می‌گویند یکی از راه‌های شناختن هر کشور یا منطقه و درک تجربه‌ای واقعی از آن، راندن در جاده‌ها و بزرگراه‌های آن است.
جاده‌ها یا بزرگراه‌ها شریان‌هایی هستند که در امتداد ساحل یا به شکل مسیرهایی پرپیچ‌وخم در کوهستان، خطوطی در پارک‌های ملی یا پل‌هایی روی آب نقاط مختلف یک کشور یا دو نقطه در دو کشور مختلف را به هم می‌پیوندند و درعین‌حال روایتی واقعی و زیبا از ویژگی‌های طبیعی و جغرافیایی به‌دست می‌دهند. برخی از آنها صدها سال عمر دارند و برخی به‌تازگی و به واسطه پیشرفت‌های علمی و فنی ساخته شده‌اند و سفرهایی را ممکن ساخته‌اند که پیش از آن ناممکن بوده است. نگاهی کوتاه به بعضی از زیباترین جاده‌های دنیا بی‌فایده نخواهد بود، به این امید که روزی بخت رانندگی در آنها نصیب آنهایی شود که به سفر، رانندگی و پاگذاشتن به ماجراهای جدید و ناب عشق می‌ورزند.
pic۱

جاده ترانس‌فاگاراسان، رومانی: یا DN۷C طولانی‌ترین جاده کشور رومانی و دراماتیک‌ترین آنها است. این جاده در دوران نیکولا چائوشسکو، دیکتاتور سابق رومانی، بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۴ و با مقاصد نظامی ساخته شد و مناطق تاریخی و استراتژیک ترنسیلوانیا و والاچیا را به شهرهای سیبی‌یو و پیتستی متصل می‌کند. زیباترین بخش این جاده انتهای آن در شمال است که به شکل پیچ‌وخم‌های کوتاه و بلند و شیب‌های گاه تند و به طرزی شگفت‌آور در بستر یک دره گسترده شده است. جاده در جایی دیگر تا دو هزار و ۳۴ متر ارتفاع می‌گیرد.

جاده گولیانگ، چین: گولیانگ نه فقط از زیباترین جاده‌های دنیا که از خطرناک‌ترین آنها هم هست. ۱۳ روستایی چینی ظرف ۵ سال این جاده را در دل کوه‌های تای‌هانگ در استان هِنان چین کندند. جاده در واقع تونلی است که هزار و ۲۰۰ متر طول، ۵ متر ارتفاع و ۴ متر عرض دارد و از سال ۱۹۷۷ اجازه تردد خودروها در آن صادر شد. موقعیت باورنکردنی این جاده آن را به یکی از جاذبه‌های توریستی این کشور تبدیل کرده است، اگرچه چینی‌ها می‌گویند در آن دالان هیچ‌کس حق اشتباه ندارد.

جاده آتلانتیک، نروژ: این جاده در سال ۱۹۸۹ با نام جاده ملی توریستی نروژ افتتاح شد و در سال ۲۰۰۵ عنوان «معماری قرن نروژ» را هم از آن خود کرد. جاده آتلانتیک روی آب کشیده شده، ۳/۸ کیلومتر طول دارد و در اصل بخشی از جاده شماره ۶۴ این کشور است. پایه‌های آتلانتیک که دو شهر پرجمعیت کریستیان‌شوند و مولد را به هم متصل می‌کند، روی جزایری کوچک ایستاده‌اند که گاه حضورشان کمی غیرمنتظره به نظر می‌رسد. منظره زیبای اطراف جاده و اوج و فرودهای آن در نقاط مختلف که تصویر دریای متلاطم را تداعی می‌کند، رانندگی روی آن را به تجربه‌ای یگانه و فراموش‌نشدنی تبدیل می‌کند.
pic۲
بزرگراه شماره ۱، کالیفرنیا، آمریکا: این جاده در سال ۱۹۳۷ افتتاح شد. «بزرگراه تمام آمریکایی» از اصلی‌ترین مسیرهای شمالی جنوبی در ایالت کالیفرنیا است که بخشی طولانی از آن در امتداد سواحل زیبای اقیانوس آرام کشیده شده است. بزرگراه شماره ۱ در واقع درست مطابق با خط ساحلی طراحی شده است. جاده گاه از کنار تپه‌ها و صخره‌های مقابل اقیانوس می‌گذرد و گاه آنها را در آغوش می‌گیرد. بزرگراه شماره ۱ در جایی ساحل را ترک می‌کند و چند کیلومتری را به درون یک جنگل می‌خزد. جاده در مسیرش از روی چند پل تاریخی هم می‌گذرد، از جمله پل بیکسبی کریک (Bixby Creek).

پل هفت مایلی، کالیفرنیا، آمریکا: این جاده پلی روی آب است که بخشی از شهر ماراتون در ایالت کالیفرنیا را به شهر لیتل داک (Little Duck) متصل می‌کند. پل هفت مایلی از معروف‌ترین پل‌های آمریکا است که در زمان ساخت جزو طولانی‌ترین‌ها در دنیا بوده است. یکی از پل‌ها قدیمی‌تر است و در فاصله سال‌های ۱۹۰۸ تا ۱۹۱۲ ساخته شده. پل جدید که مخصوص تردد خودرو است در سال‌های ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۲ ساخته شده و از اولی کوتاه‌تر و در حدود ۱۱ کیلومتر (در حدود ۷ مایل) طول دارد. اگر راننده‌ای عجله نداشته باشد می‌تواند ۴ ساعت تمام را از رانندگی در این منظره چشم‌نواز و اگر سر وقت برسد از دیدن طلوع و غروب‌ رویایی خورشید لذت ببرد.

جاده کاراکورام، چین و پاکستان: این جاده زیبا طولانی‌ترین جاده بین‌‌المللی دنیا است. این جاده بر کف دره‌ای میان رشته‌کوه‌های کاراکورام، دو کشور چین و پاکستان در ارتفاعی بالاتر از ۴ هزار متر را به یکدیگر متصل می‌کند. کاراکورام که امروز از جذاب‌ترین نقاط برای توریست‌ها است، به دلیل ارتفاع بالا و شرایط بسیار دشوار ساخت‌وسازش، گاه هشتمین عضو عجایب جهان لقب گرفته است. طی ۲۰ سال عملیات ساخت این بزرگراه (سال‌های ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۹) ۸۱۰ کارگر پاکستانی و ۲۰۰ کارگر چینی جان خود را از دست دادند. این جاده در قلب منطقه‌ای است که از نظر سیاسی و جغرافیایی موقعیت حساسی دارد. چینی‌ها بزرگراه کاراکورام را «بزرگراه دوستی»
نامیده‌اند.