جلوگیری از پر‌خوری افراطی
اعتیاد همیشه مربوط به مواد یا داروهای اعتیادآور نمی‌شود، این عبارت می‌تواند برای توضیح یک رفتار افراطی مانند خوردن وسواسی هم به‌کار رود با اینکه تجارب متفاوتی درمورد اعتیاد غذایی وجود دارد و نوشته‌های علمی دراین زمینه هنوز در مراحل ابتدایی هستند، اما کارشناسان براین باورند اعتیاد به غذا واقعا درمورد غذا نیست.

غذاها ویژگی‌های اعتیادآوری ندارند و برعکس مواد شیمیایی کسی را وابسته به خود نمی‌کنند اعتیاد غذایی بیشتر به این برمی‌گردد که یک نفر چه رفتاری درمورد غذا دارد، درمورد غذا چه فکری می‌کند، و از چه راهی عادات غذایی‌اش را شکل می‌دهداین عادات، منابع واقعی اعتیاد هستند.غذا می‌تواند به راهی برای غلبه بر مسائل احساسی تبدیل شود و تکرار این روش می‌تواند اعتیاد ایجاد کنداستفاده از غذا به‌عنوان وسیله‌ای برای چیره شدن بر اضطراب، استرس، اندوه و موارد مشابه، بدن را نسبت به خواستن این فرآیند برای تسکین، شرطی می‌کند.افراد اغلب لذت و تفریح را به غذاهایی که حاوی چربی، شکر و نمک هستند مربوط می‌کنندشاید بی‌خطر به‌نظر برسد، اما این حالت از سنین کم شروع می‌شود یعنی زمانی که شکلات و نوشابه به‌عنوان «پاداش» و «معامله» برای رفتارخوب، نمره خوب و جشن داده می‌شوند مطالعات تحقیقاتی نشان داده مراکز پاداش مغز، هنگام مصرف خوراکی‌های لذت بخش و کیف آور، دوپامین ترشح می‌کند آیا این می‌تواند دلیل شرطی شدن بدن ما برای چنین واکنشی باشد؟

شیب خطرناک اعتیاد غذایی
کسی خودش تصمیم نمی‌گیرد که نسبت به غذا کنترلش را ازدست بدهداغلب شیب لغزنده این مسیر منجر به این می‌شود که یک نفر به این اعتیاد برسددراینجا چند علامت هشدار‌دهنده و خصلت‌های متداول میان افرادی که از این اعتیاد رنج می‌برند می‌آوریم:
حال و هوای متغیر، برچسب «خوب» و «بد» زدن به غذا، رژیم غذایی محدود‌کننده، مخفیانه خوردن یا قسمتی خوردن،احساس عدم کنترل دربرابر غذا،پاداش دهی یا معامله با خود با غذا،تمام وقت به غذا فکر کردن،احساس نارضایتی حتی بعد از وعده‌های غذایی،نوسان وزن یا به سختی مدیریت کردن وزن،نارضایتی از بدن،احساس تنفر، گناه یا دلخوری بعداز خوردن، احساس استرس و تنشی که فقط با خوردن تسکین پیدا می‌کند

چطور بر اعتیاد غذایی غلبه کنیم؟
رهایی از اعتیاد غذایی یک فرآیند است، و چیزی که اهمیت دارد، رهایی از غذاست. بازگرفتن قدرت از دست غذا، اغلب نیازمند یک رویکرد گروهی است تا رهایی کامل و درست حاصل شود در اینجا چند قدم که باید برای کمک به ترک این اعتیاد برداشته شود را می‌آوریم:

1- رابطه سالم و درستی با غذا ایجاد کنید.
در شیوه‌های سنتی دوازده مرحله‌ای ترک این اعتیاد، معتادان برای خویشتن‌دار باقی ماندن به چالش کشیده می‌شوند با این‌حال، کسی که اعتیاد غذایی دارد به سادگی نمی‌تواند با نخوردن خویشتن‌داری کند چون غذا برای زنده ماندن لازم است از این رو، کسی که از این اعتیاد رنج می‌برد باید یاد بگیرد با ایجاد رابطه سالم با غذا، به‌طور مناسب بخورد.

2- درمورد غذاهای ناسالم، حد و حدود تعیین کنید.مخصوصا، غذاهای «ناسالم» یا برانگیزاننده را از رژیم غذایی حذف کنید و حد و حدودهایی را مشخص کنید تا مدیریت این غذاها به شیوه‌ای سالم‌تر دوباره فراگرفته شود اگر کسی هنگام استرس درخوردن بستنی زیاده‌روی می‌کند، بهترین کار این است که بستنی در خانه نگهداری نشود حذف عامل وسوسه تا زمانی‌که او دوباره به شیوه‌ای متعادل بستنی بخورد، راهی قابل اعتماد است.

3- از یک برنامه غذایی سازماندهی شده پیروی کنید.
کسی که از رابطه ناسالم با غذا رنج می‌برد می‌تواند با پیروی از یک برنامه غذایی و الگوهای نرمال خوردن، در مسیر درست ترک این اعتیاد قرار بگیرد این شیوه به فرد کمک می‌کند شرایط قابل اعتمادی برای غذا قائل شده و احساس رضایت کند، بنابراین نیاز روانی به خوردن پیدا نمی‌کند وقتی محرومیت فیزیکی از غذا وجود داشته باشد، ازدست دادن کنترل دربرابر غذا، وسوسه‌انگیزتر خواهد بود.

4- استراتژی‌های درست غلبه را یادبگیرید.
دلایل غلبه براین اعتیاد را مورد ملاحظه قرار دهید. مکانیسم‌های پیروزی‌های بهتر را شناسایی کنید تا بتوانید یادگیری راه‌های سالم‌تر غلبه بر احساسات را شروع کنید.

5- به دنبال توصیه‌های حرفه‌ای باشید.
غلبه براعتیاد غذایی یک فرآیند است و یک شبه اتفاق نمی‌افتد؛ اغلب به یک متخصص تغذیه و یک روانپزشک که در زمینه اختلالات خوردن تخصص دارد نیاز است این حرفه‌ای‌ها به فرد معتاد به غذا کمک می‌کنند تا استراتژی‌های مناسب را به‌کار بسته و به او توصیه‌های توجیه‌پذیر و منطقی ارائه می‌دهند.

اطمینان برای شروع یک رژیم پایدار
چند رژیم را می‌توانید نام ببرید؟ براساس مدت، سلامتی، و ترکیبات غذایی، لیست بی‌پایانی از برنامه‌های کاهش وزن وجود دارد. اما مطمئنا یکسان نیستند. این رژیم‌ها اغلب وقت‌گیرند، نیاز به تغییراتی در سبک زندگی دارند، و می‌توانند بودجه‌ هفتگی‌تان برای موادغذایی را تمام کنند، بنابراین، انتخاب برنامه درست، تصمیم ساده‌ای نیست و نیازمند زمان و تلاش است، پس مطمئن شوید رژیمی که انتخاب می‌کنید، قابلیت موثر بودن را دارد و به این ترتیب خودتان را درمسیر موفقیت قرار دهید.
بنابراین از کجا بدانید که رژیمی نه تنها مناسب است بلکه مناسب شما هم هست؟ قبل از شروع، اول ببینید آیا می‌توانید به این هفت سوال، پاسخ «بله» بدهید:

1- آیا این رژیم دربرگیرنده مقدار کالری مناسب و متعادل است؟ یعنی حداقل ۱۰۰۰ کالری در روز.
۲- آیا پروتئین کافی و نه خیلی زیاد دارد؟ حداقل ۴/ ۰ گرم به ازای هر پوند از وزن بدن توصیه می‌شود، اما نه بیشتر از دو برابر این مقدار.

۳- آیا چربی کافی(نه خیلی زیاد) برای سیرکردن شما دارد؟ مقداری که ۲۰ تا ۳۵ درصداز کل کالری روزانه شما را تامین کند.
4- آیا به اندازه کافی کربوهیدرات دارد تا پروتئین را ذخیره کند و بدن شما مجبور نشود برای انرژی، بافت عضلانی را بسوزاند و ذخیره گلیکوژن کبدتان را تمام نکند؟ حدود ۱۰۰ گرم کربوهیدرات برای یک فرد با سایز متوسط لازم است.

5- آیا طبقه‌بندی متعادل و مناسبی از ویتامین‌ها و موادمعدنی از تمام منابع غذای درتمام گروه‌های اصلی غذایی را دربر می‌گیرد؟
۶- آیا هر روز غذاهای متفاوتی را به شما ارائه می‌دهد تا از این رژیم دلزده نشده و متوقفش نکنید؟

۸- آیا متشکل از غذاهای عادی است که در فروشگاه‌ها و باقیمتی که درحد توان شماست در دسترس‌تان باشد؟
اگر جواب‌تان به تمام سوالات بالا «بله» است پس می‌توانید شروع کنید.