جشن بی‌معنایی
میلان کوندرا یکی از نویسندگان شناخته‌شده و پرطرفدار در ایران است که تاکنون آثار زیادی از این نویسنده به فارسی ترجمه شده و در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است. او متولد ۱ آوریل، ۱۹۲۹ در برنو، چکسلواکی است و از سال ۱۹۷۵ در فرانسه زندگی می‌کند و از سال ۱۹۸۱ شهروند فرانسه شده‌است. تا زمانی که در چکسلواکی زندگی می‌کرد و حتی در نخستین سال‌‌های ورودش به فرانسه، اطلاعاتی درباره زندگی او منتشر می‌شد؛ اما اکنون که آثارش شهرتی بین‌المللی برایش به ارمغان آورده‌اند، هنوز آنگونه که شایسته نام اوست، به شرح زندگی شخصی‌اش پرداخته نشده است.
میلان کوندرا یکی از نویسندگان شناخته‌شده و پرطرفدار در ایران است که تاکنون آثار زیادی از این نویسنده به فارسی ترجمه شده و در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است. او متولد ۱ آوریل، ۱۹۲۹ در برنو، چکسلواکی است و از سال ۱۹۷۵ در فرانسه زندگی می‌کند و از سال ۱۹۸۱ شهروند فرانسه شده‌است. تا زمانی که در چکسلواکی زندگی می‌کرد و حتی در نخستین سال‌‌های ورودش به فرانسه، اطلاعاتی درباره زندگی او منتشر می‌شد؛ اما اکنون که آثارش شهرتی بین‌المللی برایش به ارمغان آورده‌اند، هنوز آنگونه که شایسته نام اوست، به شرح زندگی شخصی‌اش پرداخته نشده است. کوندرا ترجیح می‌دهد زندگی‌نامه‌ای نداشته باشد و بر این باور است که رمان‌نویس باید از گفته «گوستاو فلوبر» پیروی کند؛ یعنی پشت اثر خود پنهان شود. او می‌گوید: «رمان‌نویس خانه زندگانی‌اش را ویران می‌کند تا با سنگ‌های آن، خانه رمان خود را بسازد». کوندرا با تدوین زندگی‌نامه نویسندگان موافق نیست و معتقد است که زندگی شخصی نویسنده فقط مربوط به خود اوست؛ زیرا زندگی‌نامه نویسنده به شکل و ماهیت اثر آسیب می‌رساند. او حدود 14 سال داشت که سرودن شعر را آغاز کرد. اشعار او در مطبوعات انتشار یافت. خود او
می‌گوید تا 25سالگی به موسیقی، بیشتر از ادبیات علاقه داشته است و این شیفتگی تا همیشه در فکر و احساسش باقی می‌ماند. میلان کوندرا سرانجام شعر را کنار می‌گذارد و از سال 1958 نوشتن داستان کوتاه را آغاز می‌کند و تا سال 1968 ده داستان کوتاه با عنوان کلی «عشق‌های مضحک» می‌نویسد. نخستین رمانش به نام «شوخی» در سال 1967 در فرانسه انتشار یافت؛ رمانی که باعث شهرت جهانی او شد. در سال 1973 رمان «زندگی جای دیگر است» به زبان فرانسه انتشار یافت و جایزه «مدیسی» برای بهترین رمان خارجی را به دست آورد. رمان «والس خداحافظی» در سال 1978 جایزه «موندلو» را در ایتالیا نصیب کوندرا کرد. در سال 1981 جایزه «کامنولث اوارد» در آمریکا به رمان «کتاب خنده و فراموشی» تعلق گرفت. در سال 1982 مجموعه آثارش جایزه «اروپا لیتراتور» را می‌گیرد. در سال 1984 رمان «بار هستی» شهرت او را به‌عنوان یکی از رمان‌نویسان بزرگ معاصر تثبیت می‌کند. آثار زیادی از او توسط مترجمان ایرانی ترجمه شده است، اما اخیرا رمان «جشن بی‌معنایی» این نویسنده با ترجمه قاسم صنعوی روانه بازار کتاب شده است و در همین مدت مخاطبان استقبال خوبی از این رمان داشته‌اند. پس از گذشت چهارده سال
از چاپ آخرین رمان میلان کوندرا، این نویسنده بزرگ جهان که بارها از او به‌عنوان نامزد جایزه نوبل ادبیات نام برده شده، این رمان را منتشر کرده است. ناشر در پشت جلد کتاب نوشته است: نوری بینداز بر جدی‌ترین مشکلات زندگی و همزمان، حتی یک جمله جدی هم نگو؛ این است «جشن بی‌معنایی».
جشن بی‌معنایی در ادامه سنت رمان‌نویسی میلان کوندرا است و در هفت فصل روایت می‌شود، اما به‌صورت خطی کلاسیک تنظیم نشده و نمی‌توان جریانی داستانی از آن استخراج کرد. رمان طی چند روز در ماه ژوئن می‌گذرد و از حوالی پارک لوکزامبورگ، واقع در مرکز پاریس آغاز می‌شود. این رمان با ترجمه قاسم صنعوی توسط نشر بوتیمار منتشر شده است.
جشن بی‌معنایی در ادامه سنت رمان‌نویسی میلان کوندرا است و در هفت فصل روایت می‌شود، اما به‌صورت خطی کلاسیک تنظیم نشده و نمی‌توان جریانی داستانی از آن استخراج کرد. رمان طی چند روز در ماه ژوئن می‌گذرد و از حوالی پارک لوکزامبورگ، واقع در مرکز پاریس آغاز می‌شود. این رمان با ترجمه قاسم صنعوی توسط نشر بوتیمار منتشر شده است.
ارسال نظر