیتهای تشکلی میباشد.
بر پایه فعالیت‌ها و تلاش‌های اتاق ایران در قانون تشکیل اتاق بازرگانی (مصوب سال ۱۳۶۹ و اصلاح شده در سال ۱۳۷۳)، قانونگذار تشکیل و ثبت تشکل‌های اقتصادی را دو مرتبه به اتاق ایران محول کرد. استمرار فعالیت‌ها و کوشش‌های اتاق در این زمینه موجب شد تا در قانون برنامه دوم توسعه کشور از عبارت «ترویج تشکل‌ها» استفاده و بر آن تاکید گردد. مجموعه فعالیتهای فکری و علمی و اجرایی در حوزه فعالیتهای تشکلی اقتصادی و تصمیم‌سازی‌ها و فرهنگ‌سازی‌های به عمل آمده در این حوزه باعث شد تا تاسیس، ثبت، تقویت و تعالی تشکل‌های اقتصادی در قوانین برنامه‌های سوم، چهارم و پنجم توسعه کشور مورد عنایت ویژه قرار گیرند و در قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار اوج توجه، رویکرد حمایتی و ضرورت سازماندهی و ساماندهی فعالیتهای تشکلی و اعتماد به اتاق ایران را شاهد باشیم. قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار یک قانون مترقی درجهت بهبود محیط کسب و کار، اصلاح محیط قانونی و مقرراتی، مشورت، رایزنی و تعامل حاکمیت و بخش خصوصی میباشد.
یکی از نقاط برجسته این قانون توجه ویژه به فعالیتهای تشکلی و نقش تشکل‌ها در کمک به توانمندسازی بخش خصوصی، رشد اقتصادی و توسعه پایدار کشور است. تاکید قانونگذار بر ایجاد تشکل‌های جدید، ادغام تشکل‌های موازی، تهیه فهرست تشکل‌های ملی، بازمهندسی ساختار فعالیتهای تشکلی بر پایه یک مدل علمی و مفهومی و ساختار جدیدی تحت عناوین انجمن‌ها، فدراسیون‌ها و کنفدراسیون‌ها و خلاصه این که ساماندهی و سازماندهی تشکل‌های اقتصادی با مدیریت و محوریت اتاق ایران به عنوان تشکل تشکل‌های اقتصادی و پارلمان بخش‌خصوصی، بیانگر اهمیت کسب و کار و فعالیتهای تشکلی در توسعه کسب و کار از یک سو و اعتقاد و اعتماد به اتاق ایران به عنوان پارلمان بخش خصوصی از دیگر سو میباشد.
این قانون و دستاوردهای آن از یادگارهای ارزشمند رییس اسبق اتاق دکتر نهاوندیان و همراه صمیمی و پرتلاش مشارالیه مهندس جلالپور رییس فعلی اتاق ایران است که بر پایه مجموعه تلاش‌های صورت گرفته، تصمیم‌سازی‌ها، فرهنگ‌سازی‌هاو تصمیم‌گیری‌های به عمل آمده، امروزه تشکل‌ها هم در بین فعالان اقتصادی، هم در بین افکار عمومی، رسانه‌های گروهی و هم در نزد حاکمیت (دولت، مجلس، قوه‌قضائیه، مجمع تشخیص مصلحت نظام و ...) از جایگاه و پایگاه بسیار خوب و ارزشمندی برخوردار می‌باشند. هر چند آنچه که در این عرصه حاصل شده است با آنچه که مطلوب و ایده‌آل و بلکه موردنیاز کشور میباشد، فاصله زیادی دارد. در بازه زمانی مورد بحث، در ابتدای امر، به دلیل گسترش اقتصاد کشور در بخش‌های مختلف کشاورزی، صنعت، معدن، تجارت (صادرات - واردات) و خدمات و تخصصی شدن فرآیندهای تولید، تجارت و خدمات مرتبط و فقدان تشکل‌های موردنیاز و ضرورت تکثرگرایی و تخصصی‌شدن فعالیتهای تشکلی، تشکیل تشکل‌های تخصصی در رشته‌های مختلف در دستور کار اتاق قرار گرفت تا جایی که هم‌اکنون بیش از ۳۰۰ تشکل ملی، استانی و شهرستانی تحت پوشش قانون اتاق ایران فعالیت می‌کنند و از ظرفیت‌های قانونی، ارتباطی و تعاملاتی، علمی و آموزشی و مشاوره‌ای اتاق در سطوح ملی و بین‌المللی استفاده می‌کنند و از حمایت‌های معنوی آن بهره‌مند می‌باشند. لیکن، باتوجه به این که مسائل و مشکلات فعالان اقتصادی در بخش‌ها و رشته‌های مختلف عموما یکسان و مشابه میباشد و آنان از محدودیت‌ها و ناملایمات ناشی از تحریم‌های اقتصادی و محیط نامناسب کسب و کار (خود تحریمی‌های داخلی) رنج می‌برند، لاجرم بسیاری از تلاش‌ها و کوشش‌های کارشناسی و اجرایی و ارتباطات و تعاملات مشابه را در تشکل‌های مختلف طلب می‌کند.
این مهم موجب اتلاف وقت، انرژی و سرمایه‌های مادی و معنوی فعالان اقتصادی در تشکل‌های مختلف بخش خصوصی و دستگاههای مختلف بخش دولتی میشود.
بنابراین، به منظور پیشگیری از اتلاف منابع و سرمایه‌های ملی و نیز در جهت تجمیع نظرات کارشناسی و تخصصی، هم‌افزایی اندیشه‌ها، افکار و آراء و فراگیری تشکل‌ها در سطح کشور و افزایش سطح مشروعیت و اقتدار آنها وحدت تشکل‌های اقتصادی تخصصی با تاسیس تشکل‌های بالادستی شکل گرفت و تشکل‌های ملی، فراگیر و جامعی مانند شورای ملی مبلمان و دکوراسیون ایران و صنایع وابسته، کنفدراسیون صادرات ایران، مجمع تشکل‌های فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات ایران، کنفدراسیون انرژی ایران و ... پا به عرصه وجود گذاشتند. این نهادهای جدید علیرغم این که کمتر از یک دهه در ایران سابقه و قدمت دارند، توانسته‌اند منشا خدمات ارزنده‌ای برای صنعت، تجارت و اقتصاد کشور باشند. به عبارت دیگر، تشکل‌های تخصصی به مسائل تخصصی و خاص اعضای خود می‌پردازند و تشکل‌های بالادستی به مسائل و مشکلات و خواست‌ها و انتظارات عام و مشترک اعضای تشکل‌های عضو مبادرت می‌نمایند. به قول علما علم فلسفه، فعالیتهای تشکلی در ساختار جدید، وحدت در عین کثرت و کثرت در حین وحدت هستند.
دکتر لاهیجی: شکل گیری تشکل ها از دهه ۴۰ آغاز شد و تشکل مربوط به مبلمان (انجمن و شورا)در یک دهه اخیر برای ایجاد مرکزیت و هماهنگی منظم و برنامه ریزی شده شکل گرفت. شورای ملی مبلمان بر اساس شناخت مشکلات و نقاط ضعفی که در مطالب زیر به آن اشاره میشود شکل گرفت:
ضعف در هماهنگی و انسجام صنفی اعضای صنعت مبلمان
ضعف همکاری و موازی‌کاری انجمن‌ها و تشکل‌های صنعت مبلمان
ضعف ایفای نقش تخصصی در انجمن‌ها و تشکل‌های صنعت مبلمان
ضعف در تعریف ارتباط فی‌مابین انجمن‌ها و تشکل‌های صنعت مبلمان
نابسامانی ارتباطی تشکل‌ها با لایه‌های بالایی و لایه‌های پایینی
فقدان آرمان‌های مشترک و دیدگاه جمعی مدیران و متولیان زنجیره و بی‌نظمی و پراکندگی بازار داخلی
با توجه به نقش بخش خصوصی در روند توسعه کشور، صنعت مبلمان، دکوراسیون و صنایع وابسته چه نقشی در این میان ایفا می کند؟
دکتر محسنی: یکی از افتخارات صنعت مبلمان و مجموعه کنفرانس‌های دکو، اینست که برگرفته از بخش خصوصی است.
تجربیات موفقیت آمیز سالهای گذشته دکو و صنعت مبلمان در کشور، دارای نکات با ارزشی است که میتواند در زمینه مدیریت و برنامه‌ریزی مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. بخش مهمی از روند موضوعات دکو شامل مجموعه های مختلفی است که با یکدیگر ارتباط تنگاتنگ داشته و باعث رشد و شکوفایی اقتصاد و روشهای مدیریتی ویژه شده است. مانند دیدار برترین مدیران صنعت با یکدیگر و همراه با مسئولین دولتی، هم اندیشی با مدیران و همتایان خارجی، استفاده از تجارب یکدیگر و بسیاری منافع مختلف که همه آنها در یک کنفرانس بزرگ مانند دکو قابل دستیابی و بهره برداری است.
تاریخچه صنعت و تجارت مبلمان بخشی از همین تجربیات موفق‌آمیز این صنعت میباشد که با مطالعه و بررسی آن میتوان مسیر آینده را ترسیم نمود.
بطور مثال رویکرد ورود به دنیای اقتصاد جدید از تاسیس بازار شماره یک مبلمان در منطقه یافت آباد آغاز و همچنین بازار شماره دو، بازار سه ، موزه مبل، شهرک مبل، تاسیس انجمن صنفی مبلمان و دکوراسیون، شورای ملی مبلمان و صنایع وابسته ، ایجاد بستر سرمایه‌گذاری‌های جدید در کشور و چشم انداز آینده توسعه صادرات کشور را دربر میگیرد.
تمامی این ها بخشی از یک سیستم مدیریت یکپارچه و همگن است که اجزای آن مکمل یکدیگر بود و کنفرانس دکو در یک جلسه صمیمانه و تخصصی به بررسی اجمالی این موارد می‌پردازد.
تفاوت دکوی امسال با دکوی 2014 در چیست؟ همایش دکو امسال چه مزیت‌هایی نسبت به همایش سال گذشته دارد؟
دکتر لاهیجی: تفاوت امسال و سال گذشته در نگرش و برنامه توسعه صنعت و صادرات است. با توجه بیشتر به تخصص، آموزش،کیفیت تولید و رشد کیفیت زندگی در کشور، خواهیم توانست در بازارهای جهانی و ارائه محصولات و فرهنگ ایرانی به دنیا نیز موفق‌تر از پیش باشیم. رشد ، توسعه و موفقیت پایدار را باید از داخل کشور شروع کنیم و تجربه هشت ساله دکو این موضوع را ثابت کرده است.
نقش کمیته علمی در کنفرانس دکو ۲۰۱۵ چیست؟ آیا موضوعات جدید و متفاوتی در دکو امسال مطرح میشود؟ لطفا توضیحاتی ارائه نمایید.
دکتر شیری: کمیته علمی دکو2015 در پایان سال 1393 اولین جلسه هماهنگی را برگزار و نحوه فعالیت کمیته را بررسی و مباحث مربوط به اولویت های کنفرانس را برای مطالعه و تحقیق اعضاء کمیته مطرح نمود. در سال جاری کمیته علمی با تشکیل جلسات متعدد نسبت به رویکردهای کنفرانس در سال 2015 با توجه به نامگذاری سال 94 توسط مقام معظم رهبری و موارد علمی ارائه شده در کنفرانس‌های قبلی، به دو موضوع پرداخت. در موضوع تجارت جهانی و لزوم توسعه فعالیتهای اقتصادی بحث نقش تشکل‌های صنفی و صنعتی مبلمان دکوراسیون و صنایع وابسته پس از تحریم‌ها را به عنوان یکی از محورهای اصلی کنفرانس قرار داده و موضوع مورد توجه دوم نگاه روزآمد به تکنولوژی‌های نوین و برندهای برتر جهانی در بخش‌های مختلف تولید، عرضه، آموزش و تربیت نیروی انسانی و... بوده است. این مباحث در رویکرد کلی "هنر و فناوری، هویت و برندسازی و ثروت ملی" تبلور یافت و پیشنهادات کمیته علمی به شورای سیاستگزاری تقدیم گردید که با تایید آنها جهت حرکت کنفرانس دکو مشخص گردید. بعد از مشخص شدن رویکردها برای برنامه‌های جنبی کنفرانس متناسب با رویکردها به محتوای جشنواره عکاسی پرداخته شد و با توجه به نیاز برای کیفیت بیشتر این جشنواره، پس از تعیین عنوان و محتوی مقررشد که در کنفرانس امسال جشنواره عکاسی با حضور عکاسان حرفه ای کشور و عرصه ملی برگزار شود.
مشخص شدن میهمانان بین المللی و موارد علمی و تخصصی که باید بر اساس رویکردهای تعیین شده به مدعوین در قالب سخنرانی و برگزاری کارگاه ارائه شوند، از دیگر موارد مطرح شده در کمیته علمی می باشد.
دکتر محسنی: برنامه ریزی مهمترین موضوعات کنفرانس و همچنین سیاستگزاری دکو توسط کمیته علمی صورت میگیرد. کارهایی مانند رویکرد سالانه دکو، اهداف آن، نوع میهمانان خارجی، ایجاد یک تفکر جدید و موثر، شیوه دریافت مقالات مورد نیاز کشور و بسیاری موارد دیگر که با جزئی نگری و تفکر دقیق به آنها پرداخته میشود.
بطور مثال از شش سال پیش تصمیم گرفته شد همراه با نمایندگان انجمن‌های خارجی، از طراحان معروف جهان نیز دعوت گردد تا در مورد طرح و کیفیت مبلمان ایرانی و روشهای کاری مختلف از نظریات آنها بهره ببریم. این اتفاق بسیار موثر بود و هرساله دنبال می شود.
از سال گذشته تصمیم گرفته شد در کنار کنفرانس مسابقه عکاسی نیز برگزار گردد. زیرا عکس جزو هنرهای بصری زیبا و سریع است که میتواند علاقمندان را مجاب کرده تا از بهترین نمونه‌ها با دیدگاه های مختلف عکسبرداری نموده و در این جریان زیبایی شناسی شرکت کنند.
مسابقه عکس سال گذشته دانشجویی بود و برای امسال برنامه‌ریزی برای مسابقه حرفه ای است. یعنی بهترین‌های عکاسی و همچنین معماران و طراحان و دکوراتورهای کشور در این جشنواره مشارکت می‌کنند تا عالی‌ترین نمونه‌های طراحی مبلمان و چیدمان فضاهای مختلف را به‌نمایش بگذارند.
آیا موضوعات جدید و متفاوتی در دکو امسال مطرح میشود؟ لطفاً توضیحاتی ارائه نمایید.
علیخانی: رویکرد کنفرانس هشتم عبارت است از: هنر و فن‌آوری، هویت و برندسازی، اقتصاد و ثروت ملی. محورهای مشروحه در زیر هم به عنوان محورهای مقالات هشتمین کنفرانس دکو انتخاب شده‌اند:
* تفکر و نگاه روزآمد براساس فن‌آوری‌های نوین متناسب با برندهای برتر جهانی
* وضعیت صنف، صنعت، دانشگاه و فن‌آوری حوزه مبلمان، دکوراسیون و صنایع وابسته پس از تحریم‌های اقتصادی
مهم ترین اقدامات شورای ملی مبلمان از بدو تاسیس تا کنون چه بوده است؟
علیخانی: شورای ملی در انجام رسالت ملی و اجرای شرح وظایف و ماموریت‌های مندرج در اساسنامه به منظور صنعت و تجارت مبلمان و دکوراسیون و صنایع وابسته تلاش‌های وافری را به عمل آورده است که به برخی از آنها به اختصار اشاره میشود:
1- جذب تشکل‌های ملی و استانی و ایجاد همگرایی، همکاری، هم‌افزایی، همدلی و هم‌زبانی در خصوص انعکاس مسائل، مشکلات، راهکارها، پیشنهادات، خواست‌ها و انتظارات تشکل‌های حوزه صنف و صنعت مبلمان با صدایی واحد و رسا به افکار عمومی و دستگاههای حاکمیتی.
۲- انعقاد تفاهم‌نامه همکاری با سازمان توسعه تجارت ایران برای کمک به رونق تولید، تسهیل و روان‌سازی تجارت و توسعه صادرات.
3- برگزاری کنفرانس دکو برای انتقال دانش و تجربه، تربیت نیروی انسانی متخصص، انتقال تکنولوژی و برندسازی.
۴- برگزاری همایش‌هایی با حضور تشکل‌های ملی و استانی در جهت ارتباط، همکاری و تعامل بیشتر به منظور صیانت از منافع ملی.
5- تقدیر از پیشکسوتان، استادان، نخبگان، دانشجویان، اندیشمندان، هنرمندان، پژوهشگران و چهره‌های ماندگار صنف و صنعت مبلمان و صنایع مرتبط به منظور الگوسازی و فرهنگ‌سازی در کشور.
۶- مشارکت فعال و تاثیرگذار در جلسات تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری دستگاههای اقتصادی مانند سازمان توسعه تجارت ایران، گمرک ایران، سازمان ملی استاندارد ایران، اتاق ایران، اتاق تهران، اتاق اصناف، شبکه بانکی و ...
7- آسیب‌شناسی مسائل و مشکلات صنف و صنعت و ارائه راهکارها و راه‌حل‌های مربوط به دستگاه‌ها و نهادهای تصمیم‌گیر.
۸- پیگیری کارها، امور، مسائل و مشکلات و انتظارات و مطالبات فعالان اقتصادی و دست‌اندرکاران صنف و صنعت در مراجع اقتصادی.
9- عضویت در شورای انجمن‌های مبلمان آسیا (کافا) و معرفی صنعت و تجارت مبلمان و دکوراسیون کشور به کشورهای عضو کافا، آشنایی بیشتر با فرصت‌های صنعتی و تجاری کشورهای عضو کافا و تلاش برای بازاریابی و بازارسازی محصولات کشورمان و ایجاد فرصت‌های جدید برای واحدهای تولیدی و صادراتی صنف و صنعت ایران عزیز.
جایگاه اقتصاد صنعت مبلمان در دنیای امروز را چگونه ارزیابی می کنید؟
دکتر لاهیجی: اقتصاد صنعت مبلمان در بسیاری کشورها تبدیل به یک ثروت ملی شده است و این نشان دهنده اهمیت آن در اقتصاد کلان و ملی است. مطالعه کشورهایی مانند ایتالیا، آلمان، امریکا و کشورهای آسیایی مانند ترکیه و سنگاپور و چین نشان می‌دهد که در طول سالهای گذشته موفقیت‌های بزرگی در رشد اقتصادی این صنعت وجود داشته است. زیرا مبلمان و دکوراسیون علاوه بر اینکه همراه با معماری و پیشرفت‌های زیبایی شناسی روز حرکت می‌کند نیازی کاربردی است که هیچگاه پایانی ندارد و مردم سراسر جهان به آن نیاز دارند و در بسیاری از کشورها بصورت سالانه و دوساله مبلمان و دکوراسیون خود را تغییر می‌دهند.
بنابراین وجود چنین بازار گسترده ای حکم منطقی دارد که طراحان و سرمایه گزاران و مدیران ایرانی به آن بها دهند.
با توجه به ظرفیت‌های موجود در صنعت مبلمان، این صنعت در کشور ما چه کمبودها و خلاهایی دارد؟
دکتر محسنی: به اعتقاد من کمبودها و خلاهای صنعت مبلمان را می توان به چهار بخش مواد اولیه، فناوری، ظرفیت‌های تولید، بازار و فروش اشاره کرد.
مواد اولیه :
وابستگی زیاد به سایر صنایع برای تأمین مواد اولیه
مسائل موجود تأمین مواد اولیه‌ی چوبی مطابق با استاندارد‌های بین‌المللی
حق بالای ورودی گمرک مواد اولیه‌ی مورد نیاز صنعت
قیمت بالای مواد اولیه در کشور
وجود مشکلات مرتبط با پرداخت مالی به تأمین‌کنندگان خارجی
کمبود صنایع تولید مواد اولیه
فناوری :
وابستگی فنی و تکنولوژیکی به خارج از کشور
ضعف تحقیق و توسعه در صنعت مبلمان
عدم استفاده از استاندارد‌های به‌روز در تولید محصولات
محدودیت ارتباط صنعت مبلمان با دانشگاه و مراکز علمی و پژوهشی
ظرفیت‌های تولید :
رشد ناهمگون و نامتوازن صنعت
فقدان زیرساخت‌ها و ظرفیت‌های لازم در صنعت
تعداد پایین تولیدکنندگان صنعتی
ضعف یکپارچگی و عدم ادغام عمودی کارگاههای کوچک برای افزایش توان رقابتی صنعت
ظرفیت پایین تولید کارگاههای مبلمان
ساختار سنتی اغلب کارگاههای تولید مبلمان
بـازار و فروش :
ناآگاهی از بازارهای هدف
حضور قدرتمند رقبای همسایه و جهان
عدم آشنایی بازار جهانی از صنعت مبلمان ایران و ضعف سیستم اطلاع‌رسانی.
صنعت مبلمان، دکوراسیون و صنایع وابسته، در تربیت نیروی انسانی ماهر و اشتغال چه نقشی ایفا کرده است؟
دکتر لاهیجی: با توجه به رشد کیفیت محصولات تولیدی، تربیت نیروی انسانی ماهر و متخصص همواره در برنامه های شورا وجود داشته است. برگزاری نمایشگاهها و توسعه این صنعت باعث شده تا هزاران نفر در طول سالهای اخیر جذب این صنعت شده و با آموزش مستمر به رشد بیشتر آن کمک کنند. بطوریکه صنعت مبلمان کشور یکی از موفق‌ترین صنایع کارآفرین در طی سالهای اخیر شناخته شده است. صنعت چوب و مبلمان کشور در حال حاضر بیش از پنجاه هزار کارگاه کوچک و بزرگ تولیدی را به خود اختصاص داده و از جمله صنایعی است که از گستردگی قابل توجهی با امکانات بالفعل و بالقوه برخوردار است.
بنا بر گزارش مرکز آمار ایران، در حدود 226 واحد تولید صنعتی مبلمان با اشتغالزایی حدود 10 هزار نفر در کشور وجود دارد. و همچنین بنابر گزارش‌های اتحادیه‌ی درودگران تعداد 46 هزار و 700 واحد رسمی در زمینه‌ی صنایع چوب با اشتغالزایی حدود 117 هزار نفر در این کارگاهها مشغول فعالیت هستند.
در حال حاضر ارزش صادرات و واردات صنعت مبلمان چه میزان برآورد میشود؟
علیخانی: در سال ۱۳۹۳، ارزش صادرات مبلمان چوبی حدود ۱۰ میلیون دلار و ارزش واردات مبلمان چوبی کشور حدود ۱۲ میلیون دلار بوده است. رشد صادرات کشور و پیشی گرفتن آن از واردات نیازمند مدیریت جهادی و عزم ملی و نیز همدلی و هم‌زبانی کلیه دست‌اندرکاران امر سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی، قانونگذاری، تولید و صادرات در بخش‌های دولتی و خصوصی میباشد.
با عنایت به اینکه بر پایه سیست‌های کلی اقتصاد مقاومتی، اقتصاد کشور باید درون‌زا و برون‌نگر باشد، تکیه بر مواد اولیه، هنر، استعداد و خلاقیت‌های منابع انسانی داخل کشور، تولید باید رقابتی و صادرات محور باشد. توسعه صادرات به عنوان موتور محرکه تولید و محور توسعه پایدار کشور اولویت اول دولت تدبیر و امید تلقی میشود. لذا باید واردات در خدمت تولید و تولید در خدمت صادرات کشور باشد. هدف شورای ملی نیز تولید کالاهای با کیفیت رقابتی و حضور پررنگ و توانمند در بازارهای کشورهای منطقه و اقصی نقاط دنیا میباشد. به هر حال شورای ملی بر این باور است تکنو لوژی و سرمایه خارجی باید در حدمت صنعت و صادرات کشور قرار داده شود.
دکتر محسنی: یک درصد از صادرات کل دنیا را مبلمان تشکیل می‌دهد و این صنعت در رتبه‌ی ۱۷ قرار دارد. علی رغم اینکه سرعت رشد صادرات مبلمان در سالهای اخیر کمتر شده ولی از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۶ درحدود ۶۶ درصد رشد داشته است و این در حالی است که صادرات صنعت مبلمان ایران در سال ۲۰۰۶ رتبه ۵۳ را با ۰۰۳/۰ درصد از سهم کل صادرات کشور را به خود اختصاص داده است که این میزان نسبت به سال ۲۰۰۲، ۸۳ درصد افزایش داشته است.
با این حال، سهم صادرات مبلمان از کل صادرات ایران، رقمی بسیار ناچیز است که با توجه به توانمندی بالقوه‌ی صنعتگران ایرانی، نگران‌کننده است. یکی از مهمترین برنامه شورای ملی مبلمان، دکوراسیون ایران و صنایع وابسته سیاستگزاری برون رفت از مشکلات و کمک به افزایش صادرات مبلمان کشور است.
صنعت مبلمان، دکوراسیون و صنایع وابسته کشور در حوزه شبکه بانکی با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می کند؟
علیخانی: نظام بانکی، نظام مالیاتی، نظام تامین اجتماعی و نظام ارزشگذاری کالا در گمرک و قانون کار چالش‌های اصلی تولید، تجارت و صادرات کشور محسوب می‌شوند. صنف و صنعت مبلمان و صنایع مربوطه هم از این قاعده مستثنی نیستند. کمبود نقدینگی و سرمایه در گردش، نرخ بهره بالا، وثایق سنگین ملکی، تورم دو رقمی و هزینه‌های سربار، عدم دسترسی آسان و ارزان به مواد اولیه با کیفیت، حقوق ورودی بالای مواد اولیه، قیمت تمام شده بالا و عدم امکان رقابت با کالاها و محصولات مشابه خارجی در بازارهای داخلی و هدف صادراتی جزو مشکلات مهم صنف و صنعت مبلمان و دکوراسیون و صنایع وابسته می‌باشند. کوچک و متوسط بودن واحدهای تولیدی و عدم صرفه مقیاس در واحدهای موصوف یکی دیگر از مشکلات این صنعت است.تامین نقدینگی مورنیاز واحدهای تولیدی و صادراتی، اعمال معافیت‌های مالیاتی و تامین اجتماعی و کاهش نرخ بهره بانکی، در شرایطی که تولید با رکود تورمی روبروست، کاهش و منطقی‌سازی حقوق ورودی مواد اولیه، ادغام واحدهای تولیدی کوچک و متوسط، پرداخت یارانه‌ها و مشوق‌های تولیدی، صادراتی و نمایشگاهی و بازاریابی در جهت کمک به کاهش هزینه مبادله و افزایش قدرت رقابت، اصلاح نظام ارزشگذاری کالاهای صادراتی و وارداتی و اصلاح نظام تامین‌‌اجتماعی و نظام مالیاتی و نیز اصلاح قانون کار بر پایه نظرات شرکای اجتماعی (کارفرما، کارگر و دولت) و صیانت از محیط کار و در نهایت اصلاح و بهبود محیط کسب و کار، تربیت مهندسین، نیروی کار ماهر و استادان و طراحان حاذق و حرفه‌ای تولید و بازاریابان متخصص میتواند زمینه و بستر شکوفایی تولید و توسعه صادرات را مهیا کند.
حضور لوئیجی کولانی( یکی از برجسته ترین طراحان قرن بیستم) در دکو 20014 و تاثیر حضور ایشان بر صنعت طراحی ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟ لطفاً در این باره توضیحاتی ارائه نمایید.
علیخانی:کنفرانس دکو به عنوان آوردگاه علمی و آموزشی هنر، صنف و صنعت مبلمان و دکوراسیون و صنایع وابسته طی ۷ دوره برگزاری و با استفاده از طراحان اساتید برجسته و صاحب‌نام داخلی و بین‌المللی دستاوردهای ارزشمندی را در خصوص طراحی، تولید، تجارت (توزیع و صادرات) تحصیل کرده است. سیاست‌ها و برنامه‌های صنعتی و تجاری دولت، دیدگاه‌ها، رویکردها و برنامه‌های مجلس شورای اسلامی، مسائل و مشکلات فعالان اقتصادی و دست‌اندرکاران هنر صنعت مبلمان، دکوراسیون و صنایع وابسته، نظرات کارشناسی، ایده‌ها و راهکارهای فنی و تخصصی کارشناسان، محققان و پژوهشگران و استادان علوم و حریف مبلمان و دکوراسیون در عرصه علم و میدان و پیشنهادات و راهکارهای تشکل‌های صنف و صنعت مبلمان در این کنفرانس ارائه و تبیین شده است. کنفرانس دکو آثار ماندگاری را خلق کرده است که نه تنها برای هنر صنعت مبلمان و دکوراسیون بلکه برای کشور افتخارآفرین است.همایش دکو در هرسال نمونه‌ای بارز از برگزاری این همایش در تراز جهانی‌است. همچنین تاسیس دانشگاه و تربیت هزاران کارشناس و کارشناسی ارشد، تاسیس موزه مبل، احداث شهرک صنعتی مبلمان، تهیه استراتژی توسعه صنعت و تجارت مبلمان، تشکیل شورای ملی مبلمان، دکوراسیون و صنایع وابسته، ایجاد بازارهای مبل و تغییر ساختاری در شبکه توزیع و ... از جمله این دستاوردها محسوب میشود. بر همین اساس، این کنفرانس محلی برای هم‌اندیشی و هم‌افزایی کلیه دست‌اندرکاران هنر صنعت مبلمان اعم از سیاستگذاران، دستگاههای اقتصادی، مراکز علمی و دانشگاهی، فعالان اقتصادی، تشکل‌های علمی، هنری، صنفی، صنعتی و تجاری و اساتید و دانشجویان و نیز رسانه‌های گروهی هنر، صنف و صنعت مبلمان درجهت آسیب شناسایی مشکلات تولید، تجارت و صادرات مبلمان و دکوراسیون و صنایع وابسته، شکوفایی صنف و صنعت، تسهیل تجارت و توسعه صادرات مبلمان، دکوراسیون و صنایع وابسته میباشد. انتقال دانش فنی، تکنولوژی و ماشین‌آلات خطوط تولید، برندسازی، بازاریابی، تولید کالاها براساس خواست، سلیقه و سفارش مشتری و حضور در بازارهای هدف صادراتی، جذب سرمایه‌گذاری خارجی و صرفه جایگاه صنعت و تجارت مبلمان و دکوراسیون و کالاها و محصولات این حوزه به سایر کشورها از دیگر نتایج کنفرانس دکو به شمار می‌آیند.
دکتر لاهیجی: حضور آقای کولانی بعنوان یکی از معروفترین طراحان قرن بیستم، هیجان و انگیزه ای را برای طراحان جوان و دانشجوی ایرانی بوجود آورد که هنوز آثار آن ادامه دارد. از دکوی سال گذشته تاکنون بارها از طرف دانشگاههای مختلف برای سخنرانی و ارائه اطلاعات از آقای کولانی دعوت به عمل آمده و این حرکت و ارائه اطلاعات همچنان ادامه دارد.
لطفا در مورد امضاء تفاهم نامه همکاری با دانشگاه گولیلمو مارکونی ایتالیا( Guglimo Marconi) در کنفرانس دکو و تاثیر آن بر مرکز آموزش علمی- کاربردی انجمن مبل ایران توضیحاتی ارائه نمایید.
دکتر شیری: در سال گذشته پس از انعقاد قرارداد همکاری مرکز علمی کاربردی مبلمان و دکوراسیون ایران با دانشگاه ایتالیایی univesidta degli gmglielmo زمینه های اجرایی شدن این قرارداد در مرکز مذکور ایجاد شد که از جمله می توان به راه‌اندازی بخش بین‌الملل مرکز برای ایجاد روابط کاری صحیح بین دو مرکز علمی یادشده، مطالعه و تنظیم موضوعات و رشته‌های تحصیلی مستقل و مشترک متناسب با نیازهای تشکل‌های صنفی و صنعتی مبلمان دکوراسیون و صنایع وابسته، تنظیم روش اداری ثبت نام، ایجاد زمینه‌های اعزام دانشجو و حضور اساتید و اخذ مجوزهای لازم از وزارت علوم، فناوری و تحقیقات برای تایید مدارک تحصیلی پس از اتمام دوره های تحصیلی اشاره کرد.
در صورت امکان گزارشی در مورد کارگاههای آموزشی دکو 2014 ارائه نمایید. تفاوت این کارگاهها با کارگاههای سال گذشته را در چه می بینید؟
دکتر شیری: کارگاه های آموزشی به طورمعمول برای تبیین علمی و ارائه تجربیات به تفصیل براساس رویکردهای تعیین شده هر کنفرانس، تعیین، برنامه ریزی و اجرا می گردند. در سال های گذشته نیز این روال برای کنفرانس های قبلی دکو پیش بینی و اجرا شده بود. در کنفرانس دکو ۲۰۱۵ نیزهمین رویه ادامه خواهد داشت و مشخصا در مورد ارتقاء کیفیت مطالب و نحوه ارائه مناسب تلاش می شود.در کنفرانس دکو ۲۰۱۵ پیش بینی شده است تا کارگاه هایی در خصوص نحوه طراحی و آماده سازی نماینده یک برند برتر در ایجاد نمایندگی درکشور متبوع و سایر کشورها و تجربیات وسیستم های نحوه بازاریابی و فروش محصولات در جهان که پس از تحریم‌ها می تواند مورد استفاده اعضاء تشکل های صنفی و صنعتی باشد برگزار شود. در نظر است تجربیات مربوط به شرکت های طراحی صنعتی و فناوری های مورد استفاده آن ها نیز در این کنفرانس و خصوصا کارگاههای آموزشی ارائه شوند.
ارسال نظر