محسن پورسینا در گفتگو با دنیای اقتصاد:
احزاب به دنبال چهره های اقتصادی
کمند چوبینه- نقش احزاب ایران در توسعه و ثبات اقتصادی و به طور کلی پیوند میان سیاست و اقتصاد، محور گفتگوی دنیای اقتصاد با محسن پورسینا، عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی اصفهان است. پورسینا نقش احزاب ایران در ثبات اقتصادی را کمرنگ ارزیابی می کند و معتقد است فعالیت فصلی احزاب مانع جدی در توسعه سیاسی و اقتصادی در کشور است. مشروح گفتگوی دنیای اقتصاد با این فعال اقتصادی را در زیر می خوانید.
دنیای اقتصاد: به طور کلی سیاست و فعالیت های سیاسی چه نقشی در توسعه اقتصادی دارند؟
در جهان امروز و با وجود شرکت های فراملیتی طبیعی است که مراوده بین کشورها و شرکت های بزرگ اتفاق می افتد و این مراودات نمی تواند فارغ از روابط دیپلماتیک شکل بگیرد و شاید توسعه روابط سیاسی پیش زمینه ای برای توسعه اقتصادی است و توسعه روابط سیاسی مستلزم اقتصاد بلوغ یافته داخلی است.
دنیای اقتصاد: به طور کلی سیاست و فعالیت های سیاسی چه نقشی در توسعه اقتصادی دارند؟
در جهان امروز و با وجود شرکت های فراملیتی طبیعی است که مراوده بین کشورها و شرکت های بزرگ اتفاق می افتد و این مراودات نمی تواند فارغ از روابط دیپلماتیک شکل بگیرد و شاید توسعه روابط سیاسی پیش زمینه ای برای توسعه اقتصادی است و توسعه روابط سیاسی مستلزم اقتصاد بلوغ یافته داخلی است.
کمند چوبینه- نقش احزاب ایران در توسعه و ثبات اقتصادی و به طور کلی پیوند میان سیاست و اقتصاد، محور گفتگوی دنیای اقتصاد با محسن پورسینا، عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی اصفهان است. پورسینا نقش احزاب ایران در ثبات اقتصادی را کمرنگ ارزیابی می کند و معتقد است فعالیت فصلی احزاب مانع جدی در توسعه سیاسی و اقتصادی در کشور است. مشروح گفتگوی دنیای اقتصاد با این فعال اقتصادی را در زیر می خوانید.
دنیای اقتصاد: به طور کلی سیاست و فعالیت های سیاسی چه نقشی در توسعه اقتصادی دارند؟
در جهان امروز و با وجود شرکت های فراملیتی طبیعی است که مراوده بین کشورها و شرکت های بزرگ اتفاق می افتد و این مراودات نمی تواند فارغ از روابط دیپلماتیک شکل بگیرد و شاید توسعه روابط سیاسی پیش زمینه ای برای توسعه اقتصادی است و توسعه روابط سیاسی مستلزم اقتصاد بلوغ یافته داخلی است. آنچه که قدرت چانه زنی های بین المللی را افزایش می دهد رشد اقتصادی در داخل کشور است. توسعه سیاسی زمینه توسعه اقتصادی را فراهم می کند و از سوی دیگر اگر مسیر توسعه اقتصادی به درستی طی شده باشد قدرت کشور را در معاملات بین المللی افزایش می دهد.
دنیای اقتصاد: شاید یکی از نمونه های رابطه سیاست و اقتصاد را بتوان در مذاکرات هسته ای ایران و شش قدرت جهانی یافت. از بعد اقتصادی بیشترین آثار توافق رفع تحریم های اقتصادی علیه ایران است. چقدر این توافق سیاسی در توسعه اقتصادی کشورمان نقش خواهد داشت؟
توافقی که صورت گرفته است زمینه مناسبی برای گسترش روابط با کشورها و توسعه بازارهای اقتصادی و تسهیل مراودات مالی را فراهم می کند و اعتبار کشور را در حوزه بین الملل ارتقا داده است و می توان دستیابی به این توافق تاریخی را از بهترین عملکردهای دولت یازدهم دانست که مورد تقدیر رهبر انقلاب و مردم کشور نیز قرار گرفت. با رفع تحریم ها می توانیم شاهد رونق هر چه بیشتر اقتصاد البته در بلند مدت باشیم. باید بپذیریم که دولت بدترین شرایط اقتصادی کشور را مدیریت می کند و باید سوء مدیریتی که در دهه اخیر شاهد آن بودیم را به مرور زمان جبران کنیم. مهار تورم افسار گسیخته یک شبه نخواهد بود.
خروج از بحران اقتصادی بدون تعامل با دنیا امکانپذیر نیست اما باید به این نکته مهم توجه کرد که نگاه به خارج نباید موجب شود که توانمندی های داخلی را به دست فراموشی بسپاریم و نباید از فرصت های محدود توسعه تولید داخلی به راحتی چشم پوشی کنیم.
دنیای اقتصاد: در حوزه سیاست، احزاب و فعالین سیاسی نقش کلیدی را ایفا می کنند به نظر شما احزاب سیاسی کشور چقدر در توسعه و بهبود شرایط اقتصادی موثر بوده اند؟
باید بپذیریم که آنچه در ایران از نقش احزاب انتظار داریم در دوران بعد از انقلاب چندان ویژه و پررنگ نیست و نقش آفرینی جدی در پویایی اقتصاد نداشته اند.
در کشورهایی که احزاب فعال به معنی واقعی کلمه وجود دارند مردم آن کشور از طریق برنامه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که احزاب ارائه می دهند به پای صندوق های رای می روند و به حزب مورد علاقه خود رای می دهند و حزب حاکم برنامه ای را که در انتخابات اعلام کرده باید اجرایی کند ولی در ایران فعالیت های احزاب کمرنگ است و تنها در دوره های انتخابات مختلف ما شاهد رویش آنها هستیم و بعد از آن فراموش می شود و مردم نیز به این گونه فعالیت های حزبی
بی اعتماد می شوند و تصور می کنند که تنها برای جلب آراء وارد کارزار انتخاباتی می شوند. فصلی عمل کردن احزاب به ضرر توسعه سیاسی و اقتصادی خواهد بود و از همه مهمتر اعتماد مردم را از بین می برد.
دنیای اقتصاد: به عنوان یک فعال اقتصادی تعامل فعالین عرصه اقتصاد و سیاست را با یکدیگر چطور ارزیابی می کنید؟
احزابی که وجود دارند بیشتر در حوزه سیاست فعال هستند و علیرغم رابطه محدودی که با فعالین اقتصادی دارند ارتباطشان به نوعی شکل یافته و سیستماتیک نیست. احزاب ما در مرامنامه های خود رابطه معین و منظمی را با فعالین اقتصاد مشخص
نمی کنند. گاهی دراحزاب ما چهره های حقیقی تاثیرگذارند و نه حزب مورد تایید آنها. ممکن است اعضای یک حزب با فعالین اقتصادی در رابطه باشند و حتی به یکدیگر مشورت بدهند اما این روابط در قالب چهره های حقیقی آنها تعریف می شود و نه حزبی که به آن تعلق دارند و این می تواند نوعی ضعف برای احزاب ایران تلقی شود.
وقتی دولتی در کشور حاکم می شود مسلما گروهی از احزاب از آن حمایت می کنند و از سیطره آن دولت استفاده بیشتری می برند و این ارتباطی به برنامه حزبی ندارد. فعالین اقتصادی هم از سوی دیگر مجبورند که با مجموعه دولت حاکم همراه باشند و فارغ از اینکه آیا تفکرات سیاسی مشابهی با دولت دارند یا خیر برای پیشبرد اهداف اقتصادی مد نظر خود اقدام به همکاری کنند.
دنیای اقتصاد: از زمان روی کار آمدن دولت یازدهم و به خصوص بعد از توافق هسته ای شاهد حضور پررنگ هیات های اقتصادی و سیاسی از نقاط مختلف جهان در کشور هستیم که البته اصفهان هم سهم بسزایی در میزبانی این هیات ها ایفا کرده است. ورود این هیات ها تا چه اندازه موجب رشد سیاسی و اقتصادی استان می شود؟
فرصت توسعه یافتگی هم اکنون برای ایران بوجود آمده، طبیعی است که هر هیات سیاسی و اقتصادی که به کشور سفر می کند به دنبال منافع خود می گردد و هیچ کشوری دلسوز مردم ایران نیست ولی ما باید بتوانیم رابطه برد - برد را در این تعاملات بوجود بیاوریم. اگر آنها خواهان منفعت هستند پس ما نیز باید به قدر مساوی از منافع کشورهای آنها استفاده کنیم.
قدرت مذاکرات هدفمند و برنامه مشخص برای رابطه با هر کشوری می تواند ما را در این جهت یاری رساند. اصفهان هم از این قاعده کلی مستثنی نیست. به عنوان مثال هیات های مختلف آلمانی، فرانسوی، چک و اسپانیایی به اصفهان سفر کرده اند و ما به دلیل عدم برنامه ریزی های صحیح نتوانستیم نهایت استفاده را در جهت تامین منافع استان ببریم البته دست خالی هم نیستیم و فرصت های مناسبی در جهت توسعه گردشگری مطرح شده است و زمینه های خوبی برای توسعه استان وجود دارد.
دنیای اقتصاد: به طور کلی سیاست و فعالیت های سیاسی چه نقشی در توسعه اقتصادی دارند؟
در جهان امروز و با وجود شرکت های فراملیتی طبیعی است که مراوده بین کشورها و شرکت های بزرگ اتفاق می افتد و این مراودات نمی تواند فارغ از روابط دیپلماتیک شکل بگیرد و شاید توسعه روابط سیاسی پیش زمینه ای برای توسعه اقتصادی است و توسعه روابط سیاسی مستلزم اقتصاد بلوغ یافته داخلی است. آنچه که قدرت چانه زنی های بین المللی را افزایش می دهد رشد اقتصادی در داخل کشور است. توسعه سیاسی زمینه توسعه اقتصادی را فراهم می کند و از سوی دیگر اگر مسیر توسعه اقتصادی به درستی طی شده باشد قدرت کشور را در معاملات بین المللی افزایش می دهد.
دنیای اقتصاد: شاید یکی از نمونه های رابطه سیاست و اقتصاد را بتوان در مذاکرات هسته ای ایران و شش قدرت جهانی یافت. از بعد اقتصادی بیشترین آثار توافق رفع تحریم های اقتصادی علیه ایران است. چقدر این توافق سیاسی در توسعه اقتصادی کشورمان نقش خواهد داشت؟
توافقی که صورت گرفته است زمینه مناسبی برای گسترش روابط با کشورها و توسعه بازارهای اقتصادی و تسهیل مراودات مالی را فراهم می کند و اعتبار کشور را در حوزه بین الملل ارتقا داده است و می توان دستیابی به این توافق تاریخی را از بهترین عملکردهای دولت یازدهم دانست که مورد تقدیر رهبر انقلاب و مردم کشور نیز قرار گرفت. با رفع تحریم ها می توانیم شاهد رونق هر چه بیشتر اقتصاد البته در بلند مدت باشیم. باید بپذیریم که دولت بدترین شرایط اقتصادی کشور را مدیریت می کند و باید سوء مدیریتی که در دهه اخیر شاهد آن بودیم را به مرور زمان جبران کنیم. مهار تورم افسار گسیخته یک شبه نخواهد بود.
خروج از بحران اقتصادی بدون تعامل با دنیا امکانپذیر نیست اما باید به این نکته مهم توجه کرد که نگاه به خارج نباید موجب شود که توانمندی های داخلی را به دست فراموشی بسپاریم و نباید از فرصت های محدود توسعه تولید داخلی به راحتی چشم پوشی کنیم.
دنیای اقتصاد: در حوزه سیاست، احزاب و فعالین سیاسی نقش کلیدی را ایفا می کنند به نظر شما احزاب سیاسی کشور چقدر در توسعه و بهبود شرایط اقتصادی موثر بوده اند؟
باید بپذیریم که آنچه در ایران از نقش احزاب انتظار داریم در دوران بعد از انقلاب چندان ویژه و پررنگ نیست و نقش آفرینی جدی در پویایی اقتصاد نداشته اند.
در کشورهایی که احزاب فعال به معنی واقعی کلمه وجود دارند مردم آن کشور از طریق برنامه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که احزاب ارائه می دهند به پای صندوق های رای می روند و به حزب مورد علاقه خود رای می دهند و حزب حاکم برنامه ای را که در انتخابات اعلام کرده باید اجرایی کند ولی در ایران فعالیت های احزاب کمرنگ است و تنها در دوره های انتخابات مختلف ما شاهد رویش آنها هستیم و بعد از آن فراموش می شود و مردم نیز به این گونه فعالیت های حزبی
بی اعتماد می شوند و تصور می کنند که تنها برای جلب آراء وارد کارزار انتخاباتی می شوند. فصلی عمل کردن احزاب به ضرر توسعه سیاسی و اقتصادی خواهد بود و از همه مهمتر اعتماد مردم را از بین می برد.
دنیای اقتصاد: به عنوان یک فعال اقتصادی تعامل فعالین عرصه اقتصاد و سیاست را با یکدیگر چطور ارزیابی می کنید؟
احزابی که وجود دارند بیشتر در حوزه سیاست فعال هستند و علیرغم رابطه محدودی که با فعالین اقتصادی دارند ارتباطشان به نوعی شکل یافته و سیستماتیک نیست. احزاب ما در مرامنامه های خود رابطه معین و منظمی را با فعالین اقتصاد مشخص
نمی کنند. گاهی دراحزاب ما چهره های حقیقی تاثیرگذارند و نه حزب مورد تایید آنها. ممکن است اعضای یک حزب با فعالین اقتصادی در رابطه باشند و حتی به یکدیگر مشورت بدهند اما این روابط در قالب چهره های حقیقی آنها تعریف می شود و نه حزبی که به آن تعلق دارند و این می تواند نوعی ضعف برای احزاب ایران تلقی شود.
وقتی دولتی در کشور حاکم می شود مسلما گروهی از احزاب از آن حمایت می کنند و از سیطره آن دولت استفاده بیشتری می برند و این ارتباطی به برنامه حزبی ندارد. فعالین اقتصادی هم از سوی دیگر مجبورند که با مجموعه دولت حاکم همراه باشند و فارغ از اینکه آیا تفکرات سیاسی مشابهی با دولت دارند یا خیر برای پیشبرد اهداف اقتصادی مد نظر خود اقدام به همکاری کنند.
دنیای اقتصاد: از زمان روی کار آمدن دولت یازدهم و به خصوص بعد از توافق هسته ای شاهد حضور پررنگ هیات های اقتصادی و سیاسی از نقاط مختلف جهان در کشور هستیم که البته اصفهان هم سهم بسزایی در میزبانی این هیات ها ایفا کرده است. ورود این هیات ها تا چه اندازه موجب رشد سیاسی و اقتصادی استان می شود؟
فرصت توسعه یافتگی هم اکنون برای ایران بوجود آمده، طبیعی است که هر هیات سیاسی و اقتصادی که به کشور سفر می کند به دنبال منافع خود می گردد و هیچ کشوری دلسوز مردم ایران نیست ولی ما باید بتوانیم رابطه برد - برد را در این تعاملات بوجود بیاوریم. اگر آنها خواهان منفعت هستند پس ما نیز باید به قدر مساوی از منافع کشورهای آنها استفاده کنیم.
قدرت مذاکرات هدفمند و برنامه مشخص برای رابطه با هر کشوری می تواند ما را در این جهت یاری رساند. اصفهان هم از این قاعده کلی مستثنی نیست. به عنوان مثال هیات های مختلف آلمانی، فرانسوی، چک و اسپانیایی به اصفهان سفر کرده اند و ما به دلیل عدم برنامه ریزی های صحیح نتوانستیم نهایت استفاده را در جهت تامین منافع استان ببریم البته دست خالی هم نیستیم و فرصت های مناسبی در جهت توسعه گردشگری مطرح شده است و زمینه های خوبی برای توسعه استان وجود دارد.
ارسال نظر