مراقبه کنیم تا مراقبه نشویم
* محمد سیدرضا قندیلی توافق ایران با 1+5 سبب خواهد شد مجاری شبه دولتی از نظام اقتصادی کشور به دلیل حجم مشارکت‌های پی‌درپی سرمایه‌گذاری‌های خارجی خارج شوند که این موضوع خود چالش برانگیز است و از طرفی با شفاف‌سازی بسیاری از قراردادها و مشارکت‌های دولتی با طرف‌های بین‌المللی، سرریز سرمایه‌گذاری‌های خارجی ابتدا در بورس و سپس در صنایعی که تکنولوژی تولید آن در حد نرمال جهانی است، اتفاق می‌افتد، این انتخاب براساس خریدهای انبوه سرمایه‌گذاران داخلی ایران از کشورهایی نظیر چین، کره، ژاپن و برخی کشورهای صنعتی اروپایی اتفاق افتاده است. در همین اثنا سرمایه‌گذاری‌های خارجی در بورس در ابتدا به این سمت خیز برخواهند داشت، اما صنایع معدنی و برخی گروه‌های صنعتی ( خودرو، صنایع غذایی، کشاورزی، تجهیزات معدنی و مواد اولیه صنعتی) که به استعدادهای ذاتی سرزمین ایران معطوف می‌شود نیز به عنوان لایه‌های نهفته این سرمایه‌گذاری در بلندمدت به اولویت‌های اصلی تبدیل می‌شود.
با این حال ایران درکریدوری جهانی قرار دارد و نقطه ثقلی برای منطقه آسیا و اروپا محسوب می‌شود، مساحت بکر، راه‌های ترانزیتی، دسترسی به دریای آزاد و جمعیت منطقه، منابع انسانی ماهر و متخصص دلیلی مشهود است برای کاهش هزینه‌های تولید، حمل‌ونقل کالا برای طرف‌های خارجی که این موضوعات و موارد مرتبط به آن توسط معاون اول رئیس جمهور به تفصیل ارائه شده است.
تاکنون تمامی مسیرهای توسعه، تولید، رونق و اشتغال با موضوعی چالش برانگیز به نام «تحریم» روبه‌رو بوده است که مفسران اقتصادی آن را با پیشوند و پسوندهای گوناگونی مطرح کردند که این مساله سبب بروز مشکلاتی برای تامین منابع مالی اولیه، گشایش‌های ارزی و حمایت‌های مالی و بانکی میان کشورهای منطقه در حمایت از تولیدکنندگان، گروه‌های کالایی و خدمات فنی و مهندسی کشور شده بود و کمتر می‌توانستیم در رویدادها و مناقصات بین‌المللی منطقه موفق شویم و در این بین کشورهایی که موضوعات اقتصادی و تعاملات تجاری را به خوبی تئوریزه نموده و در عمل نیز فایق آمده‌اند، حتی با درنظرگرفتن جغرافیای وجودی آن‌ها پیشروتر و موفق‌تر بودند که باید به این موضوع به صورت
مفصل پرداخت.
اکنون با توافق جامع که شاید چند گام به آن مانده باشد، تمامی کشورهایی که نسبت به همکاری با ایران سرباز می‌زدند یک به یک از این تحول جهانی بیش از پیش استقبال کرده‌اند و خواهان دسترسی به بازار ایران هستند. این در حالی است که مشارکت و بازدهی خود را در سرمایه‌گذاری در ایران می‌بینند تا به واسطه ایجاد این نقطه‌های مشترک بتوانند بازارها و دفاتر فروش خود را رونق ببخشند.
این اعتمادسازی جهانی عوایدی دارد که باید با هرگام جهانی فرصت‌های سرمایه‌گذاری و توسعه صادرات و تولیدهای جهانی ایران در بازارهای هدف نیز هماهنگ و متوازن طراحی شود و تجارتی گام به گام آغاز شود و بتوان با ایجاد دفاتر و بازارهای تخصصی ایرانی بین‌المللی تمام جریان‌های اقتصادی، سرمایه‌ای و صادراتی را تحت کنترل منابع ایرانی قرار بدهیم چرا که اگر خود دل نسوزانیم جهان دل نمی‌سوزاند، مراقبه کنیم تا مراقبه نشویم.