پرداخت بدهی در چهارگام
یکی از دشوارترین بخشهای زندگی مالی هر یک از ما که ممکن است به استرس روانی و عدم رضایت از زندگی بینجامد وجود حجم زیادی از بدهی است. افراد بدهکار بهطور طبیعی اوقات خوبی را نمیگذرانند، پیوسته نگران آینده هستند و ضرر و زیان بسیاری را متحمل میشوند. به علاوه بدهیها تصمیمات مالی افراد را نیز بهصورت جدی تحتتاثیر قرار میدهند و احتمال اشتباه فرد را بیشتر میکنند. اشتباهاتی که در نتیجه آنها زیان بیشتری حاصل شده و در نتیجه فرد به دریافت وامهای بیشتری نیاز خواهد داشت. این سیکل معیوبِ افزایشِ بدهی حتی ممکن است تا نابودی کامل فرد پیش برود.
یکی از دشوارترین بخشهای زندگی مالی هر یک از ما که ممکن است به استرس روانی و عدم رضایت از زندگی بینجامد وجود حجم زیادی از بدهی است. افراد بدهکار بهطور طبیعی اوقات خوبی را نمیگذرانند، پیوسته نگران آینده هستند و ضرر و زیان بسیاری را متحمل میشوند. به علاوه بدهیها تصمیمات مالی افراد را نیز بهصورت جدی تحتتاثیر قرار میدهند و احتمال اشتباه فرد را بیشتر میکنند. اشتباهاتی که در نتیجه آنها زیان بیشتری حاصل شده و در نتیجه فرد به دریافت وامهای بیشتری نیاز خواهد داشت. این سیکل معیوبِ افزایشِ بدهی حتی ممکن است تا نابودی کامل فرد پیش برود.از اینرو تلاش برای خلاص شدن از بدهیها یکی از نخستین گامهای ضروری برای پیمودن مسیر موفقیت مالی است. اما از دید کسانی که در این وضعیت گرفتار هستند، رهایی از بحران تقریبا غیرممکن بهنظر میرسد و اغلب آنها امید چندانی به پایان دوران سخت ندارند. با این حال این نتیجهگیری کاملا غیرواقعی است و پایان بحران مالی و بازگرداندن بدهیها بهرغم آنچه به نظر میرسد چندان پیچیده نیست. از دید متخصصان چهار گام مشخص و بسیار واضح در فرآیند غلبه بر بحران بدهیها وجود دارد که پیگیری دقیق آنها
میتواند شما را از بحران مالی رهایی بخشد:
یک: بدهی جدیدی بر عهده نگیرید
با آنکه این کار در ابتدای امر کاملا بدیهی به نظر میرسد، اما همین امر بدیهی مورد غفلت واقع شده و بسیاری از افراد هر روز به حجم بدهیهای خود میافزایند. ممکن است این بدهیها برای بازگرداندن وامهای پیشین اخذ شوند و یا فرد سعی کند با سرمایهگذاری کردن آنها بخشی از فشارها را از بین ببرد اما در هر حال چنین تصمیمی کاملا اشتباه است. برای پیشگیری از این مساله باید بهطور مطلق اخذ هر نوع وام جدیدی را کنار بگذارید و هیچ بدهی تازهای را به فهرست خود نیفزایید. با بودجهبندی دقیق میزان انعطافپذیری مالی خود را پیدا کنید و آنگاه با حرکت در چارچوب همین تواناییها، خود را از وام گرفتن بینیاز سازید. به علاوه باید هر نوع خرید اعتباری یا با استفاده از چک را نیز از فعالیتهای مالی خود حذف کنید. نقدی خرید کنید و مطابق توان نقدی خود گام بردارید.
دو: شما مدیریت کنید، نه پول
رابطه شما با پولتان رابطهای دو سویه است. در برخی شرایط، شما با استفاده از چارچوبها و اصولی که دارید، پولتان را مدیریت میکنید اما در شرایطی این پول است که شما را مدیریت میکند. این که پول شما را مدیریت میکند و نه شما آن را، به چه معناست؟ مهمترین علامت این مطلب، یکسان نبودن هزینههای روزانه در طول ماه است. اگر هزینههای ضروری را کنار بگذاریم، در طول یک ماه، میانگین روزانه هزینههای شما باید تقریبا برابر باشد. اما اگر در ابتدای ماه که پول دارید، روزی 60 هزار تومان خرج میکنید و در انتهای ماه مجبورید، یک هفته را با 60 هزار تومان سر کنید، پول شما را مدیریت میکند و نه شما پول را. رفتار مصرفی شما باید تابع قوانین و ضوابطی باشد. بهترین علامت اینکه آیا رفتار هزینهای شما تابع این اصول است، بررسی میانگین روزانه هزینهها است. اگر اختلاف این هزینهها زیاد است، باید در رفتارتان تجدید نظر کنید و برای خود حد و حدودی قرار دهید. مدیریت مالی ربط چندانی به درآمد شما ندارد، بلکه به میزان هزینههای شما بستگی دارد. تصور نکنید که لزوما درآمد بیشتر میتواند اوضاع را بهتر کند، باید رفتار هزینهای را اصلاح کرد.
سه: فقط برای هزینههای ضروری قرض کنید
یکی از مهمترین مسائل در قرض گرفتن، زمان آن است. نباید آرامش خود و خانوادهتان را با قرض گرفتن در امور غیرضروری به خطر بیندازید. مطمئنا در زندگی شرایط بحرانی پیش میآید که شما مجبور میشوید از دیگران کمک بگیرید اما این ما هستیم که شرایط بحرانی را تعریف میکنیم. واقعیت این است که بسیاری از شرایطی که ما آنها را شرایط بحرانی میدانیم، چنین نیستند. برای مثال اگر هزینههای جاری شما کم شد، قرض نکنید. هزینههای جاری با پسانداز و صرفهجویی قابل مدیریت هستند. اکثر ما هنگامی که قرض میکنیم درباره بازپرداخت این وامها شرایطی آرمانی را تصور میکنیم. مثلا میگوییم فعلا اوضاع چندان خوب نیست، اما در چند ماه آینده وضع دگرگون میشود و من بهراحتی قرضم را ادا میکنم. به جای اینکه هنگام قرض گرفتن بهترین شرایط را تصور کنید، بدترین شرایط را تصور کنید. در این صورت مطمئنا در بسیاری از تصمیمگیریهایتان درباره قرض گرفتن تجدیدنظر میکنید. بحرانهای کوچک مالی میتواند به ما این هشدار را بدهد که چیزی در نحوه هزینههای ما درست نیست. اگر بلافاصله بعد از هر اتفاقی قرض کنیم، هیچگاه اشتباهات خود را متوجه نمیشویم و هیچگاه در صدد رفع آنها بر نمیآییم. فقط و فقط در شرایط کاملا بحرانی و برای هزینههای کاملا ضروری (مثلا هزینههای پزشکی که به سلامت شما مرتبط است) قرض کنید.
چهار: یک صندوق اضطراری تشکیل دهید
اولین قدم در ایجاد بودجه، تعیین هزینههای ضروری یا ثابت از قبیل اجاره، قسط ماشین، قبض آب و برق است. شما میتوانید هزینههای مواد غذایی و گاز را نیز در این دسته قرار دهید. این هزینه را با هم جمع کنید و از درآمد ماهانه خود کم کنید، مقدار باقیمانده پولی است که برای هزینههای اختیاری مانند تفریح، خرید، مسافرت، رستوران و یا ... قابل خرج کردن است. برنامههای تلفن همراه و کامپیوتر بسیاری برای بررسی خرجهای مالی و بودجهبندیها در دسترس است. شما میتوانید با استفاده از این برنامهها به صورت مداوم هزینههای خود را بررسی کرده و تصمیمهای مالی هوشمندانهتری بگیرید. این را به خاطر داشته باشید که بودجهبندی امری انعطافپذیر است و میتوان اولویتها را تغییر داد. میتوان در هزینه برخی از خواستهها صرفهجویی کرد و یا خرید آنها را به ماه بعد موکول کرد. اما در نظر داشته باشید که تعیین زمان خرابشدن خودرو یا هزینههای منزل و یا بیماریها قابل پیشبینی نیست. این ضروری است که بودجهای را برای حوادث غیرمنتظره زندگی کنار گذاشت و یک صندوق اضطراری را تهیه کرد. اگر شما بتوانید تدریجا، سه تا شش ماه از هزینههای خود را ذخیره کنید، میتوانید از قرض گرفتن در امان بمانید. اگر شما این صندوق را ندارید، از همین امروز شروع کنید.
یک: بدهی جدیدی بر عهده نگیرید
با آنکه این کار در ابتدای امر کاملا بدیهی به نظر میرسد، اما همین امر بدیهی مورد غفلت واقع شده و بسیاری از افراد هر روز به حجم بدهیهای خود میافزایند. ممکن است این بدهیها برای بازگرداندن وامهای پیشین اخذ شوند و یا فرد سعی کند با سرمایهگذاری کردن آنها بخشی از فشارها را از بین ببرد اما در هر حال چنین تصمیمی کاملا اشتباه است. برای پیشگیری از این مساله باید بهطور مطلق اخذ هر نوع وام جدیدی را کنار بگذارید و هیچ بدهی تازهای را به فهرست خود نیفزایید. با بودجهبندی دقیق میزان انعطافپذیری مالی خود را پیدا کنید و آنگاه با حرکت در چارچوب همین تواناییها، خود را از وام گرفتن بینیاز سازید. به علاوه باید هر نوع خرید اعتباری یا با استفاده از چک را نیز از فعالیتهای مالی خود حذف کنید. نقدی خرید کنید و مطابق توان نقدی خود گام بردارید.
دو: شما مدیریت کنید، نه پول
رابطه شما با پولتان رابطهای دو سویه است. در برخی شرایط، شما با استفاده از چارچوبها و اصولی که دارید، پولتان را مدیریت میکنید اما در شرایطی این پول است که شما را مدیریت میکند. این که پول شما را مدیریت میکند و نه شما آن را، به چه معناست؟ مهمترین علامت این مطلب، یکسان نبودن هزینههای روزانه در طول ماه است. اگر هزینههای ضروری را کنار بگذاریم، در طول یک ماه، میانگین روزانه هزینههای شما باید تقریبا برابر باشد. اما اگر در ابتدای ماه که پول دارید، روزی 60 هزار تومان خرج میکنید و در انتهای ماه مجبورید، یک هفته را با 60 هزار تومان سر کنید، پول شما را مدیریت میکند و نه شما پول را. رفتار مصرفی شما باید تابع قوانین و ضوابطی باشد. بهترین علامت اینکه آیا رفتار هزینهای شما تابع این اصول است، بررسی میانگین روزانه هزینهها است. اگر اختلاف این هزینهها زیاد است، باید در رفتارتان تجدید نظر کنید و برای خود حد و حدودی قرار دهید. مدیریت مالی ربط چندانی به درآمد شما ندارد، بلکه به میزان هزینههای شما بستگی دارد. تصور نکنید که لزوما درآمد بیشتر میتواند اوضاع را بهتر کند، باید رفتار هزینهای را اصلاح کرد.
سه: فقط برای هزینههای ضروری قرض کنید
یکی از مهمترین مسائل در قرض گرفتن، زمان آن است. نباید آرامش خود و خانوادهتان را با قرض گرفتن در امور غیرضروری به خطر بیندازید. مطمئنا در زندگی شرایط بحرانی پیش میآید که شما مجبور میشوید از دیگران کمک بگیرید اما این ما هستیم که شرایط بحرانی را تعریف میکنیم. واقعیت این است که بسیاری از شرایطی که ما آنها را شرایط بحرانی میدانیم، چنین نیستند. برای مثال اگر هزینههای جاری شما کم شد، قرض نکنید. هزینههای جاری با پسانداز و صرفهجویی قابل مدیریت هستند. اکثر ما هنگامی که قرض میکنیم درباره بازپرداخت این وامها شرایطی آرمانی را تصور میکنیم. مثلا میگوییم فعلا اوضاع چندان خوب نیست، اما در چند ماه آینده وضع دگرگون میشود و من بهراحتی قرضم را ادا میکنم. به جای اینکه هنگام قرض گرفتن بهترین شرایط را تصور کنید، بدترین شرایط را تصور کنید. در این صورت مطمئنا در بسیاری از تصمیمگیریهایتان درباره قرض گرفتن تجدیدنظر میکنید. بحرانهای کوچک مالی میتواند به ما این هشدار را بدهد که چیزی در نحوه هزینههای ما درست نیست. اگر بلافاصله بعد از هر اتفاقی قرض کنیم، هیچگاه اشتباهات خود را متوجه نمیشویم و هیچگاه در صدد رفع آنها بر نمیآییم. فقط و فقط در شرایط کاملا بحرانی و برای هزینههای کاملا ضروری (مثلا هزینههای پزشکی که به سلامت شما مرتبط است) قرض کنید.
چهار: یک صندوق اضطراری تشکیل دهید
اولین قدم در ایجاد بودجه، تعیین هزینههای ضروری یا ثابت از قبیل اجاره، قسط ماشین، قبض آب و برق است. شما میتوانید هزینههای مواد غذایی و گاز را نیز در این دسته قرار دهید. این هزینه را با هم جمع کنید و از درآمد ماهانه خود کم کنید، مقدار باقیمانده پولی است که برای هزینههای اختیاری مانند تفریح، خرید، مسافرت، رستوران و یا ... قابل خرج کردن است. برنامههای تلفن همراه و کامپیوتر بسیاری برای بررسی خرجهای مالی و بودجهبندیها در دسترس است. شما میتوانید با استفاده از این برنامهها به صورت مداوم هزینههای خود را بررسی کرده و تصمیمهای مالی هوشمندانهتری بگیرید. این را به خاطر داشته باشید که بودجهبندی امری انعطافپذیر است و میتوان اولویتها را تغییر داد. میتوان در هزینه برخی از خواستهها صرفهجویی کرد و یا خرید آنها را به ماه بعد موکول کرد. اما در نظر داشته باشید که تعیین زمان خرابشدن خودرو یا هزینههای منزل و یا بیماریها قابل پیشبینی نیست. این ضروری است که بودجهای را برای حوادث غیرمنتظره زندگی کنار گذاشت و یک صندوق اضطراری را تهیه کرد. اگر شما بتوانید تدریجا، سه تا شش ماه از هزینههای خود را ذخیره کنید، میتوانید از قرض گرفتن در امان بمانید. اگر شما این صندوق را ندارید، از همین امروز شروع کنید.
ارسال نظر