همه ما می‌دانیم که هیچ گونه‌ای مانند ما انسان‌ها چنین اثر بزرگی بر کره‌زمین نداشته است. آنچه تا امروز نمی‌دانستیم این است که چگونه این اثر را اندازه‌گیری کنیم، گرچه به لطف تخمین‌ها در یک گزارش جدید می‌توانیم مقدار کلی ستانده موادی که ما بر کره زمین بجا می‌گذاریم را بالای ۳۰ تریلیون تن محاسبه کنیم. در واقع با برآوردی نسبی از وزن تمامی مصنوعات بشری در طول تاریخ (اعم از ماشین‌ها، ابزارها، وسایل و زیرساخت‌های شهری و روستایی) روی زمین، دریا یا در فضا حدود ۳۰ تریلیون تن است. این تحقیق در Anthropocene Review منتشر شد؛ یک مجله علمی که مقالات بررسی همکار در مورد ماهیت دوره زمین‌شناسی فعلی را جمع‌آوری می‌کند؛ دوره‌ای که با حضور انسان تعریف می‌شود. (بررسی همکار یا peer-reviewed فرآیندی است که طی آن دانشمندان کیفیت کار دیگر دانشمندان را ارزیابی می‌کنند.) گرچه زیست‌کره ما قسمت عمده همه چیزهای زنده را ترکیب می‌کند، فناوری کره (technosphere) شامل مجموع ستانده مواد ناشی از گونه انسان می‌شود. این چیزی است که پژوهش مورد نظر درصدد محاسبه آن است. پژوهشگران برای اشاره به هر آنچه تاکنون توسط بشر ساخته شده است از اصطلاح «فناوری کره» استفاده می‌کنند. فناوری کره به معنای آن است که انسان تاثیری بسیار عظیم بر روی کره‌ای داشته است که در حال حاضر بر روی آن زیست می‌کند. گزارش ذکرشده این اثر انسانی را به جنبه‌های مختلف فعالیت تفکیک می‌کند. در اینجا ۱۰ جنبه مهم را در قالب نمودار آماری بیان کرده‌ایم. نواحی شهری بزرگ‌ترین اثر را دارا هستند (۱/ ۱۱ تریلیون تن) و مسکن روستایی با ۳/ ۶ تریلیون تن در رتبه دوم قرار می‌گیرد.

نویسندگان این مقاله بیان می‌کنند که گرچه تخمین دقیق این اعداد دشوار است اما آنها از لحاظ مرتبه بزرگی صحیح هستند. امروزه زیست توده ناشی از انسان تقریبا برابر ۳۰۰ میلیون تن است. (زیست توده (Biomass) یا بیومس یک منبع تجدیدپذیر انرژی است که از مواد زیستی به دست می‌آید. به‌طورکلی زباله‌هایی که منشأ زیستی داشته باشند و از تکثیر سلولی پدید آمده باشند بیومس نامیده می‌شوند.) این مقدار بیش از دو برابر همه مهره‌داران بزرگی است که پیش از تمدن بشر روی کره زمین زندگی می‌کردند و کل مرتبه بزرگی به مراتب بزرگ‌تر از همه مهره‌دارانی است که اکنون در حیات‌وحش زندگی می‌کنند. در ۳۰.۱۱ تریلیون تن اندازه فناوری کره پنج برابر وسیع‌تر و بزرگ‌تر است. این مقدار معادل این است که هر متر مربع مجزا از سطح زمین با تقریبا ۵۰ کیلوگرم ماده پوشانده شود. دی‌اکسیدکربن جوی تنها بخش کوچکی از فناوری کره را تشکیل می‌دهد و تولید گازهای مضر توسط ما یک تریلیون تن برآورد می‌شود. گرچه این مقدار تنها در یک سوم از کل شرکت می‌کند اما هنوز برای برابری با اهرام مصر ۱۵۰ هزار مترمربعی کافی است. همچنین این مقدار برای پر کردن یک لایه با ضخامت تقریبا ۱ متر در کل کره زمین کافی است؛ لایه‌ای که هر دو هفته تا یک میلیمتر ضخیم‌تر می‌شود و این مقدار حتی یک چهارم دی‌اکسیدکربن ما که به اقیانوس‌ها نفوذ پیدا می‌کند را محاسبه نکرده است.

سنجش اثر انسان بر زمین